Σχολικό έτος 2016-2017. Ευχές και … προβλήματα.

Αγαπητοί μαθητές, γονείς, συνάδελφοι, εύχομαι ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ και ΚΑΛΗ ΠΡΟΟΔΟ.

Υπάρχουν όμως και δυσάρεστες εξελίξεις που «τρέχουν» και πρέπει να σχολιασθούν. 

Γυμνάσιο λοιπόν, 2016-2017. 

Δύο σημαντικές νέες καινοτομίες (υπάρχουν κι άλλες σε όλες τις βαθμίδες, έχω συχνά αναφερθεί παλιότερα δημόσια, εγγράφως και εκτενώς, θα επανέλθω), που δείχνουν την λήψη αποφάσεων από ανθρώπους (άγνωστοι παραμένουν πάντοτε, δεν υπογράφουν ποτέ τις εγκυκλίους) που δεν έχουν και μεγάλη σχέση με την Παιδεία, έχουν σχέση απλώς με την Εκπαίδευση και με την Οικονομία βέβαια.

Καινοτομία 1η. Κατάργηση
Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού (που σύμφωνα με εξαγγελίες θα ... αναβαθμιζόταν). Κάπως έτσι τον αναβάθμισαν τα προηγούμενα χρόνια με την κατάργηση των ΓΡΑΣΕΠ και ΓΡΑΣΥ και τον εξοστρακισμό από το Λύκειο. Θα υπάρξει -λέει- ΜΙΑ ημέρα σταδιοδρομίας σε όλη τη χρονιά (αντί 1 ώρας την εβδομάδα επί ένα έτος) και εκεί θα ενημερωθούν οι μαθητές "επαρκώς" για τις εκπαιδευτικές και επαγγελματικές επιλογές τους. Όταν ΔΕΝ γνωρίζεις τις επιλογές που έχεις, απλώς αποφασίζουν άλλοι για σένα, και όχι συνήθως προς όφελός σου, αυτό μόνο λακωνικά θα σχολιάσω προς το παρόν, βγάλτε τα συμπεράσματά σας.

Καινοτομία 2η. Κατάργηση ενδοσχολικών εξετάσεων σε 8 μαθήματα !!! Μένουν μόνο 4 εξεταζόμενα και σε όσους δεν προαχθούν σε κάποιο ή κάποια από τα εξεταζόμενα μαθήματα, το σχολείο θα τους προσφέρει εντατικά μαθήματα το δεύτερο δεκαήμερο του Ιουνίου και στη συνέχεια θα εξετάζονται σε επαναληπτική εξέταση κατά το τρίτο δεκαήμερο του Ιουνίου. Δηλαδή θα υποκατασταθεί το ΜΗΔΕΝΙΚΟ διάβασμα μιας χρονιάς με 10 ώρες μάθημα (λες και ο καθηγητής έφταιγε που δεν άνοιξαν ποτέ βιβλίο) και οι γνώσεις μιας χρονιάς ΩΣ ΔΙΑ ΜΑΓΕΙΑΣ θα εμφυτευθούν στο μυαλό των μαθητών (κατά τη διάρκεια του μαθήματος φυσικά, γιατί και ΠΑΛΙ δεν θα ανοίξουν βιβλίο στο σπίτι τα απογεύματα των εντατικών μαθημάτων) και τέλος Ιουνίου ΘΑ "ΕΠΙΤΥΧΟΥΝ" !!!. 

Η κουλτούρα της ελάχιστης προσπάθειας που από το Δημοτικό υιοθετείται εδώ και λίγες δεκαετίες για τους μαθητές (που παρά την ονομασία που φέρουν, "μαθητές", ΔΕΝ μαθαίνουν, πόσοι μαθητές στο Λύκειο ξέρουν την προπαίδεια ΧΩΡΙΣ να ανοίξουν κινητά και tablets, πόσοι μπορούν να γράψουν μια έκθεση μιας σελίδας, πόσοι μπορούν να γράψουν 2-3 σειρές χωρίς ορθογραφικά απίστευτα λάθη, να μιλήσουν και να εκφρασθούν σωστά κ.λπ.), μετατρέπεται σιγά σιγά σε κουλτούρα της ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ προσπάθειας, της άκοπης απόκτησης χαρτιών και τίτλων που ειλικρινά δεν θα με πείραζε αν δεν συνοδευόταν από βασικές ελλείψεις μαθησιακών και κοινωνικών ικανοτήτων και δεξιοτήτων απαραίτητων για την επαγγελματική εξέλιξη αλλά και συχνά για οποιαδήποτε κοινωνική δραστηριότητα. Οι μόνες «κοινωνικές δεξιότητες» που αναπτύσσονται απρόσκοπτα είναι ο φανατισμός με το ποδόσφαιρο και η χρήση του Facebook).

Πολλά πρέπει να γίνουν κυρίως στην Πρωτοβάθμια αλλά και στις επόμενες βαθμίδες για να γυρίσουν πάλι οι μαθητές στη μάθηση, με μολύβι και χαρτί, με τετράδια και βιβλία, με ΔΙΑΒΑΣΜΑ και ΓΡΑΨΙΜΟ, με πίνακα και εξέταση, με ... με .... κι άλλες "αναχρονιστικές" μεθόδους. Αλλά ΔΕΝ θα γίνουν. Κάθε νέα γενιά, θα έχει λιγότερες γνώσεις και ικανότητες από την προηγούμενη (και περισσότερες οθόνες). Και όλο θα απογοητευόμαστε περισσότερο ως καθηγητές για το επίπεδο των μαθητών μας, αλλά πάντα οι νέοι νόμοι και οι νέες εγκύκλιοι θα συνεχίζουν το έργο τους, να ευνοούν τη ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ, να παγιώνουν τη ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΜΑΘΗΣΗ.

Είναι βέβαιο ότι μας αξίζει καλύτερη Παιδεία. Και καλύτερη ζωή. Αλλά οι προβλέψεις και για τα δύο είναι δυσοίωνες.

_