Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009

ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΑΓΙΑΣΜΟ - ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΠΕΙΓΟΥΝ (Ιούλιος 2009)

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΒΕΛΤΙΩΤΙΚΩΝ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΑ.Σ. ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ.

Στις 18 Ιουλίου ανακοινώθηκαν οι προθέσεις του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σχετικά με την αναδιαμόρφωση του πλαισίου λειτουργίας της Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και σχετικά με την αντιμετώπιση ζητημάτων πιστοποίησης επαγγελματικών προσόντων των αποφοίτων σε συνδυασμό με τα προτεινόμενα από την Ε.Ε. επίπεδα αναγνώρισης. Με σύγκλιση προτάσεων φορέων και κομμάτων προτάθηκε η καθιέρωση ενός Ενιαίου τύπου Λυκείου Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης καθώς και Ενιαία Μεταλυκειακή Βαθμίδα Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης για την απόκτηση εξειδίκευσης σε διαφορετικά επίπεδα. Αυτή η πρόταση είναι μια καταρχήν ΘΕΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ γιατί σηματοδοτεί τουλάχιστον την ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΟΥ ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΝΙΑΙΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ. Ελπίζουμε βέβαια το νέο αυτό Λύκειο να διατηρεί τα θετικά χαρακτηριστικά των Επαγγελματικών Λυκείων που είναι αναβαθμισμένα σχολεία σε σχέση με τα παλαιότερα Τ.Ε.Ε. και να είναι ακόμη καλύτερο όσον αφορά τα προγράμματα σπουδών και να διορθώνει τις αδικίες που μέχρι τώρα υφίστανται οι μαθητές που επιλέγουν την Επαγγελματική Εκπαίδευση (http://www.meafora.gr/?p=1955, http://www.meafora.gr/?p=2229, http://www.meafora.gr/?p=1875, http://www.meafora.gr/?p=891 κ.ά. που έχουμε επισημάνει συχνά και βρίσκονται αρχειοθετημένα στο http://gst2008.blogspot.com/).

Σε παλιότερες δημοσιεύσεις (ΠΡΙΝ την έναρξη λειτουργίας των ΕΠΑ.Σ., «Απόψεις και Προτάσεις για ΕΠΑ.Λ. – ΕΠΑ.Σ. Αθήνα, 25/03/2007» (http://www.edra.gr/modules1.php?name=News&file=article&sid=30435) και (ΕΠΑ.Λ. - ΕΠΑ.Σ. Προβληματισμοί. 9/1/2008 http://gst2008.blogspot.com/2008/01/blog-post_4291.html ) και πολύ συχνά και αργότερα σε sites, blogs και με επιστολές σε ΥΠ.Ε.Π.Θ. και Π.Ι. είχα τονίσει – χωρίς να εισακουσθώ φυσικά - ότι το ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΑΔΥΝΑΜΟ σημείο της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης μετά την πρόσφατη Εκπαιδευτική μεταρρύθμιση ήταν η δομή των ΕΠΑ.Σ. που είναι υποβαθμισμένα σχολεία σε σχέση με τα πρώην Τ.Ε.Ε., όπως υποβαθμισμένες είναι και οι ΕΠΑ.Σ. του Ο.Α.Ε.Δ. και άλλων Υπουργείων π.χ. Υγείας Πρόνοιας (βλ. http://www.meafora.gr/?p=1875) γιατί οι μαθητές τους ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ ΒΑΣΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ όπως είναι η Γενική Παιδεία, το Απολυτήριο Λυκείου και η δυνατότητα να δίνουν εξετάσεις σε Α.Ε.Ι./Τ.Ε.Ι. Ειδικά η αναγκαιότητα παροχής Γενικής Παιδείας έχει αναλυθεί επαρκώς στα παραπάνω άρθρα και σχετίζεται όπως είναι ευνόητο με την ολόπλευρη πνευματική, ψυχική και σωματική ανάπτυξη των εφήβων. Τα μαθήματα Γενικής Παιδείας βοηθούν τους μαθητές να αναπτύξουν γνωστικές και κοινωνικές δεξιότητες επικοινωνίας, λόγου, λήψης αποφάσεων, επίλυσης προβλημάτων, αναλυτικές και συνθετικές ικανότητες και να βελτιωθούν σε προσωπικό επίπεδο για να μπορούν να αντιμετωπίσουν μετά το σχολείο με επιτυχία τις προσωπικές και επαγγελματικές δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουν στην απαιτητική σύγχρονη κοινωνία. Και βέβαια πρόσθετες δυσκολίες στην επαγγελματική σταδιοδρομία τους θα προκύψουν στο μέλλον αφού δεν θα έχουν το τυπικό και ουσιαστικό ταυτόχρονα προσόν της κατοχής Απολυτηρίου Λυκείου που είναι απαραίτητο για να βρουν δουλειά και επίσης δεν θα έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους για εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, όπου σίγουρα πολλοί από αυτούς θα πετύχαιναν να εισαχθούν.

Η πρόταση του Σ.Π.Δ.Ε. για Ενιαίο Λύκειο Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης όπως έγραψα σηματοδοτεί επιτέλους την ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ (ΕΠΑ.Σ.) ΠΟΥ ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΟΝΤΑΙ μαζί με τα ΕΠΑ.Λ. στο νέο Ενιαίο Επαγγελματικό Λύκειο, άρα ΛΥΝΕΙ τα παραπάνω προβλήματα. Όλοι οι μαθητές που επιλέγουν την Επαγγελματική Εκπαίδευση πια (ελπίζω ότι) θα διδάσκονται και μαθήματα Γενικής Παιδείας παράλληλα με τα μαθήματα Ειδικότητας, χωρίς αποκλεισμούς και διαχωρισμούς σε εφήβους που αξίζουν ή όχι να μορφωθούν ανάλογα με την εκπαιδευτική και επαγγελματική τους επιλογή (ΕΠΑ.Λ. – ΕΠΑ.Σ.). Και βέβαια ΟΛΟΙ θα λαμβάνουν και Απολυτήριο Λυκείου και Επαγγελματικό Πτυχίο και θα μπορούν να εισάγονται μετά από πανελλαδικές εξετάσεις στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Συγχαρητήρια λοιπόν στους συντελεστές της πρότασης που αντιμετώπισαν ένα βασικό πρόβλημα της προηγούμενης Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης (ας επιφυλαχθούμε λίγο βέβαια μέχρι να γίνει η τελική νομοθετική ρύθμιση). Ελπίζω επίσης και πιστεύω ότι η σχεδιαζόμενη ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΗ Ενιαία Μεταλυκειακή Βαθμίδα Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, σαν άμεση συνέχεια του Επαγγελματικού Λυκείου θα βελτιώνει ακόμη περισσότερο όσους μαθητές το επιθυμούν στην απόκτηση των αναγκαίων γνώσεων και δεξιοτήτων για να γίνονται πιο ικανοί και πιο εξειδικευμένοι επαγγελματίες και θα κατοχυρώνει τα επαγγελματικά τους δικαιώματα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ας ξεκινήσω λοιπόν με προτάσεις για άμεση εφαρμογή.

ΠΡΟΤΑΣΗ 1η: ΜΕΤΑΛΥΚΕΙΑΚΗ ΒΑΘΜΙΔΑ
Ας διευκρινισθεί καταρχήν ότι η φοίτηση θα είναι εντελώς ΔΩΡΕΑΝ και θα παρέχονται τα απαραίτητα βιβλία, όργανα κ.λπ. αναγκαία βοηθητικά υλικά επίσης δωρεάν. Επίσης, είναι απαραίτητο να διευκρινισθεί άμεσα ότι στη σχεδιαζόμενη Ενιαία Μεταλυκειακή Βαθμίδα Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, ΒΑΣΙΚΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ θα παραμείνουν οι Εκπαιδευτικοί της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και θα αξιοποιούνται τα Σχολικά Εργαστήρια στο μέγιστο δυνατό με παράλληλη συνεχή αναβάθμισή τους, γιατί θα πρόκειται για ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ και όχι απλώς Πρακτική Άσκηση. Επίσης βέβαια θα πρέπει να υπάρχει και ένας ικανός αριθμός ωρών για πρακτική άσκηση σε πραγματικούς χώρους εργασίας είτε κατά τη φοίτηση στη Μεταλυκειακή αυτή Βαθμίδα (π.χ. δύο μέρες την εβδομάδα) είτε μετά την ολοκλήρωσή της. H διάρκειά της προτείνεται να είναι συνήθως μονοετής και θα απευθύνεται στους αποφοίτους Επαγγελματικού Λυκείου αντίστοιχης ειδικότητας.

ΠΡΟΤΑΣΗ 2η: ΕΠΑΝΑΦΟΙΤΗΣΗ ΣΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ
Πρέπει επίσης να δίνεται η δυνατότητα ΕΠΑΝΑΦΟΙΤΗΣΗΣ των αποφοίτων Επαγγελματικού Λυκείου στη Β και Γ τάξη για παρακολούθηση των επαγγελματικών μαθημάτων άλλου Τομέα από αυτόν που είχαν τελειώσει στο παρελθόν. Η επαναφοίτηση δεν θα έχει όριο ηλικίας, θα μπορεί να γίνεται όσες φορές θέλει κάποιος για απόκτηση αν θέλει και Πτυχίο 2ης ή 3ης ειδικότητας και κάθε φορά αντίστοιχα θα μπορεί προαιρετικά να παρακολουθεί και το πρόγραμμα εκπαίδευσης της αντίστοιχης Μεταλυκειακής Βαθμίδας Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης.
Δυνατότητα φοίτησης στη Β και Γ τάξη του Επαγγελματικού Λυκείου και αργότερα αν θέλουν και στη Μεταλυκειακή Βαθμίδα ή και επαναφοίτησης σε άλλο Τομέα θα πρέπει να έχουν και οι απόφοιτοι των Γενικών Λυκείων για να μπορούν να αποκτήσουν Επαγγελματικό Πτυχίο αν δεν εισαχθούν π.χ. στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ή αν θέλουν να ασκήσουν ένα συγκεκριμένο επάγγελμα σχετιζόμενο με τους Τομείς του Επαγγελματικού Λυκείου.
Σημειώνεται ότι στην επαναφοίτηση ΔΕΝ θα παρακολουθούν οι μαθητές ξανά τις ώρες διδασκαλίας των μαθημάτων Γενικής Παιδείας αφού έχουν ήδη Απολυτήριο Λυκείου που δεν ξαναχορηγείται. Επειδή μάλιστα οι ώρες διδασκαλίας των επαγγελματικών μαθημάτων και των μαθημάτων Γενικής Παιδείας διαχέονται ποικιλοτρόπως στο εβδομαδιαίο ωρολόγιο πρόγραμμα, οι μαθητές που επαναφοιτούν θα έχουν βεβαίως αναγκαστικά αρκετά κενά ωριαία διαστήματα μεταξύ των ωρών που θα υποχρεούνται να παρακολουθήσουν. Αν υπάρχουν κενά στην αρχή ή στο τέλος της ημέρας θα μπορούν να φεύγουν από το σχολείο (εφόσον όπως θα συμβαίνει συνήθως θα είναι ενήλικοι). Στα κενά ωριαία διαστήματα μεταξύ των υποχρεωτικών ωρών παρακολούθησης θα μπορούν να μελετούν στο Αναγνωστήριο / Βιβλιοθήκη, να εκπονούν εργασίες που τους έχουν ανατεθεί ή να ασχολούνται με αθλητισμό, μουσική κ.ά. δραστηριότητες.

ΠΡΟΤΑΣΗ 3η:ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ
Επ’ ευκαιρίας της παραπάνω πρότασης, προτείνω επίσης να δημιουργηθούν σε όλα τα Επαγγελματικά Λύκεια Βιβλιοθήκες δανειστικές που να περιέχουν και Αναγνωστήριο για χρήση από μαθητές και καθηγητές και φυσικά υπολογιστές με σύνδεση στο Διαδίκτυο. Είναι στοιχειώδης υποχρέωση του σχολείου να προσφέρει πολλαπλές πηγές αναζήτησης πληροφοριών για εγκυκλοπαιδική μόρφωση, και βέβαια για επαφή των μαθητών με τη Λογοτεχνία, την Ποίηση, την Ιστορία, το Περιβάλλον, τις ξένες Γλώσσες, τη Φιλοσοφία, την Τεχνολογία και για όλες τις επιστήμες. Δεν ξέρω πόσα Επαγγελματικά Λύκεια έχουν αντίστοιχες υποδομές, υποθέτω ότι είναι ελάχιστα (από προσωπική εμπειρία στα σχολεία που έχω υπηρετήσει). Και βέβαια στο σχολείο που τώρα υπηρετώ στα Άνω Λιόσια και κάνουμε μάθημα σε containers σεισμοπαθών επί μια δεκαετία (http://www.meafora.gr/?p=1111 ), δεν μπορεί να γίνεται λόγος για τέτοιες πολυτέλειες.

---------- ----------- ------------ ------------ ------------ -----------
ΟΙ ΕΠΑ.Σ. άλλων φορέων εκτός ΥΠ.Ε.Π.Θ.
Στο παρα-εκπαιδευτικό σύστημα (γιατί δεν πρόκειται για εκπαίδευση αλλά κατάρτιση σε άλλους φορείς εκτός ΥΠ.Ε.Π.Θ.), δηλαδή Ο.Α.Ε.Δ. και άλλα Υπουργεία έχουν δημιουργηθεί σχολές τύπου ΕΠΑ.Σ. που προσπαθούν ανταγωνιστικά με το ΥΠ.Ε.Π.Θ., όσο και αν φαίνεται περίεργο (σαν να ήταν ιδιωτικές σχολές) να προσελκύσουν μαθητές μετά την Α’ Λυκείου, ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ από την σχολική εκπαίδευση με ισχνά οικονομικά κίνητρα και καλλιέργεια αναληθών πεποιθήσεων περί ευκολότερης εύρεσης εργασίας. Ακόμη και ειδικότητες των ΕΠΑ.Λ. που προσφέρουν και Απολυτήριο Λυκείου και Πτυχίο Ειδικότητας και γενική μόρφωση και δυνατότητα εισόδου στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, βλέπουμε ότι υποβαθμίζονται σε απλές καταρτίσεις στις ΕΠΑ.Σ. άλλων φορέων που δίνουν μόνο ένα Επαγγελματικό Τίτλο. Έχω αναφέρει ένα παράδειγμα, τις ΕΠΑ.Σ. ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ ΒΟΗΘΟΥ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ (ΦΕΚ 427 / 13-3-2008) που φυσικά το πρόγραμμα σπουδών τους που ορίζεται στο ΦΕΚ δεν έχει καμία σχέση με το ωρολόγιο πρόγραμμα της αντίστοιχης ειδικότητας των ΕΠΑ.Λ. (βλ. http://www.meafora.gr/?p=1875 ). Δηλαδή γίνεται προσπάθεια να αφαιρεθεί από αυτά τα παιδιά η δυνατότητα ουσιαστικά της σφαιρικής μόρφωσης που μόνο το Λύκειο μπορεί να προσφέρει, όπως διεξοδικά αναπτύσσεται παραπάνω στη συζήτηση περί της αναγκαιότητας της Γενικής Παιδείας. Μα αναρωτιέται κανείς, γιατί επιτρέπεται από την Πολιτεία να υπάρχει ένα δημόσιο παρα-εκπαιδευτικό σύστημα με τις ΕΠΑ.Σ. άλλων Υπουργείων και του Ο.Α.Ε.Δ. που προσφέρει ΛΙΓΟΤΕΡΑ εφόδια στα παιδιά μας από το επίσημο δημόσιο Εκπαιδευτικό Σύστημα, τώρα μάλιστα που υιοθετείται, έστω και με καθυστέρηση, το Ενιαίο Επαγγελματικό Λύκειο; Είναι δυνατόν σε ένα σύγχρονο κράτος να δίνονται ατελή και ασαφή κίνητρα για να μπαίνουν οι γονείς και τα παιδιά σε δίλημμα για τις επιλογές τους; Θα έχουν οι απόφοιτοι των διαφορετικών αυτών ΕΠΑ.Σ. διαφορετικά επαγγελματικά δικαιώματα; Θα έχουν μάθει διαφορετικά πράγματα; Δεν θα ασκούν τα ίδια επαγγέλματα; Δεν θα έχουν αδικηθεί τα παιδιά στις εκτός ΥΠ.Ε.Π.Θ. ΕΠΑ.Σ. που δεν θα έχουν απολυτήριο Λυκείου και θα έχουν ΕΛΛΙΠΗ γενική μόρφωση; Δεν θα είναι πιο ισορροπημένη και πιο ολοκληρωμένη η πνευματική, ψυχική και σωματική τους ανάπτυξη στο Ενιαίο Επαγγελματικό Λύκειο;

ΠΡΟΤΑΣΗ 4η: ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ
Πρέπει λοιπόν στο νέο Ενιαίο Επαγγελματικό Λύκειο να ενταχθούν εκτός από τα ΕΠΑ.Λ. και τις ΕΠΑ.Σ. του ΥΠ.Ε.Π.Θ. και οι Επαγγελματικές Σχολές του Ο.Α.Ε.Δ. και των άλλων Υπουργείων και φυσικά οι Εκπαιδευτικοί αυτοδίκαια να μεταταχθούν ως Εκπαιδευτικοί στο ΥΠ.Ε.Π.Θ. Αυτή η διαδικασία ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΜΕΣΑ, πριν την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς για να μη χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος για τη μόρφωση των παιδιών μας.
Το ΥΠ.Ε.Π.Θ. θα πρέπει να είναι ο αποκλειστικός φορέας εκπαίδευσης και γι αυτό λέγεται ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ. Οι μαθητές μας πρέπει να αντιμετωπίζονται όλοι ισότιμα από την Πολιτεία και ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΑΞΙΟΙ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗ ΤΟΥΣ. Αυτός είναι ο ρόλος του σχολείου. Ας μην τον ακυρώνουμε με οποιονδήποτε τρόπο, για το καλό της κοινωνίας μας. Τα άλλα Υπουργεία και ο Ο.Α.Ε.Δ. θα υποχρεούνται να λειτουργούν επικουρικά στην Εκπαίδευση παρέχοντας χώρους πρακτικής άσκησης στους μαθητές ΚΑΤΑ ΤΗ ΜΕΤΑΛΥΚΕΙΑΚΗ ΒΑΘΜΙΔΑ ΜΟΝΟ. Έτσι θα διευκολυνθεί και το πολύ σημαντικό κύριο έργο τους με τη μείωση του φόρτου εργασίας τους.

---------- ----------- ------------ ------------ ------------ -----------

Ερχόμαστε τώρα σε ένα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ. Μέχρι τώρα, που αποφασίστηκε επιτέλους η λειτουργία του Ενιαίου Λυκείου Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, λειτουργούν ήδη επί δύο πλήρεις σχολικές χρονιές οι ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ (ΕΠΑ.Σ.). Από την αρχή τονίζω ότι όσο πιο γρήγορα στο άμεσο – ελπίζω - μέλλον εφαρμοσθεί το Ενιαίο Επαγγελματικό Λύκειο, τόσο καλύτερα. Αν εφαρμοζόταν και από την επόμενη σχολική χρονιά θα λύνονταν τα περισσότερα προβλήματα και θα αποφεύγονταν και οι συνεχιζόμενες αδικίες στους μαθητές. Αναλυτικότερα:
Οι μαθητές των ΕΠΑ.Σ. είναι δυστυχώς οι ΑΤΥΧΟΙ αφού ήταν οι πρώτοι στους οποίους δοκιμάστηκε το νέο σύστημα και φοίτησαν μέχρι τώρα χωρίς να τύχουν τα ευεργετήματα του Λυκείου που συζητήθηκαν παραπάνω (Γενική Παιδεία, Απολυτήριο Λυκείου, δυνατότητα να συμμετάσχουν σε πανελλαδικές εξετάσεις για εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση).
Πρέπει λοιπόν να γίνει ένας προσεκτικός, σωστός και γρήγορος σχεδιασμός ώστε να μειωθούν οι επιπτώσεις όσο είναι δυνατόν στα χιλιάδες παιδιά των ΕΠΑ.Σ. που αποφοίτησαν ή φοιτούν ακόμη ή θα φοιτήσουν μέχρι να γίνει πραγματικότητα η λειτουργία του Ενιαίου Επαγγελματικού Λυκείου. Θα κάνω σχετικές προτάσεις.

Σήμερα (Ιούλιος 2009) έχουν διαμορφωθεί τρεις διακριτές ομάδες μαθητών για τους οποίους πρέπει να γίνουν κάποιες σχετικές μεταβατικές ρυθμίσεις. 1η ΟΜΑΔΑ : Οι μαθητές που τελείωσαν την Α τάξη ΕΠΑ.Λ. ή Α τάξη Γενικού Λυκείου και επιθυμούν να φοιτήσουν το 2009-10 στην Α’ Τάξη ΕΠΑ.Σ. 2η ΟΜΑΔΑ : Οι μαθητές που τελείωσαν την Α τάξη ΕΠΑ.Σ. και θα φοιτήσουν το 2009-10 στη Β Τάξη ΕΠΑ.Σ. 3η ΟΜΑΔΑ : Οι μαθητές που αποφοίτησαν και πήραν ήδη εφέτος για πρώτη φορά Επαγγελματικό Πτυχίο.

ΠΡΟΤΑΣΗ 5η: Ρυθμίσεις για την 1η ομάδα μαθητών που τελείωσαν την Α τάξη ΕΠΑ.Λ. ή Α τάξη Γενικού Λυκείου και επιθυμούν να φοιτήσουν το 2009-10 στην Α’ Τάξη ΕΠΑ.Σ. Η πιο εύκολη περίπτωση ίσως. Μέχρι να γίνει το Ενιαίο Επαγγελματικό Λύκειο και για ομαλή ενσωμάτωση των ΕΠΑ.Σ. σ’ αυτό προτείνω να γίνει ΑΜΕΣΑ μέχρι το Σεπτέμβριο κατάλληλος σχεδιασμός από το ΥΠ.Ε.Π.Θ. και Π.Ι. και όταν ανοίξουν τα σχολεία να ενισχυθεί το ωρολόγιο πρόγραμμα με μαθήματα Γενικής Παιδείας. Έτσι οι μαθητές θα κάνουν κανονικά 7ωρο μάθημα αντί του 5ωρου που κάνουν μόνο με επαγγελματικά μαθήματα και μετά τα 2 έτη σπουδών θα έχουν τα δικαιώματα των μαθητών των ΕΠΑ.Λ. Σημειώστε ότι στα μαθήματα Σ.Ε.Π. στην Α τάξη ΕΠΑ.Λ. έχω μαθητές που ενώ θέλουν να ακολουθήσουν μια επαγγελματική κατεύθυνση των ΕΠΑ.Σ., έχουν οριστικά αποφασίσει να παραβλέψουν τις κλίσεις και επιθυμίες τους και να συνεχίσουν στο ΕΠΑ.Λ. σε Τομέα που ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ώστε να πάρουν το Απολυτήριο και να δώσουν πανελλαδικές εξετάσεις. Ρωτήστε αξιότιμοι συνάδελφοι και προϊστάμενοι στο ΥΠ.Ε.Π.Θ. και άλλους καθηγητές που κάνουν Σ.Ε.Π. στα ΕΠΑ.Λ. και ΓΕ.Λ., θα σας το επιβεβαιώσουν 100%.

ΠΡΟΤΑΣΗ 6η: Ρυθμίσεις για την 2η ομάδα μαθητών που τελείωσαν την Α τάξη ΕΠΑ.Σ. και θα φοιτήσουν το 2009-10 στη Β Τάξη ΕΠΑ.Σ. Και εδώ, στην Β Τάξη ΕΠΑ.Σ. να ενισχυθεί το ωρολόγιο πρόγραμμα με μαθήματα Γενικής Παιδείας. Βέβαια τα παιδιά αυτά έχασαν μια χρονιά και θα δυσκολευτούν να τα παρακολουθήσουν. Ας γίνει προσπάθεια όμως να προστεθούν 3 φορές την εβδομάδα 2-3 ώρες πρόσθετης διδακτικής στήριξης σε όλους τους μαθητές (να τους επεξηγηθεί επαρκώς η ανάγκη για να κάνουν την επιπλέον προσπάθεια) και ας τους δοθεί μετά επιτυχή αξιολόγηση το Απολυτήριο Λυκείου και η δυνατότητα να δώσουν εξετάσεις στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση αν θέλουν. Σίγουρα θα είναι σε δυσμενέστερη θέση από τους συμμαθητές τους των ΕΠΑ.Λ. και ΓΕ.Λ. αλλά κάποιοι ίσως προσπαθήσουν και τα καταφέρουν και βέβαια ΘΑ ΕΧΟΥΝ όλοι το δικαίωμα με μεγαλύτερες πιθανότητες αν θέλουν να ξαναδώσουν εξετάσεις την επόμενη χρονιά.

ΠΡΟΤΑΣΗ 7η: Ρυθμίσεις για την 3η ομάδα μαθητών που αποφοίτησαν και πήραν ήδη εφέτος για πρώτη φορά Επαγγελματικό Πτυχίο. Οι μαθητές αυτοί είναι οι πιο αδικημένοι. Πολλοί θα προσπαθήσουν να ξεκινήσουν μια επαγγελματική σταδιοδρομία ή θα πάνε στο στρατό (τα αγόρια). Σε όσους όμως θέλουν να δοθεί η δυνατότητα την επόμενη χρονιά να παρακολουθήσουν μόνο τις ώρες μαθημάτων Γενικής Παιδείας (τις κανονικές και οπωσδήποτε και της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης) ΜΑΖΙ ΜΕ τους ΜΑΘΗΤΕΣ της 2ης ομάδας (βλ. παραπάνω) και να έχουν στο τέλος του σχολικού έτους 2009-10 τα ίδια με αυτούς δικαιώματα που αναφέρονται στην παραπάνω παράγραφο.

---------- ----------- ------------ ------------

Πολλές προτάσεις θα μου πείτε. Δυστυχώς έχω την εμπειρία εδώ και λίγα χρόνια κατάθεσης πολλών προτάσεων (στο blog, σε εκπαιδευτικές πύλες, κατ’ ευθείαν με επιστολές στο ΥΠ.Ε.Π.Θ. και Π.Ι., στο meafora.gr κ.ά. που βρίσκονται όλες αρχειοθετημένες στο http://gst2008.blogspot.com/) από τις οποίες ελάχιστες βρήκαν κάποια ανταπόκριση και πολύ λίγες επίσης προκάλεσαν μια συζήτηση έστω με μορφή σχολίων. Πιστεύω όμως πως είναι λογικές και σωστές και στην κατεύθυνση πάντα της παιδαγωγικής και συμβουλευτικής υποστήριξης των μαθητών μας στον αγώνα τους για να γίνουν ολοκληρωμένοι άνθρωποι, καλύτεροι και από όλους εμάς και από όλες τις προηγούμενες γενιές. Αυτό έχει ανάγκη η κοινωνία μας. Δυστυχώς οι προτάσεις αυτές δεν βρήκαν υποστηρικτές. Εγώ είμαι ένας απλός εκπαιδευτικός και φυσικά (;) δεν εισακούγομαι. Πρέπει οι παλιότεροι συνάδελφοι και τα στελέχη της Εκπαίδευσης με μεγαλύτερο κύρος και επίδραση στη Διοίκηση του ΥΠ.Ε.Π.Θ. (Διευθυντές, Προϊστάμενοι, Σύμβουλοι, Επιστημονικοί συνεργάτες κ.ά.) και οι σύλλογοι Εκπαιδευτικών ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟ ΛΟΓΟ και με βάση τη γνώση και την εμπειρία τους να κάνουν προτάσεις βελτίωσης της Παιδείας μας. Σε συνεχή βάση, δημόσια και με υπομνήματα, με υπομονή και επιμονή. Ας σκεφτούμε λίγο· δεν ήταν σαφής, οφθαλμοφανής, απαράδεκτη, κραυγαλέα η παράλειψη παροχής Γενικής Παιδείας στα παιδιά μας των ΕΠΑ.Σ. που ανακοινώθηκε λίγους μήνες ΠΡΙΝ αυτές λειτουργήσουν το 2007; Αν υπήρχε τότε έντονος δημόσιος αντίλογος από πολλά στελέχη της Εκπαίδευσης δεν θα φθάναμε στη σημερινή κατάσταση, όπου ναι μεν στο διάλογο (που πολλοί αρνήθηκαν) δείχτηκε η ανάγκη κατάργησης των ΕΠΑ.Σ. και ενσωμάτωσής τους στο Ενιαίο Επαγγελματικό Λύκειο και μάλλον θα προχωρήσει η διαδικασία σύντομα, αλλά τα παιδιά μας επί δύο χρόνια στερήθηκαν βασικά τους δικαιώματα και πληρώνουν τώρα το τίμημα του λανθασμένου σχεδιασμού των προγραμμάτων σπουδών τους. Ελπίζω λοιπόν να συζητηθούν οι παραπάνω προτάσεις μου ΑΜΕΣΑ γιατί δεν υπάρχει άλλος χρόνος, δεν θα έχουν άλλη ευκαιρία να βοηθηθούν οι αδικημένοι αυτοί μαθητές μας.

Ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας.

Πέμπτη 16 Ιουλίου 2009

ΠΕΡΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Μια ανάρτηση στο blog του σχολείου μας για το φακέλωμα εκπαιδευτικών στην Κύπρο (http://epalanoliosion.blogspot.com/2009/07/blog-post_09.html) προκάλεσε μια ενδιαφέρουσα (σύντομη) συζήτηση για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, ένα θέμα για το οποίο έχω ξαναγράψει. Όλη η μέχρι τώρα συζήτηση παρατίθεται στο τέλος αυτής της ανάρτησης. Στην αρχή έγραψα ένα κείμενο για συμμετοχή στη συζήτηση αλλά την απέσυρα γιατί θεωρώ ότι καλύτερα είναι να γράφω / σχολιάζω στο blog του σχολείου μας θέματα που αφορούν άμεσα το σχολείο μας (όπως π.χ. κτηριακό πρόβλημα) ενώ τις απόψεις μου για άλλα θέματα θα συνεχίσω να τις δημοσιεύω στο παρόν blog, στο http://www.meafora.gr/, σε εκπαιδευτικές πύλες, με επιστολές σε ΥΠ.Ε.Π.Θ. και Π.Ι. κ.ά. Η υπερβολική χρήση του blog του σχολείου για προσωπικές απόψεις για την Εκπαίδευση κ.ά. καμιά φορά μπορεί να εκληφθεί από κάποιους σαν προσπάθεια προσωπικής προβολής (δεδομένης της συνήθειάς μου να γράφω ΜΟΝΟ επώνυμα). Επίσης να εκφράσω το παράπονο ότι τελικά το blog έχει πολύ μικρή αναγνωσιμότητα (5-6 συνάδελφοι κάνουν κανένα κλικ) οπότε μπορεί να γίνεται η συζήτηση και στο διάλειμμα!! Σε κάθε περίπτωση πιστεύω ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάδειξη του κτηριακού προβλήματος και άξιζε τον κόπο η προσπάθεια.

Ακολουθεί το σχόλιό μου στο σχολιασμό του καλού συναδέλφου ΧΤΚ.
Συγχαρητήρια ΧΤΚ, η θέση «Λέγοντας ξεκάθαρα ναι στην αξιολόγηση και προσδιορίζοντας με σαφήνεια το περιεχόμενο και τους όρους αυτής» είναι μια θέση που σπάνια ακούμε.
Η θέση αυτή υπερβαίνει τους κομματικούς συλλογισμούς και τις πολιτικές σκοπιμότητες που αρνούνται την αξιολόγηση που έχει ως λέξη θετικό και ουσιαστικό εννοιολογικό περιεχόμενο και αποτελεί τη βάση για βελτίωση σε όλους τους τομείς και την παραγωγή ουσιαστικού έργου (παιδαγωγική, επιστήμη και έρευνα, εργασία, επιχειρηματικότητα, προσωπική εξέλιξη, κοινωνική πρόοδο, υπηρεσίες υγείας, πολιτική κ.ά.). Στο συνδικαλιστικό λόγο η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών βαφτίζεται επιπόλαια χειραγώγηση και εξοβελίζεται στο πυρ το εξώτερο προσδιοριζόμενη με βάση τον επιθεωρητισμό του παρελθόντος και παραδείγματα όπως τα αναφερόμενα στην παραπάνω ανάρτηση (http://epalanoliosion.blogspot.com/2009/07/blog-post_09.html). Αν κατ’ αναλογία προσδιορίσουμε και την αξιολόγηση των μαθητών με βάση τις αυταρχικές μεθόδους του παρελθόντος όπου επιτρεπόταν ακόμη και η σωματική βία από τους δασκάλους στους μαθητές, θα έπρεπε να καταργηθεί και η αξιολόγηση των μαθητών ως μέθοδος απάνθρωπη και ανεπίτρεπτη. Επίσης με την εμπειρία της ευνοιοκρατίας και αναξιοκρατίας σε όλους τους τομείς της κοινωνίας που ανέκαθεν ήταν η βάση των πολιτικών συστημάτων στην Ελλάδα θα έπρεπε να αρνούμαστε και την κάθε μορφής αξιολόγηση των στελεχών της Εκπαίδευσης και να ζητάμε να προέρχονται από μια επετηρίδα με βάση τα …. χρόνια υπηρεσίας (κλασικό ελληνικό κριτήριο αξιολόγησης και εξέλιξης!!!) και κανένα άλλο κριτήριο. Φυσικά τα τελευταία δεν καθομολογούνται από κανένα. Δείτε όμως ότι η χρήσιμη δυναμική, διαρκής, εθελοντική ανατροφοδοτική αξιολόγηση σε ένα μεγάλο ποσοστιαίο κομμάτι του Εκπαιδευτικού Συστήματος ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΤΟΜΕΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΒΑΘΜΙΔΑ, ούτε σαν ετερο- ούτε σαν αυτο-αξιολόγηση με αποτέλεσμα η Εκπαίδευση να μοιάζει με ένα γιγάντιο δημόσιο οργανισμό όπου μυριάδες άνθρωποι εισέρχονται, διέρχονται και αποχωρούν (εκπαιδευτικοί και μαθητές κυρίως) και από ένα μεγάλο ποσοστό από αυτούς δεν παράγεται κάποιο έργο για λόγους αδυναμίας ή αδιαφορίας κ.ά. παραγόντων (που χρειάζεται να συζητηθούν αναλυτικά), δεν υπάρχει καμία αξιολογική διαδικασία που να τους βοηθήσει να βελτιωθούν και φυσικά δυστυχώς δεν υπάρχει ουσιαστικό όφελος σ’ αυτούς ή στην κοινωνία γενικότερα.
Αποτέλεσμα λοιπόν της απουσίας αξιολόγησης είναι πολλοί λειτουργοί της Εκπαίδευσης να αποκτούν δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία (με την ελληνική έννοια), πολλά στελέχη να μην αξιολογούνται αλλά να «προωθούνται» (η συνέντευξη μετράει όσο 3 διδακτορικά και 5 μεταπτυχιακά μαζί !!!) και φτάνουμε σιγά σιγά στο να μην αξιολογούνται και οι περισσότεροι μαθητές - και αυτό είναι το χειρότερο - (δεν το βλέπετε; Από το Δημοτικό ξεκινάει, συνεχίζεται στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο, πολλοί μαθητές παραμένουν αγράμματοι –σκληρή λέξη αλλά αληθινή, οι άσπρες κόλλες το μαρτυράνε - ως το σημείο να τους προσφέρονται άκοπα και ελεύθερα θέσεις στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ως … κοινωνική μέριμνα) και να στερούνται της δυνατότητας να αυτοβελτιώνονται ώστε να σταθούν με αυτοπεποίθηση στην απαιτητική κοινωνία μετά το σχολείο, ως ολοκληρωμένοι και μορφωμένοι πολίτες. Ακούμε συχνά: «Πέρασέ τον μωρέ, να τον έχουμε άλλη μια χρονιά να μας παιδεύει; Ας τον περάσουμε, τι κι αν έμεινε σε 11 μαθήματα, βάλε στις λευκές κόλλες 9,5 να τον «βοηθήσουμε»… Θα μου πείτε: η συζήτηση γίνεται για αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, τι ασχολείσαι με την αξιολόγηση στελεχών, μαθητών κ.λπ. Μα είναι προφανές, η θέση μου είναι ότι η αξιολόγηση αποτελεί τη βάση για βελτίωση σε όλους τους τομείς και την παραγωγή ουσιαστικού έργου από όλες τις κοινωνικές ομάδες και είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες επιτυχίας των επιδιωκόμενων στόχων. Στο Εκπαιδευτικό Σύστημα λοιπόν όπου συνυπάρχουν διαφορετικές ομάδες ανθρώπων (στελέχη, εκπαιδευτικοί, μαθητές) που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους ώστε να επιτυγχάνεται ένα ωφέλιμο αποτέλεσμα δεν μπορεί να υπάρχουν στεγανά και διακρίσεις σε βασικούς παράγοντες επιτυχίας των στόχων, όπως είναι η αξιολόγηση και αυτή να μην εφαρμόζεται σε όλους αλλά επιλεκτικά σε κάποιες μόνο ομάδες (συνήθως στους μαθητές).

Για να μην κατηγορηθώ φυσικά ως φορέας κομματικών αντιλήψεων με … σκοτεινά κίνητρα από ανθρώπους που μόνο έτσι έχουν μάθει να σκέφτονται και να κρίνουν και επειδή έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με το αντικείμενο από το 2004 με την πτυχιακή μου εργασία στην ΑΣΠΑΙΤΕ «Αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και κοινωνικός έλεγχος» όπου μπορείτε να δείτε και ιστορικά στοιχεία της Εκπαίδευσης στην Ελλάδα και άλλες χώρες, και επειδή ΠΡΕΠΕΙ πάντα να προτείνουμε βελτιώσεις αξιολογώντας τα κακώς κείμενα του ισχύοντος συστήματος, παραθέτω 2 αποσπάσματα από τον επίλογο της εργασίας μου για να δώσω στίγμα των προθέσεών μου. Έγραφα λοιπόν τότε …
«Αν η αξιολόγηση γίνεται αίτιο αντιπαραθέσεων και συγκρούσεων, είναι γιατί χρησιμοποιείται ως εργαλείο για την εγκαθίδρυση μιας εκπαιδευτικής πολιτικής που θεσμοθετεί μηχανισμούς καταναγκασμού και εντατικοποίησης, με σκοπό όχι την κάλυψη απλώς των αναγκών ανατροφοδότησης του μαθήματος και την ανάγκη άσκησης κάποιου θεμιτού κοινωνικού ελέγχου, αλλά για να προσαρμοστεί η εκπαίδευση στους στόχους της κοινωνίας της αγοράς, να παρέχει υποκείμενα έτοιμα για ενσωμάτωση στην δεδομένη κοινωνία και να αναιρεθεί κάθε δύναμη κοινωνικής ανατροπής, με όποιο μελλοντικό κόστος.
Η εσωτερική αυτοαξιολόγηση εκπαιδευτικών και σχολείων μπορεί υπό προϋποθέσεις να αποτελεί εναλλακτική πρόταση σε όλα τα γραφειοκρατικά και αυταρχικά συστήματα αξιολόγησης που εφαρμόσθηκαν μέχρι σήμερα αλλά και στη στείρα απόρριψη οποιασδήποτε μορφής αξιολόγησης. Πρέπει να κατέχει στο κοντινό μέλλον κεντρική θέση σε οποιοδήποτε εθνικό σχέδιο ανάπτυξης του σχολείου, ακόμη και αν εφαρμόζονται ταυτόχρονα άλλες τακτικές εξωτερικής αξιολόγησης σύμφωνα με το ισχύον εκπαιδευτικό σύστημα.»
Ολόκληρη η εργασία «Αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και κοινωνικός έλεγχος» με τη βιβλιογραφία, υπάρχει online στο site μου http://users.att.sch.gr/gestamos/ στην ενότητα ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΑ – ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ και μπορείτε να την «κατεβάσετε» (σας τη στέλνω με mail αν θέλετε) αν και ορισμένα τμήματα της εργασίας αυτής έχω σκοπό να εμπλουτίσω με πιο πρόσφατα δεδομένα.

Επειδή επίσης έχω πρόσφατα δημοσιεύσει αναλυτικά τις θέσεις μου για την αξιολόγηση μαθητών (για εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση) και των εκπαιδευτικών, σας παραπέμπω στο σχετικό άρθρο μου «ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ» 5/3/2009 (http://gst2008.blogspot.com/2009/03/blog-post.html και http://www.alfavita.gr/anakoinoseis/ank6_3_9_0002.php ) στην ΕΝΟΤΗΤΑ 7: «Ελεύθερη πρόσβαση – Βάση του 10 – Αξιολόγηση εκπαιδευτικών – κριτική θέσεων», και στο ΘΕΣΕΙΣ - ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ 7/3/2009 (http://gst2008.blogspot.com/2009/03/blog-post_07.html) όπου γίνεται μια online συζήτηση με τον καλό συνάδελφο Πάνο Κατσούλα, Πρόεδρο Δ.Σ. Β’ ΕΛΜΕ Κορινθίας που μου απάντησε εκτενώς και είχα την ευκαιρία να δώσω και εγώ πιο αναλυτικά τις σχετικές θέσεις μου. Θα χαρώ να τις κρίνετε. Αυτή την εποχή που έχουμε και περισσότερο χρόνο ας προβληματιστούμε περισσότερο για όλα, ακόμη και κάτω από τις ομπρέλες. Καλό καλοκαίρι σε όλους.
------------------ ----------------- -------------------- -------------------- ----------------
Ακολουθεί η συζήτηση από το 1ο ΕΠΑ.Λ Άνω Λιοσίων - Σύλλογος Διδασκόντων

Πέμπτη, 9 Ιούλιος 2009
...Αν το ψάχνατε και δεν το βρίσκατε..
…..Αναδημοσιεύω το άρθρο του Δρα Θεόδωρου Κ. Θεοδώρου , για την περίπτωση που κάποιος αναγνώστης το αναζητούσε και δεν το έβρισκε στην ιστοσελίδα http://www.alfavita.gr/ :Στίγμα για το Υ.Π. της Κύπρου το φακέλωμα των εκπαιδευτικών
Του Δρα Θεόδωρου Κ. Θεοδώρου
Σε παλαιότερο άρθρο μου που δημοσιεύτηκε στις κυπριακές εφημερίδες τον Ιούνιο του 2007, με τίτλο «Γκρίζοι φάκελοι στο Υ.Π. ή πώς φαλκιδεύονται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα των εκπαιδευτικών», έγραφα χαρακτηριστικά σε σχέση με τους φακέλους τα εξής: «Επί σειρά ετών οι περιβόητοι φάκελοι με το άγνωστο στους εκπαιδευτικούς περιεχόμενό, επικρέμονταν και επικρέμονται ακόμα ως δαμόκλειος σπάθη πάνω απ’ τα κεφάλια των εκπαιδευτικών. Πολλοί σύρθηκαν σε χρονοβόρες πειθαρχικές διώξεις, άλλοι στερήθηκαν της προαγωγής τους εξαιτίας των εκδικητικών βαθμολογιών, άλλοι αφυπηρέτησαν με τη ρετσινιά του ακατάλληλου κτλ… Όλα τα πιο πάνω μπορούν να χαρακτηριστούν κατά το επιεικέστερο ως ανεπίτρεπτα. Οι σημερινές δημοκρατίες, έστω και κολοβές, δεν αντέχουν τέτοιες παρωχημένες πρακτικές, που παραπέμπουν σε ολοκληρωτικά καθεστώτα άλλων εποχών και όχι μόνο».Έκτοτε έχουν βελτιωθεί κατά πολύ τα πράγματα σε σχέση με τους φακέλους και αυτό οφείλεται (πρέπει να το πούμε) στις ενέργειες της Επιτρόπου Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Είναι επίσης γνωστόν ότι κάποιοι «γνωστοί κύκλοι» μέσα στο Υ.Π, που ηδονίζονται με το να παραγεμίζουν τους φακέλους των εκπαιδευτικών με καταγγελίες, λύσσαξαν κυριολεκτικά με την πιο πάνω εξέλιξη. Το ποτάμι όμως δε γυρίζει πίσω, ας το πάρουν επιτέλους χαμπάρι. Αν δε γουστάρουν μια είναι η λύση, που συνοψίζεται στο τρίπτυχο παραίτηση-έξοδος-σπίτι τους.Ως γνωστόν σήμερα ο κάθε εκπαιδευτικός ύστερα από κάποιες τυπικές διαδικασίες (σχετική αίτηση και καταβολή ενός αντιτίμου) μπορεί να έχει πρόσβαση στους φακέλους του και να λαμβάνει γνώση του περιεχομένου τους και επομένως και των σχετικών καταγγελιών εις βάρος του, είτε αυτές είναι ενυπόγραφες είτε ανώνυμες. Αυτή φυσικά η σχετική βελτίωση, κατά την ταπεινή μου άποψη, ουδόλως θα πρέπει να θεωρείται αρκετή και πολύ περισσότερο δεν πρέπει να αποτελεί το άλλοθι της εγκατάλειψης του τελικού στόχου μας, που πρέπει να είναι η πλήρης κατάργηση των φακέλων. Οι πληροφορίες που έρχονται από συναδέλφους που έκαναν χρήση του πιο πάνω δικαιώματος τους, μας κάνουν το λιγότερο να ανατριχιάζουμε και να απορούμε αν βρισκόμαστε πράγματι στο 2009 ή στο καθεστώς της αποικιοκρατίας, για να μη πω στο μεσαίωνα. Από πληροφορίες που έχουμε, βρέθηκαν μέσα στους εν λόγω φακέλους απίστευτες καταγγελίες, είτε ενυπόγραφες, είτε ανυπόγραφες ενάντια σε εκπαιδευτικούς οι περισσότερες χωρίς καμιά τεκμηρίωση και μάλιστα χωρίς οι εκπαιδευτικοί να το γνωρίζουν. Ο ανοίκειος αυτός διασυρμός εκπαιδευτικών και μάλιστα χωρίς να τους δίνεται η δυνατότητα να υπερασπίσουν τον εαυτό τους, θα πρέπει πάραυτα να σταματήσει γιατί αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στίγμα για το εκπαιδευτικό μας σύστημα, που στεντόρεια διαλαλούμε ότι θέλουμε να εκσυγχρονίσουμε και να μεταρρυθμίσουμε.Υπάρχει ασφαλώς το πρόβλημα ότι η εκπαιδευτική υπηρεσία, όπως και οποιαδήποτε υπηρεσία, θα πρέπει να κρατά κάποια στοιχεία των εκπαιδευτικών, τα οποία χρειάζεται για πολλούς λόγους, σπουδαιότερος των οποίων είναι η προαγωγή τους. Τούτο μπορεί να λυθεί πολύ εύκολα μέσω του διαδικτύου και με τη μηχανογράφηση των υπηρεσιών του Υ.Π. φτάνει να υπάρχει η αντίστοιχη πολιτική βούληση. Το διαδικτυακό σχολείο (ΔΙΑ.Σ.) δείχνει το δρόμο. Ο κάθε εκπαιδευτικός εύκολα μπορεί να αποκτήσει μια ηλεκτρονική ιστοσελίδα (ας μη τον ονομάσομε ηλεκτρονικό φάκελο αφού η λέξη βαρύνεται με αρνητικό περιεχόμενο) μέσα στην οποία με ένα προσωπικό κωδικό θα μπορεί να τοποθετεί στοιχεία, τα οποία επιθυμεί να ληφθούν υπόψη, όπως πχ διπλώματα, σεμινάρια, εργασίες κλπ. Κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο και η υπηρεσία εφοδιασμένη με άλλο κωδικό θα μπορεί να τοποθετεί τα δικά της στοιχεία, όπως αξιολογήσεις, βαθμολογίες, παρατηρήσεις προϊσταμένων κλπ. Έτσι ο εκπαιδευτικός θα έχει μέσω του κωδικού του πρόσβαση σε όλα τα στοιχεία του για να μπορεί να υποστηρίζει τον εαυτό του από ενδεχόμενες κακόβουλες ή ανυπόστατες καταγγελίες εις βάρος του. Η πλήρης διαφάνεια όχι μόνο δε βλάπτει τη δημοκρατία αλλά τουναντίον την ενισχύει γιατί αποτελεί όχι μόνο συστατικό της στοιχείο, αλλά την πεμπτουσία της. Είναι τοις πάσιν γνωστό πόσο η αριστερά στην Ελλάδα ταλαιπωρήθηκε κατά τη διάρκεια της προπολεμικής και μεταπολεμικής περιόδου, αλλά ιδιαίτερα στη χουντική περίοδο, από το καθεστώς των φακέλων. Στην Κυπριακή Δημοκρατία του σήμερα και ιδιαίτερα με την Αριστερά στην κυβέρνηση αποτελεί στίγμα και ντροπή το καθεστώς των φακέλων. Απευθύνω έκκληση προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Δημήτρη Χριστόφια: Δώστε εντολή για την τροχοδρόμηση της διαδικασίας κατάργησης των φακέλων της ντροπής κύριε πρόεδρε. Οι φάκελοι καμιά σχέση δεν έχουν με τη Δημοκρατία, όσο κολοβή κι αν είναι, μα προπάντων με την ιδεολογία της Αριστεράς, που εσείς αταλάντευτα υπηρετείτε.Δρ. Θεόδωρος Κ. Θεοδώρου, Επιθεωρητής Οικονομικών Μαθημάτων, Υπουργείο Παιδείας, E-mail: Theodorou.Theodoros@cytanet.com.cy
Αναρτήθηκε από dion70 στις Πέμπτη, Ιούλιος 09, 2009
1 σχόλια:
Ανώνυμος είπε...
Είναι έως κι ανατριχιαστικά όσα αναφέρονται στο άρθρο. Δείχνουν πώς μορεί η εκάστοτε εξουσία να εκβιάσει και να "φυλακίσει" με αυτούς τους μηχανισμούς... αξιολόγησης. Είναι ντροπή αυτό για εκπαιδευτικούς λειτουργούς και μάλιστα σε εποχή που πρόεδρος της Κύπρου είναι κομμουνιστής, ίσως ο μόνος εκλέγμένος με αδιάβλητες δημοκρατικές διαδικασίες στον κόσμο, αυτή τη στιγμή. Αλλά, χρειάζεται να δούμε και το θέμα αυτό πιο ρεαλιστικά. Πώς; Λέγοντας ξεκάθαρα ναι στην αξιολόγηση και προσδιορίζοντας με σαφήνεια το περιεχόμενο και τους όρους αυτής. Διαφορετικά δε κινδυνεύουμε να βρεθούμε εγκλωβισμένοι σε ένα σύστημα που μας φορέθηκε εν τη απουσία μας;ΧΤΚ
11 Ιούλιος 2009 6:44 μμ
Ανάρτηση Σχολίου

Ανώνυμος είπε...
Ο Κύπριος πατριώτης μας, με την εμπειρία που έχει, προτείνει μια πολύ ενδιαφέρουσα λύση για την αντικατάσταση των φακέλλων με τη βοήθεια των νέων τεχνολογιών. Τέτοιες ευφυείς ιδέες χρειαζόμαστε για να προχωρήσει το θέμα της αξιολόγησης στην ελληνική εκπαίδευση δημοκρατικά, προοδευτικά και ριζοσπαστικά όπως φαίνεται να επιθυμί κι ο ΧΤΚ. Και θα συμφωνήσω ότι, αν δεν κατατεθούν προτάσεις με αυτά τα χαρακτηριστικά πάνω στο θέμα "αξιολόγηση", τότε το πεδίο αφήνεται ελεύθερο σε όσους δεν έχουν αυτόν τον προσανατολισμό. Δεν τους μέμφομαι γι΄ αυτό, αλλά το κάνω για όσους μόνο σιωπούν κι απορρίπτουν.
16 Ιούλιος 2009 8:04 μμ
Ανώνυμος είπε...
O Aνώνυμος μου θύμησε κάποιες σκέψεις που συζητήθηκαν μεταξύ συναδέλφων στο συνέδριο της ΟΛΜΕ. Υπάρχουν θέματα όπου είναι αναγκαία η στοιχειώδης αξιολόγηση για το καλό μαθητών κι εκπαιδευτικών κι αναφέρω ένα. Από όσα συζητούσαμε φάνηκε ότι μάλλον σε πολλά σχολεία, της β/βάθμιας, υπάρχει ένας ή μια συνάδελφος που αδυνατεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις τις παιδαγωγικές και τις ψυχολογικές μιας τάξης. Αυτό δυσκολεύει τα παιδιά ή τα αποθρασύνει, ενώ ο συνάδελφος οδηγείται σε αδιέξοδο ή σε πλήρη αδιαφορία κι ιδιώτευση ακόμη κι εντός της τάξης. Γιατί, εάν αυτό συμβαίνει πάγια, να μη ληφθούν μέτρα προστασίας και των δύο μερών; Γιατί ένα αδιέξοδο να χρονίζει απαράδεκτα όταν έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους, τους μαθητές, στην πιο κρίσιμη ηλικία, την εφηβική; Θα πρεπε να μην αρκεί μόνο η ευαισθησία κι η καλή θέληση των εκπαιδευτικών, της τάξης ή του γραφείου. Αυτά είναι απαραίτητα για να προσεγγίσουμε ένα τέτοιο ζήτημα, αλλά χρειάζεται και κάτι άλλο, αν, το επαναλαμβάνω, η στάση του συναδέλφου είναι πάγια αρνητική στην τάξη: η απομάκρυνσή του από αυτήν κι η τοποθέτησή του σε θέση του διοικητικού πλέγματος της εκπαίδευσης εντός ή εκτός σχολείου με δυνατότητα επανεξέτασης του ζητήματος της παρουσίας του στην τάξη μετά από εύλογο χρονικό διάστημα κι αν το επιθυμεί ο ίδιος. Ίσως η συμβουλευτική παρουσία ειδικού ψυχολόγου σε όλη αυτήν τη διαδικασία να είναι ιδιαίτερα επωφελής. Ακόμη η ενεργητική και σταθερή αλληλοϋποστήριξή μας εντός κι εκτός του συλλόγου διδασκόντων, σε θέματα παιδαγωγικά και διδακτικά, ιδιαίτερα της καθημερινότητας, να έλυνε πολλά προβλήματα και να διέλυε ακόμη κι αδιέξοδα.ΧΤΚ
16 Ιούλιος 2009 8:45 μμ

Σάββατο 4 Ιουλίου 2009

Συμπλήρωση Μηχανογραφικού Δελτίου: Μια σημαντική και δύσκολη διαδικασία. Προβλήματα του συστήματος πρόσβασης σε ΑΕΙ/ΤΕΙ και ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗ.

Θέματα που συζητούνται:
1. Πως θα βοηθηθούν οι μαθητές στη συμπλήρωση του μηχανογραφικού;
2. Πότε πρέπει να συμπληρώνονται τα μηχανογραφικά;
3. Πόσες σχολές πρέπει να επιλέξει ο υποψήφιος στο μηχανογραφικό του; Το «τέχνασμα» της συμπλήρωσης ΟΛΩΝ των σχολών και οι επιπτώσεις του.
4. Τι σημαίνει η «επιτυχία» σε μια σχολή που δηλώθηκε π.χ. στην 75η σειρά προτίμησης στο μηχανογραφικό;
5. Προτάσεις προς την Πολιτεία για βραχυπρόθεσμες βελτιώσεις του συστήματος πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και προς τους υποψηφίους για τη συμπλήρωση του μηχανογραφικού δελτίου
------------------------- ------------------------- ----------------------------

ΘΕΜΑ 1ο: Πως θα βοηθηθούν οι μαθητές στη συμπλήρωση του μηχανογραφικού;

Προτείνεται η αύξηση της συμβολής του θεσμού του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού στη ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ από τους υποψηφίους αλλά και στη ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ στα προβλήματα της εφηβείας.
Μετά το Γολγοθά των πανελλαδικών εξετάσεων, έφτασε η ώρα της συμπλήρωσης των μηχανογραφικών. Δύσκολο έργο για τους μαθητές, η συμπλήρωσή τους απαιτεί συμβουλευτική υποστήριξη που δεν παρέχεται στα σχολεία στην Γ΄ Λυκείου, ο θεσμός Σ.Ε.Π. εφαρμόζεται μόνο στην Α’ τάξη και βέβαια δεν υπάρχουν σε όλα τα Λύκεια και στα ΕΠΑ.Λ. ΓΡΑ.Σ.Ε.Π. που μπορούν σε ένα βαθμό με ατομικές συνεντεύξεις μαθητών να βοηθήσουν. Αλλά και τα ΓΡΑ.Σ.Ε.Π. δεν μπορούν να αποτελέσουν επαρκείς πηγές πληροφόρησης όταν υπάρχουν 510+ σχολές μεταξύ των οποίων θα πρέπει ο υποψήφιος να επιλέξει, χρειάζεται συστηματική όλο το χρόνο διάθεση ωρών μέσα στο ωρολόγιο πρόγραμμα για Σ.Ε.Π. Σαν πρόταση μπορούμε να εισηγηθούμε να υπάρχει μία (1) ώρα Σ.Ε.Π. την εβδομάδα στη Β’ και στη Γ΄ Λυκείου ώστε να μπορέσουν οι μαθητές να συμμετάσχουν σε δραστηριότητες σε συνεργασία με τον επιμορφωμένο καθηγητή – σύμβουλο που θα τους βοηθήσουν να πληροφορηθούν το αντικείμενο των σχολών που καλούνται να επιλέξουν και τη θέση του πτυχιούχου τους στη σύγχρονη αγορά εργασίας, να διαμορφώσουν σωστά τις επιθυμίες τους γνωρίζοντας το περιεχόμενο των σπουδών τους αλλά και να βοηθηθούν μέσα στη δίνη των συναισθηματικών, πνευματικών και σωματικών εφηβικών αλλαγών να ολοκληρώσουν κατά το δυνατόν την πορεία ανίχνευσης των κλίσεων, δεξιοτήτων και ενδιαφερόντων τους και να πάρουν έγκαιρα τις καλύτερες δυνατές αποφάσεις βάζοντας στόχους ρεαλιστικούς και ταιριάζοντας όλα τα παραπάνω με – το κυριότερο- το τι πραγματικά τους αρέσει. Τότε μόνο θα μπορούν να συμπληρώσουν με επιτυχία ένα μηχανογραφικό, χωρίς να παίζουν Lotto βάζοντας άτακτα αριθμούς σε κουτάκια που συνήθως αποδεικνύονται λανθασμένες επιλογές και η κατάληξη συχνά είναι π.χ. να «πετύχει» ο υποψήφιος π.χ. στην 75η !!! σχολή της «επιλογής» του. Θα δούμε παρακάτω τι σημαίνει αυτό.
Με την αναβάθμιση αυτή του θεσμού του Σ.Ε.Π. και τη λειτουργία του και στις τελευταίες τάξεις του Λυκείου θα υπάρχει η δυνατότητα της πληρέστερης λειτουργίας του θεσμού, όπως και είναι στην πραγματικότητα ο ρόλος του, δηλαδή θα παρέχονται ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ για ποικίλα ψυχολογικά, οικογενειακά κ.λπ. προβλήματα στους μαθητές μας που στην εποχή μας είναι σημαντικότερα και περισσότερα από ποτέ, λόγω του κάθε άλλο παρά ανθρωποκεντρικού χαρακτήρα της κοινωνίας μας και της προώθησης απαράδεκτων και καταστροφικών προτύπων για τα νέα παιδιά, που δεν εξασφαλίζουν την βελτίωση της ζωής αλλά αντίθετα την πνευματική και ηθική έκπτωση. Ενδεικτικά αναφέρω τη σχολική αποτυχία, τη σχολική διαρροή, τα ναρκωτικά, το κάπνισμα, την παραμέληση της ψυχικής και σωματικής υγείας (κακή διατροφή, έλλειψη άθλησης) κ.λπ. Γι αυτό το ρόλο εκπαιδεύονται – επιμορφώνονται οι Εκπαιδευτικοί – Σύμβουλοι σε μεγάλο μέρος του χρόνου των μεταπτυχιακών σπουδών και των σπουδών Συμβουλευτικής – Προσανατολισμού στην Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε. καθώς και στα διάφορα προγράμματα που εκπονούνται από το ΥΠΕΠΘ κ.ά. φορείς όπως μπορείτε να δείτε ανατρέχοντας στα σχετικά προγράμματα σπουδών. Έτσι θα βοηθηθεί το σχολείο γενικότερα και κυρίως φυσικά οι μαθητές σε όλους τους τομείς της σχολικής ζωής.
------------------------- ------------------------- ----------------------------

ΘΕΜΑ 2ο: Πότε πρέπει να συμπληρώνονται τα μηχανογραφικά;

Τώρα που ήλθε η ώρα των αποφάσεων, δημοσιεύονται στον τύπο ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗΣ του ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ προς τους υποψηφίους, δικαιολογημένα αφού οι υποψήφιοι –βλ παραπάνω- δεν έχουν επαρκή ενημέρωση λόγω μη συμμετοχής σε δραστηριότητες Σ.Ε.Π.
Καταρχήν ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ Η ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ. Η πολιτεία πρέπει να ορίσει (μέχρι να έχουμε ένα καλύτερο εξεταστικό σύστημα), τα μηχανογραφικά να συμπληρώνονται κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, σε κάποιο διάστημα από το Φεβρουάριο έως τον Απρίλιο, οπότε ο μαθητής θα βρίσκεται μέσα στο σχολείο και θα μπορεί να βοηθηθεί (έστω και εκτός ωρών μαθημάτων) από τους συμβούλους Σ.Ε.Π. και τους καθηγητές του. Τώρα είναι αβοήθητος, με τα σχολεία κλειστά και είναι φυσικό να κυριεύεται από ανασφάλεια και να κάνει λάθη. Τα ΚΕΣΥΠ μπορούν να βοηθήσουν με προσωπικές συνεντεύξεις αλλά σε περιορισμένο αριθμό παιδιών μέχρι τις 10 Ιουλίου και μερικές φορές οι γονείς απευθύνονται με σημαντική οικονομική επιβάρυνση σε ιδιωτικά κέντρα προσανατολισμού, αλλά οι πιο σοβαρές υπηρεσίες κοστίζουν πολύ και δικαιολογημένα ελάχιστοι μαθητές κάνουν χρήση τους. Αλλά σκεφτείτε το λίγο, μετά από τρία χρόνια Λυκείου, οι μαθητές να απευθύνονται σε βοήθεια έξω από το σχολείο ενώ αυτό είχε υποχρέωση να την παράσχει κατά τη διάρκεια της σχολικής φοίτησης.
Επίσης αν η συμπλήρωση του μηχανογραφικού γίνεται πριν τις πανελλαδικές εξετάσεις, αποφεύγονται τα ψυχολογικού τύπου σφάλματα, δηλαδή τα λάθη συμπλήρωσης με βάση τις ανεπίτρεπτες δημοσιευόμενες εκτιμήσεις της ανόδου – καθόδου των βάσεων που αποδεικνύονται συχνά λανθασμένες και παρασύρουν τους μαθητές σε κακές επιλογές. Δεν πρέπει να δημοσιεύονται εκτιμήσεις (διαβάστε και το πολύ καλό σχετικό άρθρο του συναδέλφου Δημ. Καλοδήμου (http://kesyp.didefth.gr:80/?p=970 ) (το κείμενο παρατίθεται σε σχόλιο σ' αυτή την ανάρτηση) και οι μαθητές να μην τις λαμβάνουν υπόψη τους. Με την ηρεμία και την ασφάλεια της χρονικής απόστασης ΠΡΙΝ από τις εξετάσεις θα συμπληρώνουν το μηχανογραφικό καλύτερα, σωστότερα με βάση τις πραγματικές τους επιθυμίες και επιδιώξεις.
------------------------- ------------------------- ----------------------------

ΘΕΜΑ 3ο: Πόσες σχολές πρέπει να επιλέξει ο υποψήφιος στο μηχανογραφικό του; Το «τέχνασμα» της συμπλήρωσης ΟΛΩΝ των σχολών και οι επιπτώσεις του.

Είναι ΛΑΘΟΣ να δίνονται οδηγίες στους υποψηφίους να δηλώνουν οπωσδήποτε OΛΕΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΕΣ ΣΧΟΛΕΣ των επιστημονικών πεδίων που έχουν επιλέξει. Για σκεφτείτε το αγαπητοί συνάδελφοι. Παρωθούνται οι μαθητές να επιλέξουν 150 – 200 σχολές!!! Βέβαια πρώτα υπεύθυνη είναι η πολιτεία με το παράδοξο αυτό σύστημα πρόσβασης που τους δίνει αυτή τη δυνατότητα που όμως θα αλλάξει ευτυχώς σύντομα και ελπίζουμε προς το καλύτερο. Αλλά δεν υποχρεώνονται από το υπάρχον σύστημα οι μαθητές να σημειώσουν τόσες επιλογές, είναι συμπεριφορά καθοδηγούμενη από παράγοντες εξωτερικούς, κοινωνικούς και κυρίως η μετατροπή του στόχου της εισαγωγής στην Ανώτερη ή Ανώτατη Εκπαίδευση σε αυτοσκοπό, καταλύοντας το σκοπό του σχολείου και της Εκπαίδευσης και μετατρέποντας το Εκπαιδευτικό σύστημα σε βιομηχανία παραγωγής ανέργων πτυχιούχων και ανθρώπων που δεν φθάνουν ποτέ σε επαγγελματική και προσωπική ικανοποίηση και ολοκλήρωση. Χωρίς υπερβολές έχει ιεροποιηθεί η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και φυσικά έχει απαξιωθεί το σχολείο και κάθε άλλη εκπαιδευτική διαδικασία.
Είναι γνωστό ότι οι μαθητές μπορούν να σημειώνουν 2 επιστημονικά πεδία, που είναι θεμιτό γιατί είναι δεδομένο ότι πολλοί μαθητές έχουν ικανότητες σε πολλούς διαφορετικούς τομείς και τα ενδιαφέροντά τους είναι πλούσια και δικαιούνται να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους σε διαφορετικές επιστημονικές κατευθύνσεις.
Αλλά παρατηρείται το φαινόμενο ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΕΔΙΟ, πόσο μάλλον μέσα στα δύο διαφορετικά που επιλέγει ο υποψήφιος φοιτητής να υπάρχουν Τμήματα τόσο άσχετα μεταξύ τους με τόση έλλειψη συνάφειας αντικειμένου που δεν μπορεί να πιστέψει κανείς ότι αποτελούν συνειδητές επιλογές ενός υποψηφίου που ανταποκρίνονται στις ικανότητες και επιθυμίες του.
Πώς μπορεί ένας υποψήφιος να θέλει να γίνει Φιλόλογος και ταυτόχρονα να θέλει να σπουδάσει Ζωική παραγωγή ή να θέλει να γίνει Πολιτικός Μηχανικός και ταυτόχρονα να βάζει και επιλογή την Κλωστοϋφαντουργία και ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν άφθονα. Kαι αντίθετα μαθητές που λόγω καταγωγής, τόπου κατοικίας, τρόπου ζωής, κλίσεων και προσωπικών ενδιαφερόντων θα ενδιαφέρονταν για αξιόλογα Τμήματα όπως τα παραπάνω (Ζωικής Παραγωγής, Κλωστοϋφαντουργίας κ.λπ.). ΔΕΝ τα δηλώνουν γιατί οι άλλες σχολές έχουν το prestige ή και αν τα δηλώσουν μπορεί να τα χάσουν από μαθητές που τα δήλωσαν χωρίς να τους ενδιαφέρουν και δεν θα τα παρακολουθήσουν, θα κάνουν την εγγραφή μόνο για το «πάσο», το μειωμένο εισιτήριο στις συγκοινωνίες και θα ξαναδώσουν εξετάσεις.
Φαιδρές καταστάσεις στις οποίες ωθούνται τα παιδιά μας να εμπλακούν δηλώνοντας ΟΛΕΣ τις επιτρεπόμενες σχολές. Τους λένε: «A.E.I./Τ.Ε.Ι. λοιπόν κι ότι να' ναι. Δηλώστε Τμήματα άσχετα με τα ενδιαφέροντά σας και τις κλίσεις σας, Τμήματα με άγνωστες ονομασίες, άγνωστο περιεχόμενο σπουδών, άγνωστη επαγγελματική εξέλιξη.» Α.Ε.Ι./Τ.Ε.Ι. και ξερό ψωμί, στην κυριολεξία, γιατί τα πενιχρά πολλές φορές οικογενειακά εισοδήματα δεν εγγυώνται καθόλου την καλοπέραση, αλλά ούτε μια στοιχειώδη αξιοπρεπή διαβίωση στις απομακρυσμένες από τον τόπο κατοικίας πόλεις όπου υπάρχουν στα Τμήματα που εισάγονται οι φοιτητές και που δεν τους ενδιαφέρουν καθόλου.
Και πως θα γινόταν αλλιώς με την ύπαρξη 510+ σχολών που περιμένουν με υπαρξιακή αγωνία την προσέλευση νέων ΠΡΟΣΟΔΟΦΟΡΩΝ φοιτητών (όχι γιατί θα πληρώνουν άμεσα αλλά θα κατευθύνουν τη ροή κρατικών δημόσιων πόρων, τους διορισμούς προσωπικού επιστημονικού και βοηθητικού, τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, τα ερευνητικά προγράμματα, τα νέα συγγράμματα των καθηγητών τους (illustration πολυτελείς εκδόσεις για αύξηση του κέρδους, εδώ είδαμε και τα ευτράπελα, φοιτητές να πωλούν στο διαδίκτυο τα βιβλία που τους χαρίζει το κράτος). Και οι τοπικές κοινωνίες της επαρχίας περιμένουν τους ΠΡΟΣΟΔΟΦΟΡΟΥΣ φοιτητές να νοικιάσουν τα κακοφτιαγμένα κλουβιά-διαμερίσματα και να διασκεδάσουν σε café και club για να γευτούν την «ξένοιαστη» φοιτητική ζωή.
Στην ελληνική κοινωνία έχει πλέον κυριαρχήσει λόγω των προβλημάτων της ανεργίας και υποαπασχόλησης η κυρίαρχη αντίληψη ότι το σημαντικότερο για ένα νέο άνθρωπο είναι να βρει μια δουλειά, ασχέτως αν αυτή εκπληρώνει τις προσωπικές του επιθυμίες και αν ανταποκρίνεται στις ικανότητές του. Κι η ανασφάλεια στον κόσμο της εργασίας φυσικά θέτει δικαιολογημένα το Δημόσιο Τομέα στην κορυφή των επιλογών του (και εκτινάσσει στα ύψη τις βάσεις των σχολών που δίνουν πιο σίγουρα το εισιτήριο για διορισμό).
Έτσι λοιπόν οι μαθητές σημειώνουν εκατοντάδες σχολές με τις ευλογίες του κράτους, της κοινωνίας και των γονιών και συγγενών και θεωρείται «επιτυχία» να «πετύχουν» ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ, σε οποιαδήποτε πόλη της Ελλάδας. 200 επιλογές είναι, δεν θα περάσουν σε κάποια;
Ας δούμε εν συντομία τι άλλο σημαίνει η δυνατότητα που δίνεται από το ισχύον σύστημα μαζί με την παρώθηση που κακώς δίνεται στα παιδιά μας να σημειώνουν εκατοντάδες «προτιμήσεις».
Καταρχήν τεκμηριώνεται η υποτίμηση του απολυτηρίου Λυκείου αλλά και άλλων μεταλυκειακών σπουδών αφού η επιδίωξη Α.Ε.Ι. / Τ.Ε.Ι. σε οποιαδήποτε σχολή θεωρείται πανάκεια για τους τελειόφοιτους μαθητές, ακόμη και αν πρόκειται για μια απομακρυσμένη σχολή άσχετη με τα ενδιαφέροντά τους που ποτέ δεν θα παρακολουθήσουν.
Δηλώνεται ευθέως η περιφρόνηση προς τις προτιμήσεις και τις κλίσεις των υποψηφίων, αυτές θυσιάζονται στο βωμό της εισαγωγής τους, οπουδήποτε.
Υποβιβάζεται και απαξιώνεται ο θεσμός του Σ.Ε.Π. που έδειξα σε προτεραιότητα παραπάνω την ανάγκη να ενισχυθεί και να εφαρμόζεται και στις τελευταίες τάξεις του σχολείου. Γιατί στο Σ.Ε.Π. ΠΑΝΤΑ σεβόμαστε τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα των υποψηφίων και με τη Συμβουλευτική παρέμβαση προσπαθούμε ο μαθητής να βοηθηθεί να πάρει τις καλύτερες και πιο ΧΡΗΣΙΜΕΣ αποφάσεις για το μέλλον του, όχι τυχοδιωκτικά να κάνει άχρηστες γι αυτόν επιλογές που θα μετανιώσει πολύ σύντομα.
Με τη δυνατότητα να δηλώσει κανείς εκατοντάδες σχολές, αρκετοί μαθητές πέφτουν στην παγίδα του εφησυχασμού (κάπου θα περάσω) με αποτέλεσμα τη μη καταβολή από μέρους τους της μέγιστης προσπάθειας της επίτευξης του πραγματικού τους στόχου.
Εφόσον οι περισσότεροι μαθητές που χρησιμοποιούν το ΤΕΧΝΑΣΜΑ της δήλωσης όλων των σχολών κάπου περνάνε, στον ανθρώπινο περίγυρο των μαθητών (οικογένεια, γνωστοί, φίλοι) καλλιεργείται άδικα ΚΛΙΜΑ ΒΑΘΙΑΣ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΤΥΧΑΝ ΚΑΠΟΥ, ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ επειδή αυτοί συνεπείς με τον εαυτό τους και μετά από ώριμη σκέψη δήλωσαν μόνο τις σχολές που ήθελαν και στις οποίες αν πέρναγαν θα απολάμβαναν την επιτυχία τους που θα ήταν πραγματική και όχι ψευδεπίγραφη και θα τους εξασφάλιζε αργότερα επιτυχία και στη σταδιοδρομία τους. Αυτοί οι μαθητές θα ξαναδώσουν και με επιμονή θα πετύχουν τελικά, ενώ οι άλλοι που πέρασαν με το παραπάνω τέχνασμα θα απογοητευθούν.
------------------------- ------------------------- ----------------------------

Θέμα 4ο : Τι σημαίνει λοιπόν η «επιτυχία» σε μια σχολή που δηλώθηκε π.χ. στην 75η σειρά προτίμησης στο μηχανογραφικό;

Μερικοί (λίγοι) μαθητές που πέρασαν ίσως παρακολουθήσουν τελικά τη σχολή αυτή και αποφοιτήσουν και ίσως βρουν κάποια ενδιαφέροντα και με τη θέληση και προσπάθεια να ωφεληθούν προσωπικά και επαγγελματικά τελικά από αυτή την πορεία τους, αν και θα έχουν απωθημένα μέσα τους για όλα εκείνα που ήθελαν και δεν πέτυχαν όταν μπορούσαν γιατί δεν προσπάθησαν αρκετά ή παρασύρθηκαν από το «τέχνασμα» της δήλωσης εκατοντάδων σχολών για να περάσουν σίγουρα κάπου. Αυτοί οι μαθητές είναι και οι λιγότεροι, ελάχιστοι. Άλλοι που επίσης θα προσπαθήσουν να συμβιβαστούν με ένα επάγγελμα που δεν τους ταιριάζει και δεν το αγαπούν, θα αποτύχουν τελικά (γιατί πετυχαίνουμε φυσικά πολύ καλύτερα στο αντικείμενο που μας αρέσει) και θα αλλάξουν επάγγελμα αργότερα στη ζωή τους, με γνώμονα απλώς πλέον την οικονομική επιβίωση.
Πολλοί από τους «επιτυχόντες» θα πάνε να εγγραφούν για να πάρουν το «πάσο» και θα ξαναδώσουν. Τι βαθιά υποτίμηση των σχολών και των καθηγητών τους όταν χρησιμοποιούνται γι αυτό μόνο το λόγο! Όμως το ψευδές αίσθημα ασφάλειας ότι «κάπου» πέρασαν καλλιεργεί τον εφησυχασμό και οδηγεί σε μικρότερη ή μηδενική καταβαλλόμενη προσπάθεια και φυσικά την επόμενη χρονιά έρχεται πάλι η αποτυχία.
Άλλοι θα μετακομίσουν και θα ζήσουν μερικά «ωραία» φοιτητικά χρόνια αδράνειας – αν και οι γονείς τους μπορεί να αιμορραγούν οικονομικά για να τα βγάλουν πέρα - μέχρι να βρουν το δρόμο τους σε ένα άλλο επάγγελμα, θα γίνουν κι αυτοί αιώνιοι φοιτητές, αυτό το ελληνικό φαινόμενο παρακμής και υποτίμησης της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Να είστε βέβαιοι όμως ότι βαθιά μέσα σ’ αυτά τα παιδιά θα υπάρχει το αίσθημα της αποτυχίας αφού δεν πέρασαν εκεί που ήθελαν και η αυτοεκτίμησή τους θα είναι χαμηλή με σοβαρές επιπτώσεις αργότερα στη ζωή τους.
Βέβαια θα γιγαντώνονται οι σχολές της επαρχίας, νέα Τμήματα θα φτιάχνονται για να υποδέχονται τους φοιτητές με το «τέχνασμα» των εκατοντάδων επιλογών, οι τοπικές κοινωνίες θα χαίρονται που θα εισπράττουν τα ενοίκια και τους καφέδες από το φοιτητικό τουρισμό (χρήματα είναι, τι σημασία έχει αν οι γονείς των αιώνιων φοιτητών κοπιάζουν για να τα βγάλουν), θα διορίζονται άνθρωποι (επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό), οι τοπικοί άρχοντες και βουλευτές των περιοχών θα αυξάνουν το κύρος τους και θα ανθεί μια τοπική βιομηχανία που δεν θα παράγει τίποτε ουσιαστικό, μόνο θα καταναλώνει πόρους από την ήδη υποχρηματοδοτούμενη Παιδεία. Τι κι αν πολλά Τμήματα είναι πια θνησιγενή και οδεύουν στο κλείσιμο δημιουργώντας πολύ περισσότερα προβλήματα στους εργαζόμενους σ’ αυτά και στις τοπικές κοινωνίες από όσα υποτίθεται ότι η δημιουργία τους θα έλυναν;
Φυσικά θα υπάρχει καλλιέργεια ψεύτικων ελπίδων στους γονείς ότι το παιδί τους θα πετύχει μια καλή σταδιοδρομία, οπότε αυτοί επιβαρύνονται οικονομικά και υφίστανται χίλιες δυο στερήσεις για να καταλάβουν μετά από χρόνια πόσο άδικα πάσχιζαν χωρίς αποτέλεσμα.
Φυσικά οι νέοι φοιτητές δεν πάνε στο στρατό (οι άνδρες) και αναβάλλεται η είσοδός τους στην αγορά εργασίας με αποτέλεσμα συχνά να χάνουν καλές ευκαιρίες επαγγελματικής αποκατάστασης σε άλλους τομείς.
Επίσης υπάρχει και το άδικο φαινόμενο, λόγω του «τεχνάσματος» της άκριτης δήλωσης εκατοντάδων σχολών οι σχολές της επαρχίας να γεμίζουν από φοιτητές που δεν ενδιαφέρονται και που δεν θα τις αξιοποιήσουν, ενώ παιδιά που ζουν στην επαρχία και ενδιαφέρονται πραγματικά για τα Τμήματα αυτά (και ίσως μόνο αυτά δήλωσαν στο μηχανογραφικό) μένουν απ’ έξω και υφίστανται τις συνέπειες των αδικιών του συστήματος που αφορούν το μέλλον τους.
Βλέπουμε λοιπόν πόσο το ισχύον σύστημα πρόσβασης σε συνδυασμό με την παράλογη ύπαρξη υπερβολικού αριθμού σχολών (το επιστημονικό αντικείμενο πολλών από αυτές θα έπρεπε να είναι αντικείμενο μεταπτυχιακών σπουδών αντί να δικαιολογεί την δημιουργία ολόκληρου Τμήματος για οικονομικούς λόγους) μπορεί να επηρεάσει τις ζωές των νέων ανθρώπων, να καλλιεργήσει φρούδες ελπίδες και να υποβαθμίσει ουσιαστικά την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Ευελπιστούμε στην αλλαγή του αλλά με την υπάρχουσα δομή της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί μια αξιόπιστη λύση.
------------------------- ------------------------- ----------------------------

Θέμα 5ο: Προτάσεις προς την Πολιτεία για βραχυπρόθεσμες βελτιώσεις του συστήματος πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και προς τους υποψηφίους για τη συμπλήρωση του μηχανογραφικού δελτίου

Θα πρέπει λοιπόν για να μειωθούν οι παρενέργειες του συστήματος πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και μέχρι η πολιτεία να αλλάξει το ισχύον σύστημα ριζικά να προτείνουμε κάποιες αλλαγές βραχυπρόθεσμες. Προτείνονται τα εξής:
Επέκταση της εφαρμογής του θεσμού του Σ.Ε.Π. μία ώρα την εβδομάδα στη Β’ και στη Γ΄ Λυκείου.
Δημιουργία ΓΡΑ.Σ.Ε.Π. σε Λύκεια και ΕΠΑ.Λ. όπου δεν υπάρχουν.
Το μηχανογραφικό να συμπληρώνεται κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς και όχι μετά τις πανελλαδικές εξετάσεις.
Θα μπορούσε προς το παρόν, μέχρι να δημιουργηθεί ένα νέο σύστημα πρόσβασης να γίνει αύξηση του αριθμού των επιστημονικών πεδίων και κάθε πεδίο να αποτελείται από σχολές με μεγαλύτερη επιστημονική συνάφεια, ώστε οι υποψήφιοι να διευκολύνονται στις επιλογές τους. Δεν έχει νόημα η δυνατότητα να επιλέγει κανείς 200 σχολές, είναι παράδοξο, παράλογο και οδηγεί σε πολλές παρενέργειες εις βάρος των νέων ανθρώπων της χώρας μας, όπως αναλυτικά περιέγραψα παραπάνω.
Οι μαθητές πρέπει να αξιοποιούν σε όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς τις δομές Σ.Ε.Π. (και εκτός ωρών του ωρολογίου προγράμματος) και να συνεργάζονται επίσης με όλους τους καθηγητές τους αλλά και μόνοι τους να αναζητούν ενεργητικά πληροφορίες στο διαδίκτυο και άλλες πηγές για να μπορέσουν να ενημερωθούν επαρκώς για όλες τις σχολές της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Οι μαθητές πρέπει να κάνουν ώριμες, συνειδητές επιλογές με βάση τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά τους που θα καθορίζουν τη σειρά προτίμησης των Τμημάτων που θα δηλώσουν στο Μηχανογραφικό. Να αγνοούν τις δημοσιευόμενες εκτιμήσεις για τις βάσεις που παραπλανούν και οδηγούν σε λανθασμένες αποφάσεις. Να αγνοούν τις παραινέσεις που τους ωθούν να σημειώνουν άκριτα ΟΛΕΣ τις σχολές, να έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και να μη σημειώνουν Τμήματα στα οποία δεν θα πάνε, δεν τους ενδιαφέρουν και που μπορεί η εισαγωγή σ’ αυτά να αποτελέσει τροχοπέδη για την επιτυχημένη προσωπική και επαγγελματική τους ανάπτυξη. Να επιμένουν στις κύριες επιλογές τους και να ξαναπροσπαθούν αν χρειάζεται με ζήλο και την επόμενη χρονιά, αντί να θυσιάσουν κάποια χρόνια σε κάποια απομακρυσμένα Τμήματα που ποτέ δεν θα τελειώσουν ή ποτέ δεν θα τους χρησιμεύσουν επαγγελματικά στη ζωή τους.
Στο δίλημμα αν πρέπει να δηλώσουν οι υποψήφιοι σχολές μακριά από τον τόπο κατοικίας τους π.χ. μόνο Αθήνα που μένουν ή και Επαρχία υπάρχουν δύο απαντήσεις, δεν υπάρχει ένας γενικός κανόνας.
Η μια είναι «να δηλώσω ΠΡΩΤΑ τη σχολή που ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ που υπάρχει γιατί όταν την τελειώσω το πτυχίο μου θα μου εγγυηθεί για όλη μου τη ζωή επαγγελματική και προσωπική ολοκλήρωση και επιτυχία. Τότε σίγουρα οι θυσίες των γονιών μου που θα κάνουν για να σπουδάσω αν χρειαστεί στην επαρχία, δεν θα αποβούν άκαρπες. Μετά σημειώνω τη 2η σε προτίμηση σχολή της επιλογής μου πάλι σε όλες τις πόλεις που υπάρχει κ.ο.κ.»
Η άλλη απάντηση είναι «να δηλώσω πρώτα όλες τις σχολές που με ενδιαφέρουν και είναι κοντά στον τόπο κατοικίας μου (ή και μόνο αυτές) αποδεχόμενος/-η το να χάσω τη σχολή που αγαπώ περισσότερο αν πρέπει να πάω μακριά για να σπουδάσω». Η λογική αυτή μειονεκτεί μακροπρόθεσμα όσον αφορά την επαγγελματική και προσωπική ικανοποίηση, και πλεονεκτεί βραχυπρόθεσμα όσον αφορά την οικονομική διευκόλυνση της οικογένειας. Κατά την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ μου άποψη, θα πρέπει να ακολουθείται η οδός αυτή ΜΟΝΟ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΥΣΠΡΑΓΙΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ που αποκλείουν εντελώς την απομάκρυνση του νέου από τον τόπο κατοικίας, ενώ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟ πρέπει να ακολουθηθεί η πρώτη λύση έστω και με θυσίες, γιατί το ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΟΦΕΛΟΣ είναι πολύ μεγαλύτερο. Σε κάθε περίπτωση η απόφαση πρέπει να ληφθεί με οικογενειακό συμβούλιο όπου θα γίνει πλήρης ανάλυση της κατάστασης για να ληφθεί η καλύτερη δυνατή απόφαση.

ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΛΑΒΟΥΝ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΔΥΝΑΤΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΤΟΥΣ.

Ευχαριστώ για την προσοχή σας.

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2009

Βράβευση αριστούχων μαθητών - Διακρίσεις σε βάρος μαθητών της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, μέρος 2ο

Προς

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΠΟΥΔΩΝ Δ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, ΤΜΗΜΑ Γ΄, Ανδρέα Παπανδρέου 37, 151 80 Μαρούσι e-mail: t05sde11@ypepth.gr

EFG Eurobank – Ergasias, για το πρόγραμμα χορηγιών «Η μεγάλη στιγμή για την Παιδεία», Όθωνος 8, 105 57 Αθήνα e-mail: corporate_communication@eurobank.gr


Πρόσφατα, με εξαιρετικά επείγουσα εγκύκλιο από τη ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΠΟΥΔΩΝ Δ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, ΤΜΗΜΑ Γ΄, 17/06/2009, Αριθ. Πρωτ.:69826/Γ2 ανακοινώθηκε η «Βράβευση αριστούχων μαθητών» από τον Τραπεζικό Όμιλο της EFG Eurobank – Ergasias, που στο πλαίσιο της κοινωνικής του δράσης στον τομέα της Παιδείας, καθιέρωσε από το 2003 σε συνεργασία με το ΥΠ.Ε.Π.Θ. το πρόγραμμα χορηγιών με τίτλο «Η μεγάλη στιγμή για την Παιδεία». Σύμφωνα με το πρόγραμμα αυτό, το 2009 θα βραβευτεί με χρηματικό έπαθλο 1.000 ευρώ ο μαθητής κάθε Γενικού και Επαγγελματικού Λυκείου της χώρας, ο οποίος φοίτησε κατά το τρέχον σχολικό έτος στην τελευταία τάξη, αποφοίτησε με άριστα στο απολυτήριο και συγκέντρωσε το μεγαλύτερο Γενικό Βαθμό Πρόσβασης.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΦΥΣΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΗΣ EUROBANK, αλλά πρέπει να επισημάνουμε ότι σύμφωνα με τα κριτήρια χορήγησης του βραβείου, ΑΠΟΚΛΕΙΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΡΙΣΤΟΥΧΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ ΟΜΑΔΑΣ Α που εξετάζονται με το σύστημα των 4 μαθημάτων για Τ.Ε.Ι. (όπως επί χρόνια αποκλείονταν οι αριστούχοι απόφοιτοι των Τ.Ε.Ε. πριν την πρόσφατη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση). Περιλαμβάνονται οι μαθητές μόνο της ομάδας Β που είναι πολύ λιγότεροι, π.χ. στο δικό μας σχολείο, σε όλα τα σχολεία της Δυτικής Αττικής και φυσικά σε πολλά ακόμη σχολεία δεν υπήρχαν μαθητές ομάδας Β, αλλά μόνο ομάδας Α (δεν εξετάζω επί του παρόντος τις αιτίες του φαινομένου αυτού που χρειάζονται μελέτη και αντιμετώπιση). Αυτό αποδεικνύεται από την εγκύκλιο που μιλάει για Γενικό Βαθμό Πρόσβασης, που προκύπτει από τη βεβαίωση πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Τέτοιο βαθμό πρόσβασης και βεβαίωση λαμβάνουν ΜΟΝΟ οι μαθητές ΓΕ.Λ. και ΕΠΑ.Λ. ομάδας Β και ΟΧΙ οι μαθητές ΕΠΑ.Λ. ομάδας Α.

Η διάκριση αυτή σε βάρος των μαθητών ΕΠΑ.Λ. (ομάδας Α) έγινε χωρίς πιστεύω ευθύνη της Τράπεζας, που δεν μπορεί να γνωρίζει τα εξεταστικά συστήματα και οι προθέσεις της ήταν να βραβεύσει αριστούχους από όλα τα σχολεία. Όμως επειδή π.χ. στο δικό μας σχολείο (και εκατοντάδες άλλα) δεν είχαμε μαθητές ομάδας Β, ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΑΒΕΥΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, ενώ φυσικά είχαμε ΑΡΙΣΤΟΥΧΟΥΣ ομάδας Α που έδωσαν εξετάσεις και πέρασαν στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Οι αριστούχοι αυτοί μαθητές αντί του βαθμού πρόσβασης μπορούν να συγκριθούν με βάση τα μόρια που συγκέντρωσαν στις πανελλαδικές εξετάσεις ώστε να προκύψει ένας που θα λάβει το χρηματικό έπαθλο, Ο ΑΡΙΣΤΟΥΧΟΣ δηλαδή ΜΕ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΜΟΡΙΑ (αντί με το μεγαλύτερο βαθμό πρόσβασης που είναι απολύτως ΙΣΟΔΥΝΑΜΟ κριτήριο).

Το βραβείο αυτό δεν θα λύσει όλα τα προβλήματα των σχετικά λίγων αριστούχων μαθητών των ΕΠΑ.Λ. σε όλη την Ελλάδα (τα ΕΠΑ.Λ. είναι πολύ λιγότερα από τα ΓΕ.Λ.), όμως θα είναι οικονομική ανακούφιση για τις οικογένειές τους και φυσικά θα αποτελεί ένα σημαντικό κίνητρο και για τους επόμενους μαθητές να προσπαθούν να αριστεύσουν. Και όπως έχω ξαναγράψει, http://gst2008.blogspot.com/2009/06/blog-post_23.html και http://www.meafora.gr/?p=1955, στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα υπάρχει εδώ και πάρα πολλά χρόνια ΑΝΙΣΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ με σειρά διακρίσεων που ελπίζω να εξαλειφθούν το συντομότερο.

Θα ήθελα να λάβετε υπόψη σας, ότι αυτοί οι μαθητές που αριστεύουν στα ΕΠΑ.Λ. και δίνουν τη μάχη των πανελλαδικών εξετάσεων (είτε ομάδας Α είτε ομάδας Β) έχουν ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ για το παραπάνω βραβείο γιατί δεν είναι συνήθως παιδιά ευκατάστατων οικογενειών, είναι παιδιά που έχουν βιώσει οικογενειακά και οικονομικά προβλήματα, είναι παιδιά που αναγκάζονται να δουλέψουν από μικρή ηλικία για να βοηθήσουν την οικογένειά τους, είναι παιδιά που ζουν σε σπίτια κατεστραμμένα από σεισμούς ή σε λυόμενα ή σε containers, παιδιά που μπορεί να έχουν προβλήματα υγείας τα ίδια ή μέλη της οικογένειάς τους, παιδιά που αναγκάστηκαν να μεγαλώσουν γρηγορότερα από άλλα παιδιά χωρίς να χαρούν την ξενοιασιά και το παιχνίδι που εδικαιούντο και που δεν στηρίχτηκαν όσο έπρεπε από την τοπική κοινωνία όπου μεγάλωσαν. Είναι λοιπόν τα παιδιά που αξίζουν το σεβασμό, την αγάπη και την υποστήριξή μας και όχι να υφίστανται διακρίσεις όπως στη βράβευση των αριστούχων. Αρκετοί από τους μαθητές αυτούς των ΕΠΑ.Λ. καταφέρνουν με αξιώσεις να ορθώσουν το ανάστημά τους απέναντι στις δυσκολίες και να μπουν στη μάχη των πανελλαδικών εξετάσεων για να διεκδικήσουν, όπως οι συμμαθητές τους των Γενικών Λυκείων, μια θέση στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Και τα παιδιά αυτά χρειάζεται να καταβάλουν ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ από τους πιο ευνοημένους κοινωνικά και οικονομικά συμμαθητές τους των Γενικών Λυκείων, για να έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα που θα ανταμείψει τους κόπους τους και θα τους βοηθήσει να ξεφύγουν από τα οικογενειακά και κοινωνικά προβλήματά τους και θα τους εξασφαλίσει ένα καλύτερο αύριο.

Προτείνω λοιπόν στους υπεύθυνους του προγράμματος της EFG Eurobank – Ergasias και του ΥΠΕΠΘ να αναιρέσουν την αδικία ΑΜΕΣΑ και να ζητήσουν από τα ΕΠΑ.Λ. συμπληρωματικά τα στοιχεία των μαθητών ομάδας Α που αρίστευσαν και συγκέντρωσαν τα περισσότερα μόρια στις πανελλαδικές, ώστε να χορηγηθεί και σ’ αυτούς το βραβείο ΠΟΥ ΕΠΑΞΙΑ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ, ισότιμα με τους συμμαθητές τους των ΓΕ.Λ. και ΕΠΑ.Λ. ομάδας Β.

Ελπίζω στο παραπάνω αίτημά μου να συμφωνήσουν οι Διευθυντές, Προϊστάμενοι, Σύμβουλοι σε όλες τις βαθμίδες της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και εφόσον ερωτηθούν να το υποστηρίξουν, όπως ευελπιστώ να γίνει και για τα άλλα ζητήματα διακρίσεων σε βάρος των μαθητών μας. Είμαι σίγουρος ότι η Τράπεζα EFG Eurobank – Ergasias δεν θα έχει αντίρρηση γιατί η πράξη αυτή που θα εξαλείψει μια μεγάλη αδικία, συμβαδίζει απόλυτα με το σκοπό θεσμοθέτησης του προγράμματος χορηγιών με τίτλο «Η μεγάλη στιγμή για την Παιδεία» στο πλαίσιο της κοινωνικής της δράσης στον τομέα της Παιδείας.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας.