Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2016

Ευρώπη, 2016


Μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι. Επιτέλους, η διαλογή στην Ευρώπη γίνεται κανονικά. Μετά από κρανιομέτρηση, απόσταση ζυγωματικών, οδοντική σύγκλειση και χρωματική διάγνωση δέρματος, 1500 πρόσφυγες εστάλησαν από την Ειδομένη πίσω στην Αθήνα ως ακατάλληλοι για περαιτέρω επεξεργασία. Η τεχνολογική πρόοδος επιτρέπει πια στον πολιτισμένο κόσμο να επιλέξει και να διασώσει τα καλά γονίδια που θα βελτιώσουν την Ευρωπαϊκή φυλή και να διαφυλαχτούν έτσι οι αξίες και τα ιδανικά του δυτικού πολιτισμού που βρίσκεται σε κίνδυνο ...
_

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2016

Του θανάτου


Γύρω μας θάνατος πολύς
και πόση στεναχώρια
πόσες μανάδες που θρηνούν
πόσα παιδιά που κλαίνε


Σε θάλασσες και σε στεριές
καλύβες και παλάτια
δεν έχει τόπο να κρυφτείς
και δρόμο να ξεφύγεις

Αναμετριέται ο Χάροντας
και κονταροχτυπιέται
με του αγρού τα δειλινά
με της ζωής τα στάχυα

Και βγαίνει πάντα νικητής
άσπλαχνος μαύρος δήμιος
δίχως καρδιά πώς να νοιαστεί
τη νιότη που πεθαίνει

Μην ήταν κάποτε θνητός
που έρωτα ποθούσε
μα κλέψαν την αγάπη του
μαυρίσαν την ψυχή του;

Μην οργισμένος και τρελός
όλους τους εκδικιέται
γέρους και νιους, κι αναζητά
μάταια τους ενόχους;

Πόσες ζωές θα χρειαστεί
πόσες χιλιάδες χρόνια
να βγει ο ήλιος μια φορά
αλλά να φέγγει αιώνια
_

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016

ΠΡΟ-ΠΟ και αναμνήσεις


Από τον τοίχο του φίλου Δημήτρη Κόκκοτου στο Facebook βρήκα τη φωτογραφία και μου έφερε αναμνήσεις από τα παλιά. Πολύ αργότερα βέβαια από αυτό το δελτίο της φωτογραφίας, το 1980 περίπου, φοιτητής, δούλευα στη διαλογή δελτίων, στο κτήριο της Ομόνοιας του ΟΠΑΠ, από το απόγευμα μετά τους αγώνες έως 2 - 3 τη νύχτα πολλές φορές. Σε κάθε αίθουσα διαλογής 15-20 άτομα, φοιτητές συνήθως, με κραγιόνια κόκκινα και μπλε (κόκκινα νομίζω στην α' διαλογή και μπλε στη β') και αφού είχαμε αποστηθίσει τη νικήτρια στήλη σβήναμε γρήγορα τα λάθη στα δελτία, 3 λάθη και το "πετάγαμε". Δε θυμάμαι πόσο πληρωνόμαστε, με την ώρα πάντως ήταν, λίγα χρήματα. Υπήρχε αυστηρός υπεύθυνος διαλογής σε κάθε αίθουσα, επέβλεπε να βγάζουμε ένα αριθμό δελτίων ο καθένας τουλάχιστον, έγραφε τις "επιδόσεις" μας. Μετά 5-6 μήνες στο "απλό" δελτίο (δυσκολότερο στη διαλογή) δούλεψα στα (ευκολότερα) δελτία με συστήματα. Σπάνια μια κραυγή χαράς από κάποιο διαλογέα έσπαγε τη μονοτονία "12άρι!!" και αμέσως πάλι ησυχία και δουλειά. Είχα ακούσει 2 - 3 φορές "13άρι" και διακόπταμε να δούμε το μαγικό δελτίο. Θυμάμαι αυτές τις στιγμές, πώς ζηλεύαμε τον τυχερό, ε ρε και να 'μαστε εμείς οι 13άρηδες, αλλά σε 3-4 λεπτά, πάλι πίσω στη δουλειά μας με τα κραγιόνια. Αυτά μου θύμισε ο Δημήτρης, τον ευχαριστώ. Οι αναμνήσεις όσο μεγαλώνουμε, έχουν μεγαλύτερη αξία!!
_

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016

Το … ΧΑΡΤΙ


(σχολικό θεατρικό)
(Ένα πρωινό του Γενάρη, με συννεφιά και ψιλόβροχο, ένας νεαρός έφηβος, ψηλός, αδύνατος, 16 χρονών περίπου, με τα χέρια στις τσέπες και φορώντας την κουκούλα του τζάκετ,  προχωράει αργά σκυφτός και φανερά βαριεστημένος, κλωτσώντας όσα χαλίκια βρίσκει μπροστά του. Ένα τσιγάρο αργοκαίει ξεχασμένο στο στόμα του, που και που τραβάει καμιά τζούρα να μη σβήσει. Είναι ο Θάνος, μαθητής του Λυκείου στην Α’ τάξη μα δεν κρατάει ούτε τσάντα, ούτε βιβλία, τίποτε.
Από το απέναντι πεζοδρόμιο, ακούει να τον φωνάζουν.)

-Θάνο, τι γίνεται ρε, χάθηκες, πού ‘σαι ρε φίλε;

(Ένας νεαρός άνδρας μεγαλύτερος σε ηλικία, 25-30 θα ‘ναι σίγουρα, εύσωμος, γεροδεμένος με φόρμα και σακίδιο γυμναστικής στην πλάτη δρασκελίζει το δρόμο γρήγορα και πλησιάζει το μαθητή. Είναι ο Στάθης, άνεργος, παίζει στην τοπική ομάδα ποδοσφαίρου και προπονείται καθημερινά.)

-Περίμενε ρε, για πού το ‘βαλες, πάω για μπάλα με τα παιδιά, έρχεσαι;
-Όχι ρε Στάθη, έχω πολλές απουσίες, δε μπορώ
-Πας σχολείο ακόμη ρε, σε ποια τάξη είσαι τώρα;
-Στην Α’ Λυκείου και βαριέμαι ρε, δε φαντάζεσαι, ποιος πάει τρία χρόνια ακόμα σχολείο, γ….έ τα
-Αφού βαριέσαι, γιατί πας;

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016

Απίστευτο !!


ΕΠΑΛ Άνω Λιοσίων, προχτές την Παρασκευή, 25ο λεπτό της 3ης ώρας, τμήμα της Α’, 2ο θρανίο κοντά στο παράθυρο. Μαθητής ΔΕΝ κρατάει κινητό, ούτε εθεάθη να το χρησιμοποιεί από την αρχή της ώρας. Σκέφτομαι να καλέσω τους γονείς να τους ενημερώσω, ίσως είναι σοβαρό.
_