ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Τα πράγματα είναι απλά.

Πανελλαδικώς γίνονται όλη τη χρονιά και τις επόμενες μέρες εντείνονται κινητοποιήσεις εκπαιδευτικών Α/θμιας και Β/θμιας για να ακυρώσουν τα σεμινάρια της αξιολόγησης και την εφαρμογή της στα σχολεία. 

Φυσικά, η λέξη "αξιολόγηση" μόνο θετική έννοια έχει και ήταν λάθος που δεν διαχωρίστηκε επαρκώς εδώ και χρόνια από τον "επιθεωρητισμό" και τη "χειραγώγηση" με πρωτοβουλίες αυτοαξιολόγησης στα σχολεία από τους συλλόγους καθηγητών που θα αναδείκνυαν τα προβλήματα των σχολείων με τις ελλείψεις καθηγητών, τις ακατάλληλες υποδομές και εξοπλισμούς, τα αναχρονιστικά βιβλία, τα μονολιθικά προγράμματα σπουδών κ.λπ. και θα προωθούσαν τη βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας με ενδοσχολικές εκδηλώσεις, μαθήματα, σεμινάρια, ερευνητικές μελέτες, προγράμματα μαθητικών δραστηριοτήτων, αξιοποίηση βιβλιοθηκών και εργαστηρίων, συνδιδασκαλίες κ.λπ. διαδικασίες που νομίζω όλοι οι σύγχρονοι εκπαιδευτικοί επικροτούν και πολλοί ήδη τις εφαρμόζουν με ατομικές πρωτοβουλίες για όφελος δικό τους και των μαθητών τους.

Τώρα βρεθήκαμε να εφαρμόζει η κυβέρνηση με πρόσχημα την αξιολόγηση διαδικασίες που φοβούνται οι συνάδελφοι ότι θα οδηγήσουν τελικά σε διαθεσιμότητες και απολύσεις. 

Αυτό λοιπόν φοβούνται οι συνάδελφοι. Τις απολύσεις. Μα δεν βλέπουν ότι αυτές ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΗΔΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ; Άρα δεν είναι ΟΞΥΜΩΡΟ οι συνάδελφοι να παλεύουν εναντίον της αξιολόγησης, εισπράττοντας τη θυμηδία της κοινωνίας που θεωρεί την αξιολόγηση ως απαραίτητη για τη βελτίωση της εκπαίδευσης των παιδιών της (έγραψα παραπάνω πώς πρέπει να γίνει με εκπαιδευτική πρωτοβουλία) και ταυτόχρονα να ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ; 

Δεν θα ήταν πιο λογικό και αποδοτικό αν 150000+ συνάδελφοι
αγωνίζονταν όλη τη χρονιά που μας πέρασε και στο άμεσο μέλλον εναντίον των απολύσεων που ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΗΔΗ έτσι ώστε να μην κινδυνεύουν στο μέλλον από αυτές αντί να παλεύουν με ένα δήθεν κίνδυνο που ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΑΙΤΙΑ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ; Δεν έμαθαν την χρονιά αυτή πώς γίνονται οι διαθεσιμότητες και απολύσεις; Με ένα ΦΕΚ μέσα σε μια νύχτα. Τόσο απλά.

Βέβαια η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ των περισσότερων εκπαιδευτικών της Γενικής Παιδείας είναι ότι οι εκπαιδευτικοί των ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ είναι οι ΠΑΡΙΕΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, αν και έχουν πολύ περισσότερα πτυχία, μεταπτυχιακά, παιδαγωγικές σπουδές στην ΑΣΠΑΙΤΕ και άλλα αντικειμενικά προσόντα κατά κανόνα από τους εκπαιδευτικούς της Γενικής Εκπαίδευσης και επιπλέον  έχουν και αντιμετωπίζουν στην πράξη περισσότερες παιδαγωγικές προκλήσεις στα σχολεία τους από μαθητές με τεράστια οικονομικά, οικογενειακά και κοινωνικά προβλήματα. 

Η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ αυτή τους κάνει αν ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ σαν αυτές να είναι κάτι σχεδόν … φυσικό και χωρίς συνέπειες για τους ίδιους. 

Η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ αυτή λοιπόν είναι που ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ την απαξίωση και την αποδυνάμωση ενός ζωντανού και σημαντικού κομματιού της Εκπαίδευσης και φυσικά οδηγεί σε ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ των εκπαιδευτικών διεκδικήσεων και τα αποτελέσματα θα φανούν οσονούπω. 

ΔΕΝ ΤΟ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ να ζήσει τη φθοροποιό διαδικασία της διαθεσιμότητας και απόλυσης, αλλά πώς θα αποφευχθούν αυτές όταν ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥΣ (εκτός από όσους θίγονται άμεσα);

Εξαιρώ από την παραπάνω κριτική τους λίγους εκλεκτούς συναδέλφους και φίλους μας από Γενικά και Επαγγελματικά Λύκεια που δεν υπέπεσαν όλη την περασμένη χρονιά στην πλάνη του ωχαδερφισμού για τους εκπαιδευτικούς σε διαθεσιμότητα και είδαν την διαμορφούμενη κατάσταση με ρεαλισμό και διορατικότητα και ήταν μαζί μας στον αγώνα για το αυτονόητο, τη διεκδίκηση του δίκιου για εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές. Ξέρω ότι ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ σε κάθε αγώνα για τη βελτίωση της κοινωνίας των παιδιών μας σε κάθε τομέα, από κάθε μετερίζι, σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή. Αξίζουν το σεβασμό και την εκτίμησή μας. Είναι ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ.

_