Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

Εισαγγελική Ιατρική.

Παρέμβαση εισαγγελέα για το εμβόλιο της νέας γρίπης.

Διάβασα προχτές ότι με αφορμή ενστάσεις ιδιωτών γιατρών της Ρόδου, ο εισαγγελέας θα διενεργήσει έρευνα για καταλογισμό ευθυνών. Αναφέρει ότι οι ιδιώτες γιατροί του είπαν ότι το εμβόλιο για τη νέα γρίπη -ΝΑΙ- έχει παρενέργειες και γι αυτό έχουν επιφυλάξεις που μάλιστα εντάθηκαν όταν διάβασαν το έντυπο οδηγιών (!!) που εσωκλείεται στο κουτί του εμβολίου.

Οι ιδιώτες γιατροί, παρακαλούνται επειγόντως να μελετήσουν τα φύλλα οδηγιών της πενικιλλίνης. Μετά είναι βέβαιο ότι θα καλέσουν τον Εισαγγελέα τους να ασκήσει δίωξη αναδρομικά κατά του ...Fleming και όλων των απογόνων του για το επικίνδυνο αυτό φάρμακο που μπορεί να έχει σώσει εκατομμύρια ζωές, αλλά ... έχει και παρενέργειες.

Επίσης να διαβάσουν και για τις παρενέργειες των εμβολίων της ιλαράς και της ερυθράς και να δράσουν ανάλογα. Και μετά για τα άλλα φάρμακα και εμβόλια. Έτσι σιγά σιγά με μερικές σύντομες δίκες, θα οδηγηθούμε επιτέλους σε ένα κόσμο χωρίς επικίνδυνα φάρμακα και εμβόλια.

Και μπορεί επιτέλους να ξαναδούμε τις πανδημίες των περασμένων αιώνων που τόσο μας ... έλειψαν. Με συγκίνηση θυμόμαστε τις προ εμβολίων εποχές. Χολέρα, τύφος, πανούκλα, φυματίωση, γρίπη. Ευτυχώς η λογοτεχνία συντηρεί τις μνήμες. Η "ξένη" του 1854 του Εμμ. Λυκούδη (η χολέρα στην Αθήνα), Η "Πανούκλα" του Ντ. Νταφόε (Λονδίνο 17ος αιώνας) ή του Καμύ αν προτιμάτε (Αλγερία 19ος αι.), Το "Μαγικό Βουνό" του Τόμας Μαν, (φυματίωση στα ειδυλλιακά σανατόρια των Άλπεων), "Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας" του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες (Κολομβία, 19ος) και τόσα άλλα. Και θυμηθείτε τα αξέχαστα ρεμπέτικα τραγούδια μας, τόσο προφητικά. "ΜΑΝΑ ΔΙΩΞΕ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ. ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΕΙΜΑΙ ΦΘΙΣΙΚΟΣ ... "

Αξέχαστες εποχές. Απλοί μαζικοί ... θάνατοι, χωρίς ... επικίνδυνα εμβόλια, ούτε φάρμακα με παρενέργειες, χωρίς επιπλοκές. Ευτυχώς, γιατί τότε δεν υπήρχαν ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ να προστατεύσουν τον κόσμο.

Αλλά να μην ανησυχούμε. Τώρα υπάρχουν επιτέλους ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ που μας προστατεύουν. Η Εισαγγελική Ιατρική αναπτύσσεται γοργά με αρκετές υποειδικότητες όπως Ποινική Φαρμακολογία, Ενοχική Χειρουργική, Αστική Παιδιατρική, Παθολογική Δικονομία, Εγκληματολογική Αναισθησιολογία, Μικροβιολογική Αδικοπραξία και άλλες πολλές θα αντικαταστήσουν πια την κλασική Ιατρική που - ακούστε, ακούστε- χρησιμοποιεί ακόμη στον 21ο αιώνα ΦΑΡΜΑΚΑ !! (σκέτα δηλητήρια σαν την ... πενικιλλίνη) Και ΕΜΒΟΛΙΑ !! (σαν το ακατονόμαστο εμβόλιο της νέας γρίπης). Με τόσες παρενέργειες. Ντροπή.

Και αν κανείς θα τολμάει πλέον να ασθενεί, αφενός θα μηνύεται, θα συλλαμβάνεται, θα τίθεται σε προσωρινή κράτηση, θα γίνεται δικαστική διερεύνηση των συμπτωμάτων και όταν αυτά επιμένουν θα του επιβάλλεται ποινή αναγκαστικής ανάρρωσης σε νοσηλευτικά ιδρύματα υψίστης ασφαλείας. Και αν δεν συμμορφώνεται, τότε θα γίνεται νέα ΔΙΚΗ για επιβολή ακόμη αυστηρότερων και αποτελεσματικότερων αναρρωτικών ποινών.

Και θα δούμε τότε, αν θα βήχει κανείς. Μάλλον θα του κόβεται μαχαίρι ο βήχας.

Καημένε Ιπποκράτη, πού 'σαι να καμαρώσεις τους απογόνους σου.

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

Το εμβόλιο της νέας γρίπης

Συχνή ερώτηση. Να κάνω το εμβόλιο; Εσείς τι θα κάνετε; Σοβαρολογείτε, έχετε αποφασίσει να το κάνετε; Σίγουρα;

Απαντώ. ΝΑΙ, θα το κάνω, ΦΥΣΙΚΑ θα το κάνω. Όλοι στην οικογένειά μου θα το κάνουν. Θα το κάνουμε για να μη νοσήσει και να μην κινδυνέψει κανείς από μια νόσο που αυτή την ώρα έχει προκαλέσει ΠΑΝΔΗΜΙΑ σε όλο τον κόσμο και χιλιάδες θανάτους. Για να μη λείψουμε από τη δουλειά μας και για να μην υποφέρουμε στο σπίτι ή στο νοσοκομείο η στην εντατική.
Αλλά θα το εξηγήσω.

Ας δούμε μερικά δεδομένα, όχι στατιστικά, ας τα αφήσουμε στους ειδικούς, αναλύθηκαν αρκετά στον τύπο και δεν είναι εύκολα κατανοητά. Ποιος πολίτης χρησιμοποιεί εξάλλου κάθε μέρα στη ζωή του στατιστικές μετρήσεις; Άρα θα δεχτώ ότι δυσκολεύονται οι περισσότεροι να κατανοήσουν τα ποσοστά 1:10000 και 1:1000000 κ.λπ. οπότε παραμένει προσφορότερη μέθοδος ανάλυσης του ζητήματος η παράθεση απλών σκέψεων και η συζήτηση σε μια βάση λογική περισσότερο παρά συναισθηματική χωρίς να αποκλείουμε την επίκληση της αυθεντίας αφού μιλάμε για επιστημονικά δεδομένα.

Από τη μία λοιπόν έχουμε τα δεδομένα. Εκατομμύρια κρούσματα παγκοσμίως και χιλιάδες θάνατοι. Και σε νέους και υγιείς ανθρώπους, που δεν συνέβαινε με την απλή γρίπη. Ευτυχώς λίγα βαριά περιστατικά έχουμε στη χώρα μας, άργησε η επιδημία να έλθει λόγω καιρικών συνθηκών, αλλά σιγά σιγά αναπτύσσεται (δεν αποκλείεται να μην επεκταθεί και μακάρι να γίνει αυτό και ας βγουν οι στατιστικές προβλέψεις αναληθείς, αλλά ας είμαστε έτοιμοι και για το χειρότερο).

Μήνες λοιπόν τώρα, καθηγητές παγκοσμίου εμβέλειας, λοιμωξιολόγοι, εμπειρότατοι κλινικοί γιατροί και ερευνητές μας μιλούν με βάση επιστημονικά δεδομένα από έρευνες και στατιστικές σε εκατομμύρια ανθρώπους που δεν προέρχονται μόνο από την παρούσα επιδημία αλλά και από άλλες επιδημίες παλαιότερα που πάλι αυτοί οι ίδιοι ειδικοί γιατροί είχαν σηκώσει το φορτίο της αντιμετώπισής τους. Προσέξτε πολύ καλά. Οι καθηγητές αυτοί δεν λένε: «Πιστεύω ότι…» αλλά «Οι διεθνείς έρευνες, δημοσιεύσεις, μελέτες δείχνουν ότι ….» Και μας μεταφέρουν την πολύτιμη εμπειρία τους σε θέματα ΛΟΙΜΩΞΕΩΝ και ΕΠΙΔΗΜΙΩΝ και ΠΑΝΔΗΜΙΩΝ και συντάσσουν επιστημονικές οδηγίες πρόληψης και αντιμετώπισης της νόσου για όλες τις ομάδες του πληθυσμού και εκπαιδεύουν προσωπικό νοσοκομείων, γιατρούς, νοσηλευτές, φοιτητές στο σχέδιο δράσης κατά της πανδημίας. Άρα ΔΕΝ λένε την προσωπική τους άποψη αλλά μόνο τα επιστημονικά δεδομένα. Ακόμη και αν η προσωπική τους άποψη διαφέρει, έχουν μάθει και μας έχουν μάθει και στους νεότερους ότι ΜΟΝΟ η επιστημονική έρευνα και γνώση - και όχι η προσωπική διαίσθηση και τα ευχολόγια– μπορεί να αντιμετωπίσει τις ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΕΣ επιδημίες. Στις επιτροπές που συμμετέχουν εξετάζουν μαζί με άλλους ειδικούς και τις κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις μιας πανδημίας και ειδικά μάλιστα στη χώρα μας, τόσο σε επίπεδο κρατικής επιβάρυνσης όσο και σε επίπεδα απλούστερα, νομαρχιών, νοσοκομείων, κέντρων υγείας, επιχειρήσεων, δομών εκπαίδευσης, ακόμη και οικογενειών και ατόμων. Όλοι αυτοί λοιπόν μας συνιστούν ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΓΡΙΠΗΣ. Δεν μας κρύβουν τις παρενέργειες, τις αντιπαραβάλλουν όμως ποσοτικά και ποιοτικά με τις θανατηφόρες επιπλοκές της νόσου. Η ανάλυση της συχνότητας των παρενεργειών και της βαρύτητάς τους συνηγορούν ανεπιφύλακτα υπέρ του εμβολιασμού.

Από την άλλη πλευρά, ταυτόχρονα βγαίνουν στα παράθυρα πολλοί γιατροί και νοσηλευτές, που βρίσκονται μάλιστα σε καίριες θέσεις ευθύνης και εκφράζουν με παρρησία τη ΓΝΩΜΗ τους ΕΝΑΝΤΙΟΝ του εμβολιασμού του κοινού. Επαναλαμβάνω. Μας παρουσιάζουν τη γνώμη τους, όχι τα αποτελέσματα των επιστημονικών ερευνών τα οποία επιδεικτικά ΑΠΑΞΙΩΝΟΥΝ και βασίζονται σε ένα αόριστο αίτημα προς τους παραπάνω επιστήμονες, δηλαδή αυτό της διαβεβαίωσης 100% περί μη υπάρξεως παρενεργειών από τον εμβολιασμό, που φυσικά γνωρίζουν –ελπίζω- από τα φοιτητικά έδρανα ότι δεν μπορεί να ικανοποιηθεί στην ιατρική επιστήμη. Θα μιλήσουμε αναλυτικότερα παρακάτω γι αυτό το ζήτημα. Απαιτούν δηλαδή επειδή ΑΠΛΩΣ είναι έμπειροι γιατροί και νοσηλευτές θα πρέπει ευλαβικά να τους ακολουθεί ο πληθυσμός και να αποδέχεται τις προσωπικές τους απόψεις περί μη εμβολιασμού. Χωρίς να είναι λοιμωξιολόγοι (οι περισσότεροι από τους γιατρούς αυτούς είναι ποικίλων άλλων ειδικοτήτων) και χωρίς να έχουν συμμετάσχει σε έρευνες για τις επιδημίες γρίπης και χωρίς φυσικά να είναι λόγω έλλειψης εξειδίκευσης γνώστες σε βάθος της γρίπης και των επιπλοκών της και μάλιστα σε περιπτώσεις πανδημίας.

Βγαίνουν όμως στα μέσα ενημέρωσης και άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με ιατρική αλλά είναι δεδομένο ότι επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό τους πολίτες λόγω της αναγνωρισιμότητας που τους προσφέρει η δουλειά τους, ειδικά στην τηλεόραση. Αυτοί χρησιμοποιώντας τα λεγόμενα των παραπάνω «αυθεντιών» (σε κάθε άλλο παρά στις λοιμώξεις και ειδικά στις επιδημίες) και με επίκληση στο συναίσθημα του κόσμου, που φυσικά είναι ευαισθητοποιημένος σε οικονομικά ζητήματα λόγω της οικονομικής δυσχέρειας, έμμεσα και άμεσα προτρέπουν τον πληθυσμό να απέχει από τον μαζικό εμβολιασμό που εμφανίζεται –και δεν θα διαφωνήσω εντελώς σ’ αυτό- σαν σχέδιο πλουτισμού των φαρμακευτικών εταιρειών.

Επίσης λένε με υπεραπλούστευση των επισημάνσεων των ειδικών επιστημόνων ότι αφού η νέα γρίπη είναι ελαφριά νόσος, ας την περάσουμε!! Και ο απλός πολίτης, παρασύρεται με το γνωστό : «Δε βαριέσαι, σε μένα ή στην οικογένειά μου θα τύχει η γρίπη; Και αν τύχει θα την περάσουμε ελαφρά. Σε μας θα τύχει να χρειαστούμε εντατική και να κινδυνεύσουμε; Αποκλείεται.»

Φυσικά το πρώτο λάθος είναι ότι παραγνωρίζεται το γεγονός ότι δεν πρόκειται περί απλής γρίπης αλλά περί ΕΠΙΔΗΜΙΑΣ και μάλιστα με κίνδυνο εξέλιξης σε ΠΑΝΔΗΜΙΑ δηλαδή σε προσβολή πολύ μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Άρα, ναι, είναι πολύ πιθανό να τύχει στον καθένα από εμάς ή σε μέλη των οικογενειών μας. Και δυστυχώς, στην πρώτη τουλάχιστον φάση της πανδημίας, όπως συνέβαινε σε όλες τις πανδημίες στην ιστορία, η γρίπη επιλέγει τα ασθενέστερα οικονομικά κοινωνικά στρώματα όπου έχουμε και τις βαρύτερες επιπτώσεις. Η σημαντική κοινωνική αυτή διάσταση συχνά παραγνωρίζεται και ορισμένοι μιλούν από θέση ισχύος αφού ανήκουν στα ανώτερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα και οι περισσότερες από τις παρακάτω καταστάσεις ΔΕΝ τους αφορούν τουλάχιστον στα αρχικά στάδια μιας επιδημίας .

Η ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ λοιπόν της νέας γρίπης είναι πολύ μεγάλη και γι αυτό εξελίσσεται σε επιδημία με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε καθημερινά κατά τις συνήθεις δραστηριότητές μας. Κινδυνεύουμε π.χ. από αυτόν που βρίσκεται δίπλα μας στο λεωφορείο ή στο τρένο και βήχει, αδιαφορώντας φυσικά για τα συνιστώμενα στοιχειώδη μέτρα προφύλαξης και πώς να απομακρυνθείς μέσα στο συνωστισμό; Κινδυνεύουν οι μαθητές και οι καθηγητές από το συνωστισμό τους σε μικρές και μη επαρκώς αεριζόμενες αίθουσες λόγω των χιλιοειπωμένων προβλημάτων στις σχολικές κτηριακές εγκαταστάσεις σε πολλά σχολεία της Ελλάδας (να μη μιλήσω για τις τριτοκοσμικές συνθήκες στο δικό μου σχολείο στα Άνω Λιόσια όπου αντί για αίθουσες κάνουμε μάθημα σε containers σεισμοπαθών επί 10 χρόνια, δείτε εδώ σχετικά με το πρόβλημα). Κινδυνεύουμε στις δουλειές μας από τους άλλους εργαζόμενους που δεν μπορούν να μείνουν στο σπίτι για να μη χάσουν το μεροκάματο. Κινδυνεύουν να αρρωστήσουν ολόκληρες οικογένειες αν αρρωστήσει μόνο ένα μέλος τους γιατί ζουν πολλά άτομα σε ένα – δυο δωμάτια και πώς να απομονωθεί ο άρρωστος, δεν υπάρχει χώρος. Μπορούμε να αναφέρουμε και άλλες περιπτώσεις όπως ο συνωστισμός σε χώρους ψυχαγωγίας κ.λπ. αλλά εκεί υπάρχει η δυνατότητα να μην πάει κανείς, στη δουλειά του και στο σχολείο όμως θα πάει υποχρεωτικά.

Μακάρι να διαψευσθούν οι προβλέψεις, αλλά σε κάθε περίπτωση υποχρεούται η ιατρική κοινότητα να προστατεύσει τον πληθυσμό και από το πιο απαισιόδοξο σενάριο, μιας επικίνδυνης δηλαδή πανδημίας. Λόγω της μεγάλης λοιπόν μεταδοτικότητας της νέας γρίπης πιθανόν να έχουμε πολύ μεγάλο αριθμό κρουσμάτων και άρα είναι στατιστικά βέβαιο ότι θα έχουμε και μεγάλο αριθμό ατόμων που θα νοσήσουν βαριά και θα έχουμε μεγάλες ανάγκες νοσηλείας σε νοσοκομεία και σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και φυσικά πολλά συμπαρομαρτούντα προβλήματα οικογενειακά, οικονομικά και κοινωνικά. Και σε πολύ μεγάλη επίπτωση της νόσου αναμένεται δυστυχώς και αντίστοιχα αυξημένη θνητότητα. Για να αποτρέψουμε την κατάσταση αυτή σε μεγάλο βαθμό ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ ΟΠΛΟ, μαζί με την ενημέρωση και εκπαίδευσή μας σε λήψη μέτρων προστασίας από τη μετάδοση.

Βγαίνουν όμως οι πολέμιοι του μαζικού εμβολιασμού και μας μιλάνε για τις φοβερές παρενέργειες του εμβολίου, αποφεύγοντας να κάνουν αναφορές όπως είπαμε σε συχνότητα των παρενεργειών αυτών και υπερθεματίζοντας ως προς τη βαρύτητά τους δημιουργώντας ένα κύμα φόβου ή και πανικού απέναντι στον εμβολιασμό. Όσο όμως σκληρά και αν προσπαθούν οι ΕΙΔΙΚΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΛΟΙΜΩΞΙΟΛΟΓΟΙ να ενημερώσουν και να κατευθύνουν τον πληθυσμό να εμβολιασθεί για να αποφύγουμε την πανδημία και τις επιπτώσεις της, είναι γνωστό ότι όταν εδραιωθεί μια προκατάληψη δύσκολα αναστρέφεται. Η ελπίδα μας λοιπόν είναι τα μέτρα πρόληψης να αποβούν επαρκή ώστε να μην προχωρήσει η πανδημία, αλλά είδαμε παραπάνω πόσο δύσκολο είναι να εφαρμοσθούν και να αποδώσουν.

Ας δούμε τις απόψεις τους εναντίον του εμβολιασμού. Ας τις κρίνουμε. Σχολιάστε σας παρακαλώ και σεις και κυρίως σκεφτείτε όλες τις παραμέτρους πριν αποφασίσετε.

Άκουσα λοιπόν ότι «...το εμβόλιο δεν είναι αρκετά δοκιμασμένο». Μα ποιο φάρμακο πριν χρησιμοποιηθεί είχε δοκιμασθεί σε τόσο μεγάλη έκταση όση αυτό το εμβόλιο; Εκατομμύρια ατόμων έχουν εμβολιασθεί σε τόσες χώρες με απειροελάχιστες σοβαρές παρενέργειες που αντιμετωπίσθηκαν. Χιλιάδες θάνατοι όμως δυστυχώς συνέβησαν και επιπλοκές της νέας γρίπης σε άτομα που ΔΕΝ εμβολιάσθηκαν, πολλά από τα οποία ήταν μικρά παιδιά, έφηβοι και υγιέστατοι νέοι ενήλικοι. Οι περισσότεροι δεν είχαν την τύχη που έχουμε εμείς τώρα να έχουμε άμεσα διαθέσιμο ένα ασφαλές εμβόλιο.

Άκουσα και το εξής εξωφρενικό από τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία. Στην τηλεόραση, μπροστά σε εκατομμύρια τηλεθεατές, απλούς ανθρώπους που αγωνιούν για την υγεία τους και των παιδιών τους είπε: «Οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία αντιδρούν, ίσως υπερβολικά, διότι αισθάνονται πιο πολύ ως πειραματόζωα. Θεωρούν ότι ουσιαστικά τα εμβόλια στην Ελλάδα θα δοκιμαστούν στους ίδιους…» Απίστευτο. Η προσπάθεια διαφύλαξης της υγείας του νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού και παράλληλα και των ασθενών που νοσηλεύονται με σοβαρά προβλήματα στα νοσοκομεία και έχουν ελαττωμένη άμυνα του οργανισμού με αποτέλεσμα αν κολλήσουν τη νέα γρίπη να κινδυνεύει η ζωή τους θεωρήθηκε σαν επικίνδυνο ανθρώπινο πείραμα με …πειραματόζωα τους νοσηλευτές, τους λειτουργούς της υγείας στους οποίους βασιζόμαστε για την προστασία μας από την επιδημία. Απόψεις προσβλητικές για τους γιατρούς επιστήμονες του σύγχρονου κόσμου που πρώτοι αυτοί κινδυνεύουν από τα λοιμώδη νοσήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν, προσβλητικές και προς τη νοημοσύνη των απλών πολιτών. Αυτοί που δίνουν τη μάχη της αντιμετώπισης της πανδημίας κατηγορούνται με περισσή ανευθυνότητα και απερισκεψία ότι αδιαφορούν για την ανθρώπινη ζωή.

Άκουσα από πολλούς, γιατρούς και νοσηλευτές και μάλιστα έμπειρους να λένε στην τηλεόραση για το εμβόλιο. «Να μας διαβεβαιώσουν ότι ΔΕΝ υπάρχουν παρενέργειες»!!! Όχι κύριοι. Κανείς επιστήμονας δεν θα σας διαβεβαιώσει. Μόνο απλοί πολίτες που δεν γνωρίζουν φυσικά ιατρική επιτρέπεται να διατυπώνουν τέτοιες απλοϊκές και αφελείς παραινέσεις. Υπάρχουν παρενέργειες. Ελάχιστες και κάποιες από αυτές σοβαρές αλλά ευτυχώς σχεδόν πάντα αντιμετωπίσιμες. Δείτε τα φύλλα οδηγιών χρήσης των δύο εμβολίων, της απλής γρίπης και της νέας γρίπης. Θα τα βρείτε εύκολα στο διαδίκτυο. Θα δείτε ότι οι πιθανές παρενέργειες του εμβολίου της νέας γρίπης είναι οι ίδιες με του εμβολίου της απλής γρίπης που κάθε χρόνο συστήνετε στους ασθενείς σας. Και λιγότερες, δραματικά λιγότερες και ηπιότερες από τις επιπλοκές της γρίπης, παλιάς ή νέας. Και αν ψάξετε θα δείτε ότι παρασκευάζονται με τον ίδιο εξελιγμένο επιστημονικά σύγχρονο τρόπο που εγγυάται τις ελάχιστες αστοχίες όσον αφορά την ποιότητα στην κατασκευή και συσκευασία.

Μα μέσα στα νοσοκομεία τόσα χρόνια, είναι δυνατόν να πιστεύει κάποιος επαγγελματίας υγείας ότι υπάρχει φάρμακο χωρίς παρενέργειες; Μα όλοι δεν διδάχτηκαν στοιχειώδη Φαρμακολογία στη σχολή τους; Διαβάστε το φύλλο οδηγιών χρήσης της ασπιρίνης ή και οποιουδήποτε εμβολίου ή άλλου φαρμάκου. Μήπως να καταργήσουμε και την ασπιρίνη; Και την πενικιλλίνη; Ή καλύτερα όλα τα φάρμακα; Ένα μεγάλο μέρος της καθημερινής άσκησης της Θεραπευτικής είναι η αντιμετώπιση των παρενεργειών των φαρμάκων. Που όμως ΠΡΕΠΕΙ να χορηγηθούν για την αποκατάσταση και διατήρηση της υγείας των ασθενών.

Και σχεδόν, πάνω στη φάση ανόδου του αριθμού κρουσμάτων έχουμε φθάσει στο άλλο άκρο, όπου ούτε τα άτομα υψηλού κινδύνου δεν θέλουν να εμβολιασθούν. Δυστυχώς δεν λαμβάνουν σαφείς και ξεκάθαρες οδηγίες από τους γιατρούς τους. Πολλοί θεράποντες γιατροί συνιστούν στους ασθενείς τους να μην κάνουν το εμβόλιο ή το αφήνουν –αδικαιολόγητα- στην κρίση τους. Μα αν κινδυνεύσουν από τη γρίπη, ποιος θα πάρει την ευθύνη για την αποφυγή του εμβολιασμού τους; Ποιος θα πάρει την ευθύνη ΘΑΝΑΤΩΝ από τη γρίπη σε μη εμβολιασμένα άτομα; Θα σας πω. Κανείς. Όλοι θα παραπέμψουν στη διχογνωμία μεταξύ των επιστημόνων στα τηλεοπτικά παράθυρα και ο μόνος που θα την πληρώσει θα είναι ο ασθενής.

Και θυμηθείτε ή ανατρέξτε σε πηγές να δείτε; Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα πώς νικήθηκαν οι λοιμώδεις νόσοι που μάστιζαν την ανθρωπότητα; Μόνο με την καθολική χρήση των εμβολίων. Και τα εμβόλια τότε δεν ήταν απόλυτα ασφαλή. Όταν όμως ζυγιζόταν η αναμενόμενη ωφέλεια με τους πιθανούς κινδύνους, το εμβόλιο πάντοτε κέρδιζε τη μάχη και έσωζε ζωές.

Δεν μίλησα σαν ειδικός. Γιατί δεν είμαι. Προσπάθησα απλώς να βάλω σε τάξη σκέψεις και γεγονότα. Δείχνω εμπιστοσύνη προς κορυφαίους ειδικούς λοιμωξιολόγους της πατρίδας μας. Είχα την τύχη να είμαι μαθητής κάποιων από αυτούς και να συνεργαστώ μαζί τους σε ερευνητικές εργασίες πριν από αρκετά χρόνια. Αυτοί είναι οι μόνοι ειδικοί να κρίνουν για τα τόσο σοβαρά προβλήματα πανδημιών που έχουν επανειλημμένως αντιμετωπίσει και έχουν συμβάλει στην ελαχιστοποίηση των συνεπειών τους στην υγεία του ανθρώπου. Οι περισσότεροι μη ειδικοί επαγγελματίες υγείας μόνο θεωρητικά τα γνωρίζουμε και υποψιαζόμαστε απλώς τις οδυνηρές επιπτώσεις τους στην ανθρωπότητα. Οι απλοί πολίτες ούτε καν τις υποψιάζονται και γι αυτό δικαιούνται μια σωστή ενημέρωση από τους κατάλληλους γι αυτό επιστήμονες.

Γιατί ο στόχος των επιστημόνων υγείας είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής και δεν επιτρέπεται να τους βάζουν τρικλοποδιές και εμπόδια στο σημαντικό αυτό έργο τους οι μη ειδικοί και οι αναρμόδιοι.

Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009

Η βάση του 10 και το σύστημα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση

Tο παρακάτω κείμενο γράφτηκε ως σχόλιο στην ανάρτηση «Η βάση του 10» στο ιστολόγιο του Υφυπουργού Παιδείας κ. Πανάρετου «ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ)».

Θα κάνω μια αναφορά στα αιτήματα από πολλούς φορείς, εκπαιδευτικούς, κόμματα, πολίτες και μαθητές για την κατάργηση της βαθμολογικής βάσης του «10» για εύκολη, άκοπη, ανεμπόδιστη πρόσβαση των μαθητών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Η κατάργηση της βάσης του 10 κινείται στην κατεύθυνση της πρακτικά ελεύθερης πρόσβασης ώστε να περνάνε στα ΤΕΙ όλοι όσοι σήμερα δεν το καταφέρνουν λόγω κοινωνικο-οικονομικών ανισοτήτων ή λόγω μη καταβολής της απαιτούμενης προσπάθειας. Στην ουσία η κατάργηση της βάσης σημαίνει ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ και διασφάλιση της «επιτυχίας» τους σε μια – οποιαδήποτε- σχολή, ακόμη και αν αυτή δεν τους ενδιαφέρει, ακόμη και αν είναι η 285η στη σειρά προτίμησής τους. Θυμίζω ότι με το σημερινό απαράδεκτο σύστημα εισαγωγής μπορούν οι μαθητές να δηλώνουν στο μηχανογραφικό και πάνω από 300 σχολές από τις 510+ που διατίθενται και αυξάνονται συνεχώς!!!. Οι περισσότεροι πράγματι υιοθετούν το ΤΕΧΝΑΣΜΑ της συμπλήρωσης ΟΛΩΝ των σχολών των δύο πεδίων που δικαιούνται να επιλέξουν ώστε να «επιτύχουν» οπωσδήποτε «κάπου». Επιτρέπεται να δηλώνουν σχολές χωρίς καμία συνάφεια αντικειμένου σπουδών και επαγγελμάτων στα οποία οδηγούν, ώστε οι περισσότεροι (ή ΟΛΟΙ αν καταργηθεί η βάση του 10) να εισαχθούν σε μια σχολή που ΔΕΝ τους ενδιαφέρει σε μια περιοχή της Ελλάδας όπου ΔΕΝ θα πάνε οι περισσότεροι για να ΜΗΝ κάνουν τελικά ένα επάγγελμα που ΔΕΝ θέλουν.

Οι θέσεις για κατάργηση της αξιολόγησης των μαθητών δεν συνάδει με μια αξιοκρατική δομή της κοινωνίας όπου η αξιολόγηση είναι ζητούμενο και διασφαλίζει τη συνεχή βελτίωσή της προς όφελος των μελών της. Θα μπορούσε κανείς μάλιστα να εικάσει ότι η κατάργηση της αξιολόγησης των μαθητών για την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια, θα οδηγήσει αργότερα σε πλήρη κατάργηση κάθε μορφής αξιολόγησης των μαθητών στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο. Ήδη η αξιολόγηση του μαθητή σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες πλέει σε ταραγμένα νερά (αναφέρθηκε εκτενώς σε σχόλια παραπάνω) και κινδυνεύει να βουλιάξει στην πράξη με το πρόσχημα του ατελούς εκπαιδευτικού συστήματος που οδηγεί στην αμάθεια, άρα γιατί να υπάρχει; Θα θυμίσω ότι η βάση του 10 (μάλλον 9,5) ισχύει κατά την προαγωγή στο σχολείο σε επόμενες τάξεις και μέχρι τώρα δεν έχει προταθεί αυτό το όριο να καταργηθεί. Ίσως όλοι σκέφτονται ότι είναι απαραίτητο – και έτσι είναι- για να διασφαλίζεται ότι ο μαθητής σταδιακά ΒΕΛΤΙΩΝΕΤΑΙ κατά την πορεία του στο σχολείο από τάξη σε τάξη.

Θα αντιτάξουν ίσως ορισμένοι υποστηρικτές της κατάργησης της βάσης του «10», ότι πέρα από το κίνητρο της οικονομικής ανάπτυξης των πόλεων όπου φτιάχτηκαν θνησιγενή Πανεπιστημιακά Τμήματα που τώρα δεν έχουν φοιτητές, θέλουν μια ιδανική κοινωνία όπου όλοι θα μπορούν να είναι επιστήμονες (τις άλλες δουλειές θα τις κάνουν οι μετανάστες προφανώς). «Α.Ε.Ι.», λοιπόν, το ύψιστο ιδανικό της κοινωνίας μας. Με εύκολη ανεμπόδιστη πρόσβαση χωρίς τα ταξικά βαθμολογικά κριτήρια επιλογής. Θα πουν λοιπόν στους μαθητές:
«Δηλώστε Τμήματα άσχετα με τα ενδιαφέροντά σας και τις κλίσεις σας, Τμήματα με άγνωστες ονομασίες, άγνωστο περιεχόμενο σπουδών, άγνωστη επαγγελματική εξέλιξη. Θα «πετύχετε» σίγουρα με 04, και με 00 ακόμη αν δεν υπάρξει ζήτηση της σχολής». Α.Ε.Ι./Τ.Ε.Ι. λοιπόν και ξερό ψωμί, στην κυριολεξία, γιατί τα πενιχρά πολλές φορές οικογενειακά εισοδήματα δεν εγγυώνται καθόλου την καλοπέραση, αλλά ούτε καν μια στοιχειώδη αξιοπρεπή διαβίωση στις απομακρυσμένες από τον τόπο κατοικίας πόλεις όπου υπάρχουν τα Τμήματα που εισάγονται οι φοιτητές και που δεν τους ενδιαφέρουν καθόλου.

Ας σκεφτούμε. Με αυτή την πολιτική δεν θα απαξιωθούν τα Πανεπιστημιακά Τμήματα, όταν θα πλημμυρίζουν από φοιτητές που μπήκαν –χωρίς δική τους ευθύνη- με βαθμούς 03, 05 και χαμηλότερους (ή και χωρίς εξετάσεις ζητούν κάποιοι) και που βέβαια δεν θα μπορούν στοιχειωδώς να ανταποκριθούν σε υψηλό επίπεδο σπουδών (θα το κατεβάσουμε στα μέτρα τους;), και θα γίνονται αιώνιοι φοιτητές (με υψηλή αυτοπεποίθηση όμως!); Θα παραπονιόμαστε μετά˙ μα γιατί δεν βρίσκουν δουλειά στο αντικείμενο της επιστήμης τους, αφού μάλιστα πέρασαν –εύκολα και άκοπα- στη σχολή που ΔΕΝ ήθελαν.

Θα πει λοιπόν η Πολιτεία στα παιδιά αυτά. «Εσύ που αρχικά ήθελες να γίνεις Πολιτικός Μηχανικός αλλά έγραψες μέσο όρο 04, τώρα, βάλε την ουρά στα σκέλια και πήγαινε σε όποια πόλη της Ελλάδας είναι η σχολή που «πέτυχες» και ας μη σου αρέσει αυτή η σχολή, και ας μην την έχεις ίσως ξανακούσει ούτε κατ’ όνομα αφού τυχαία τη συμπλήρωσες για να γεμίσεις το Μηχανογραφικό. Και να είσαι υπερήφανος που μπήκες στο Πανεπιστήμιο χαριστικά, στη σχολή που ΔΕΝ ήθελες. Και ψάξε και για δουλειά μετά, θα βρεις σίγουρα, στο αντικείμενο που ΔΕΝ αγαπάς, με τις δεξιότητες που ΔΕΝ απέκτησες στο σχολείο, αφού χρειαζόταν κάποιος κόπος για να τις αποκτήσεις και ίσως και κάποια αξιολόγηση.»

Αργότερα θα δουν όμως τα εξαπατημένα «ξεκούραστα» παιδιά μας το σκληρό πρόσωπο του εργοδότη (του «παγκοσμιοποιημένου»…). «Τι; Δεν ξέρεις να κάνεις ούτε πράξεις; Μα γιατί να έχω μάθει, μου είπανε πως θα μπω στο Πανεπιστήμιο έστω κι αν γράψω για 03 στα Μαθηματικά. Τι; Δεν μπορείς να αρθρώσεις και να γράψεις σωστά ούτε μια πρόταση; Μα και όταν διαβάζεις ακόμη, κομπιάζεις. Μα γιατί να έχω μάθει, αφού μου είπανε πως θα μπω στο Πανεπιστήμιο γράφοντας 05 στα Νέα Ελληνικά. Τι; Δεν ξέρεις αυτό … και εκείνο .. και το άλλο… Μα γιατί να έχω μάθει, αφού μου είπανε πως με μάθανε να μαθαίνω, θα σας δείξω, μια στιγμή να μπω στο Google να σας βρω όλες τις απαντήσεις. Τι; Θέλεις δουλειά; Πήγαινε σ’ αυτούς που σε βάλανε στο Πανεπιστήμιο με το πενταράκι που έγραψες χωρίς να σε «κουράσουν» με διάβασμα και τέτοιες σαχλαμάρες και ζήτησέ τους δουλειά.»

Και βέβαια, αφού θα υπάρχει η παραπάνω «ιδανική» κατάσταση, ας καταργηθεί και ο Επαγγελματικός Προσανατολισμός από τα σχολεία, δεν θα χρειάζεται πια. Ίσως θα είναι μάλιστα καλύτερα για τους μαθητές να μην ανιχνεύουν τις κλίσεις και τις ικανότητές τους, θα απογοητεύονται λιγότερο αν δεν ξέρουν που θα μπορούσαν να πετύχουν αν δεν τους είχε αναστείλει στην καταβολή προσπάθειας η βεβαιότητα της «επιτυχίας» ακόμη και με 04!!

Η βάση του 10 θεωρείται – και συμφωνώ ότι είναι σε μεγάλο βαθμό σήμερα – ένα ταξικό φίλτρο επιλογής φοιτητών από ανώτερες κοινωνικές τάξεις λόγω των πολλών κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων μεταξύ των μαθητών που αποτυπώνονται φυσικά και στο σχολείο, στη σχολική επίδοση / αποτυχία και βέβαια στις εκπαιδευτικές και επαγγελματικές επιλογές τους .

Δυστυχώς η εξάλειψη των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων δεν γίνεται με την κατάργηση των κριτηρίων επιλογής στην ανώτατη εκπαίδευση. Θα έλεγα ότι αντίθετα, η ψευδεπίγραφη «επιτυχία» των μαθητών των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων σε σχολές που δεν έπρεπε καν να υφίστανται ή σε σχολές που απλώς δεν τους ενδιαφέρουν και όπου θα εισέρχονται με βαθμολογίες 03, 04 κ.λπ., οδηγεί σε παραίτησή τους από την προσπάθεια προσωπικής βελτίωσης και τοποθέτησης υψηλότερων στόχων στη ζωή τους (που ΜΠΟΡΟΥΝ 100% να επιτύχουν αν προσπαθήσουν) και τελικά ανατροφοδότηση της ταξικής κοινωνικής ανισότητας με την παγίωση του συνδυασμού της κοινωνικής τους θέσης με χαμηλές προσδοκίες (αυτοεκπληρούμενη προφητεία).

Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι να καταργηθεί το φίλτρο επιλογής, αλλά το φίλτρο επιλογής ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ, να χάσει τον ταξικό του χαρακτήρα, να συνδεθεί με τις πραγματικές ανάγκες, ικανότητες και επιθυμίες των μαθητών και να λειτουργήσει ως κίνητρο για μόρφωση.

Αναλυτικότερα, η κατάργηση της αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα –όπως τα τελευταία χρόνια προτείνεται -δε βοηθάει τη διαπίστωση ελλείψεων και αδυναμιών και την αυτοβελτίωση των μαθητών, ειδικά εκείνων που προέρχονται από χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, από φτωχές οικογένειες, από οικογένειες μεταναστών, από μονογονεϊκές οικογένειες και συχνά δουλεύουν για να ζήσουν. Αντίθετα τους υπονομεύει και τους αφήνει έρμαια της σκληρής και απρόσωπης κοινωνίας της εργασίας που θα τους απορρίψει και θα τους τσακίσει αργότερα χωρίς οίκτο. Και τότε θα δούμε δυστυχώς σ’ αυτά τα ΑΞΙΑ παιδιά μας να εφαρμόζεται το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ταξικό φίλτρο που χωρίζει πατρικίους και πληβείους, πλούσιους και φτωχούς, μορφωμένους και αμόρφωτους, και τελικά ευτυχισμένους και δυστυχισμένους ανθρώπους.

Τη λύση την έχετε και έχετε δείξει τη διάθεση να την εφαρμόσετε. ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. Όποιος θα έχει απολυτήριο Λυκείου, θα είναι και ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΣ.
Και ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Συνοπτικά δίνω την κεντρική και μάλλον απλή ιδέα. Μένουν στο τοπίο οι απαραίτητες σχολές Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Σ’ αυτές ας συνεισφέρουν με εξοπλισμό και προσωπικό οι σχολές που δεν λειτουργούν στην πραγματικότητα και ίσως πρέπει να μετεξελιχθούν σε μεταπτυχιακά προγράμματα. Ομαδοποιούνται οι σχολές σε ομάδες συναφών επιστημονικών αντικειμένων με πολυκατάτμηση σε 15-20, όσες χρειαστεί ομάδες ή επιστημονικά πεδία (οι στρατιωτικές σε ξεχωριστή ομάδα επιτέλους). Δεν μπορεί να διανοηθεί κανείς ότι στο ίδιο επιστημονικό πεδίο θα βρίσκονται η Βρεφονηπιοκομία και το Μαθηματικό ή η Αρχιτεκτονική με τη Ζωική Παραγωγή ή η Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών με οποιαδήποτε μη στρατιωτική σχολή!. Ας μην προεξοφλούμε την παραίτηση και το συμβιβασμό των μαθητών μας με κάτι που δεν τους εκφράζει.

Ποια θα πρέπει να είναι τα απαραίτητα εφόδια ενός τελειόφοιτου Λυκείου για μια ομάδα συναφών σχολών; Επαρκής επίδοση (η βάση του 10) στη Γενική Παιδεία (3 μαθήματα) και επαρκής επίσης επίδοση σε τρία (3) μαθήματα επιλογής συναφούς γνωστικού αντικειμένου με την ομάδα των σχολών (θα λέγονται μαθήματα ειδικότητας). Και η καλή επίδοση στα μαθήματα ειδικότητας θα ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ του μαθητή για το αντικείμενο της ομάδας σχολών και θα προεξοφλεί πέρα από την επαγγελματική και την προσωπική ικανοποίηση.

Παραδείγματα; Είναι προφανές ότι το ΣΧΕΔΙΟ χρειάζεται να είναι μάθημα ειδικότητας και επιλογής στον υποψήφιο ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ και τα Γαλλικά στον υποψήφιο της Γαλλικής Φιλολογίας. Αυτά ισχύουν.
Εξίσου όμως προφανές είναι ότι η ΑΝΑΤΟΜΙΑ – ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ του ανθρώπου και η ΒΙΟΛΟΓΙΑ και άλλο ένα ακόμη ειδικότητας θα είναι τα 3 μαθήματα επιλογής για όποιον θέλει να σπουδάσει Ιατρική ή Φυσιοθεραπεία ή Νοσηλευτική. Δεν μπορεί να πηγαίνει κανείς στις σχολές αυτές επειδή είναι άριστος στα Μαθηματικά και Φιλολογικά μαθήματα μόνο. Ενώ αντίστοιχα η Βιολογία ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να είναι μάθημα εξεταζόμενο σε υποψήφιο της Νομικής ούτε του ΤΕΙ Λογιστικής, θα πρέπει να υπάρχουν ειδικά μαθήματα επιλογής για τις ομάδες που ανήκουν αυτές οι σχολές, π.χ. ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ για τις Νομικές κ.λπ.

Άρα ο μαθητής ΕΠΙΛΕΓΕΙ, ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ σε μαθήματα Γενικής Παιδείας και σε ΕΙΔΙΚΑ μαθήματα της ομάδας σχολών που τον ενδιαφέρουν, ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ (βάση του 10) τις ελάχιστες απαραίτητες ΓΕΝΙΚΕΣ και ΕΙΔΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ και πετυχαίνει σε σχολή ΣΥΝΑΦΗ με το αντικείμενο που αγαπά.

Άρα επιλέγει ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΣΧΟΛΕΣ (από 300+ σήμερα) αλλά μπαίνει ευκολότερα εκεί που θέλει γιατί ο αριθμός υποψηφίων θα είναι μικρότερος με την ύπαρξη 15 ή 20 επιστημονικών πεδίων με πραγματικά συναφή αντικείμενα μεταξύ των σχολών τους.

Μέρος του κειμένου έχει συζητηθεί και σε παλιότερες αναρτήσεις μου. Ελπίζω πάντα σε ευρύτερο σχολιασμό και γόνιμη συζήτηση. Ευχαριστώ για την προσοχή σας.

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

Κρυμμένα διαμάντια.

Η περιέργειά του δεν έχει όρια. Μήπως οτιδήποτε και όλα έχουν ενδιαφέρον;

Τον έχω δει να σηκώνει πέτρα από το έδαφος και να την εξετάζει με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, να την αναποδογυρίζει, να τη στρέφει και τελικά να τη βάζει στην τσέπη του σαν να ήταν σπάνιο αντικείμενο. Οτιδήποτε και όλα φαίνεται να τον γοητεύουν. Μήπως είναι παλαβός;

Ζηλευτός παλαβός! Αφού ένα βότσαλο έχει αξία γι' αυτόν, θα πρέπει να περιβάλλεται από θησαυρούς όπου και να πάει...


Ο Νάνος, Περ Λάνγκερκβιστ, 1945.

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΜΠΑΚΑΡΟ ...


Βιβλιοπωλείο ΚΨΜ- Ζ. Πηγής 55-57 http://www.kapsimi.gr/
Μια φορά μόνο μου έτυχε. Αγόρασα ένα βιβλίο και ο βιβλιοπώλης μου χάρισε ένα ακόμη ενώ έφευγα. Δεν ήταν βιβλίο στις προσφορές και δεν τον ήξερα. Τον ευχαριστώ.
Στούς δρόμους του Μπακαρό, σημαντικό βιβλίο. Μας κάνει, εμάς τους προνομιούχους της Δύσης, να αναγνωρίζουμε την τύχη μας που απλώς δεν γεννηθήκαμε στην Αφρική και ακόμη περισσότερο γυναίκες στην Αφρική. Επίσης μας ταρακουνάει και μας δείχνει εύκολα και γρήγορα ότι ο Πολιτισμός (;) της Δύσης, των Playstation και των realities και η Παγκοσμιοποίηση της οικονομίας (παγκοσμιοποίηση της ευημερίας; καμία σχέση) είναι στην πραγματικότητα η αιτία της καθήλωσης εκατομμυρίων ανθρώπων στη φτώχεια, την αδικία, την αγραμματοσύνη και της αφαίρεσης της ελπίδας στη ζωή από εκατομμύρια παιδιά του πλανήτη.
Τελικά η Γη, ποιων ιδιοκτησία είναι; Και πως τους δόθηκε; Μήπως τα βάσανα των φτωχών ανθρώπων στην Αφρική προμηνύουν τα σχέδια κάποιων και για τα δικά μας παιδιά; Και όχι στο μακρινό μέλλον. Πολύ πιο σύντομα.
.

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

H φύση μας εκπλήσσει ...

Μικρά δείγματα της ευελιξίας και της δύναμης της φύσης παίρνουμε καθημερινά, αρκεί να τα προσέξουμε. Ας μη βιαζόμαστε να χαρακτηρίζουμε τυχαία και παράδοξα μερικά ανεξήγητα φαινόμενα, ίσως η αδυναμία να τα εξηγήσουμε δείχνει έμμεσα ότι δεν είμαστε ιδιοκτήτες αλλά παροδικοί ένοικοι της γής που πατάμε και καταστρέφουμε. Ας τα θεωρούμε μηνύματα για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλιώς κινδυνεύουμε με ... έξωση. Και δεν έχουμε που να πάμε, αυτό είναι βέβαιο.

Έκπληξη 1η
Μετά από πολλά χρόνια που αυτός ο μικρός κάκτος βρισκόταν σε γλάστρα σ' ένα περβάζι, χωρίς πολλή φροντίδα και προσοχή, χειμώνα - καλοκαίρι, ξαφνικά μέσα σε μια μέρα έβγαλε αυτό το απίστευτα όμορφο άνθος. H ανθοφορία συνεχίστηκε για λίγες μέρες και σταμάτησε. Ποιος ξέρει μετά από πόσα χρόνια θα ξανανθίσει. Αν του χρειαστεί να ξανανθίσει ποτέ.
Έκπληξη 2η
Μια λεμονιά 20-25 ετών στον κήπο μας, όχι και πολύ εύφορη, ξαφνικά μας έδωσε ένα πολύ παράξενο καρπό.


Μέσα όμως είχε αναπτυχθεί ένας υφομύκητας. Άραγε ο μύκητας έπαιξε κάποιο ρόλο στη μορφή του τελικού καρπού; Ή βρήκε ιδανικές συνθήκες να αναπτυχθεί στις κρύπτες που σχηματίσθηκαν λόγω του παράξενου σχήματος του λεμονιού;

Η δεύτερη εξήγηση ίσως φαίνεται πιθανότερη, αν ισχύει όμως η πρώτη θα μπορούσαμε ακόμη και να τρομάξουμε. Γιατί σίγουρα οι μύκητες εμφανίσθηκαν πριν από τον άνθρωπο στη γη και σίγουρα θα υπάρχουν και μετά απ' αυτόν. Και απ' ότι φαίνεται τίποτε δεν τους αντιστέκεται. Θυμίζω ότι οι εν τω βάθει μυκητιάσεις του ανθρώπου είναι ίσως οι πιο επικίνδυνες λοιμώξεις.

Δείτε και άλλη μια πρωτοτυπία της φύσης, λιγότερο φανερή. Μέχρι τώρα δεν μπόρεσα να βρω πληροφορίες για το φαινόμενο συνένωσης φύλλων. http://gst2008.blogspot.com/2009/05/blog-post_10.html

.