- είν’ η χαρά

Στην αλάνα της χιλιόχρονης μας νιότης
τα τραγούδια δεν μιλάνε για ζωή
Οι χοροί είναι στενάχωροι, στενάζει
το δοξάρι που αργοσέρνει στο βιολί

Ένας τάφος περιμένει την αγάπη
μες το σύθαμπο κρυμμένη είν’ η χαρά
Η μάνα κλαίει και η κόρη τα όνειρά της
στον αργαλειό υφαίνει, άστρα και πουλιά

Αλλοτινοί Θεοί απρόσκλητοι ξυπνάνε
σαν κάποιες νύχτες γαληνεύει η ματιά μας
Μια προσευχή γλυκά τα χείλια μας δροσίζει
και πώς ζηλεύει το φεγγάρι τη φωτιά μας

Αγαπημένα χέρια βάλσαμο κι απάγκιο
φτερά αγγέλων αγκαλιάζουν τη σκιά μας
Και σα λαθεύει και ζυγώνει η ελπίδα
ακατέργαστο διαμάντι είν΄ η χαρά μας
_