Βλέπω

Σε βλέπω

Με του ματιού την άκρη

Έρχεσαι προς με, δε μιλάς

Σε βλέπω μα δε σε κοιτάω

Δε σου μιλάω,

Το βλέμμα στρέφω, τάχα αλλού

Το βλέπεις μα δεν αλλάζεις

Είδες στα μάτια μου τη μοίρα

Το χέρι απλώνεις και με κοιτάς

Καταλαβαίνω, πια δε μπορώ

Σε κοιτάω, μα σιωπώ

Τα μάτια σου γκρίζα, άστρα που σβήνουν

Τα μάτια σου βέλη τοξεύουν μα κλείνουν

Κι εγώ βλέπω πίσω, δεξιά ζερβά

Μα ίσια δε βλέπω, μες στη φωτιά

Καταλαβαίνεις, μα δε μιλάς

Στρέφεις το βλέμμα, δεν απορείς

Μύριες φορές με έχεις δει

Ξανακοιτάω, κλεφτή ματιά

Μήπως γυρίσεις και δεις ξανά

Άδεια ψυχή, κρύα καρδιά

Και βλέπω τώρα τη ζωγραφιά

Σκισμένα ρούχα, πόδια γυμνά

Και ξάφνου βλέπω  πιο καθαρά

Σε ξέρω Εσένα, από μικρός

Σχολειό, βιβλία, πατέρας, μάννα

Μιλούν για Σένα, μα δεν ακούω

Ποτέ δε Σε είδα, αλήθεια είναι

Τα μάτια είχα μόνο για μένα

Και τώρα ήρθες, με είδες, Σε είδα

Τι περιμένω, τι άλλο να δω

Το χέρι απλώνω, μα έχεις φύγει

Το βλέμμα ψάχνει, έχεις χαθεί

Κλείνω τα μάτια, Σε ξαναβρίσκω

Μόνος μιλάω, ψιθυριστά

Δίνω υπόσχεση απλή

Θα βλέπω πια, δε θα Σε χάσω

Κι ας είν’ τα μάτια μου κλειστά …

_