Ολάκερες γενιές περάσαν
βασανίστηκαν, χαθήκαν
πνιγήκαν μες την καταφρόνια
άσπρες μέρες δε χαρήκαν
Της αλήθειας ήρθε η ώρα
τα φαντάσματα να διώξουν
σε βοριάδες και φουρτούνες
το ανάστημα να ορθώσουν
Γαλήνεψε η θάλασσα
κόπασ' η καταιγίδα
μέρες οδύνης, ζόφου, φόβου
δώσανε τόπο στην ελπίδα
Χαμογελάει ένα παιδί
τρέχει, κλαίει, φωνάζει
με τ' όνειρό του οδηγό
το μέλλον του χαράζει
_
τα φαντάσματα να διώξουν
σε βοριάδες και φουρτούνες
το ανάστημα να ορθώσουν
Γαλήνεψε η θάλασσα
κόπασ' η καταιγίδα
μέρες οδύνης, ζόφου, φόβου
δώσανε τόπο στην ελπίδα
Χαμογελάει ένα παιδί
τρέχει, κλαίει, φωνάζει
με τ' όνειρό του οδηγό
το μέλλον του χαράζει
_
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου