Από τον τοίχο του φίλου Δημήτρη Κόκκοτου στο Facebook βρήκα τη φωτογραφία και μου έφερε αναμνήσεις από τα παλιά. Πολύ αργότερα βέβαια από αυτό το δελτίο της φωτογραφίας, το 1980 περίπου, φοιτητής, δούλευα στη διαλογή δελτίων, στο κτήριο της Ομόνοιας του ΟΠΑΠ, από το απόγευμα μετά τους αγώνες έως 2 - 3 τη νύχτα πολλές φορές. Σε κάθε αίθουσα διαλογής 15-20 άτομα, φοιτητές συνήθως, με κραγιόνια κόκκινα και μπλε (κόκκινα νομίζω στην α' διαλογή και μπλε στη β') και αφού είχαμε αποστηθίσει τη νικήτρια στήλη σβήναμε γρήγορα τα λάθη στα δελτία, 3 λάθη και το "πετάγαμε". Δε θυμάμαι πόσο πληρωνόμαστε, με την ώρα πάντως ήταν, λίγα χρήματα. Υπήρχε αυστηρός υπεύθυνος διαλογής σε κάθε αίθουσα, επέβλεπε να βγάζουμε ένα αριθμό δελτίων ο καθένας τουλάχιστον, έγραφε τις "επιδόσεις" μας. Μετά 5-6 μήνες στο "απλό" δελτίο (δυσκολότερο στη διαλογή) δούλεψα στα (ευκολότερα) δελτία με συστήματα. Σπάνια μια κραυγή χαράς από κάποιο διαλογέα έσπαγε τη μονοτονία "12άρι!!" και αμέσως πάλι ησυχία και δουλειά. Είχα ακούσει 2 - 3 φορές "13άρι" και διακόπταμε να δούμε το μαγικό δελτίο. Θυμάμαι αυτές τις στιγμές, πώς ζηλεύαμε τον τυχερό, ε ρε και να 'μαστε εμείς οι 13άρηδες, αλλά σε 3-4 λεπτά, πάλι πίσω στη δουλειά μας με τα κραγιόνια. Αυτά μου θύμισε ο Δημήτρης, τον ευχαριστώ. Οι αναμνήσεις όσο μεγαλώνουμε, έχουν μεγαλύτερη αξία!!
_
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου