ζω

τι κι αν βρέχει και χιονίζει
και αστράφτει και βροντά;

αν ανθίζει η κατάμαυρη πέτρα
και αν κάποια πουλιά τραγουδάνε
κι ένας κρότος δε σπάει τη σιωπή
κι ένα μωρό αναίτια δεν κλαίει
και μιας μάνας δεν ακούω κραυγή
το μαχαίρι δε γυρνάει στην πληγή

κι αν οι λύκοι μερέψανε φύγαν
και τα φίδια χαθήκαν στο χώμα
κι αν Θεοί κατεβήκαν στη γη
και ο ήλιος δε σβήνει στο κύμα
κι αν είναι ακόμα Κυριακή
στου παραδείσου την αυλή

αν δεν είσαι δω
και μόνος πια είμαι
δεν ανασαίνω
μα και πάλι ζω
η φωτιά αργοσβήνει
μα και πάλι ζω
η ελπίδα πεθαίνει
μα και πάλι ζω
ο νους μου σαλεύει
μα και πάλι ζω

γιατί σε θυμάμαι
γι' αυτό ζω