Συμπλήρωση Μηχανογραφικού Δελτίου: Μια σημαντική και δύσκολη διαδικασία. Προβλήματα του συστήματος πρόσβασης σε ΑΕΙ/ΤΕΙ και ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗ.

Θέματα που συζητούνται:
1. Πως θα βοηθηθούν οι μαθητές στη συμπλήρωση του μηχανογραφικού;
2. Πότε πρέπει να συμπληρώνονται τα μηχανογραφικά;
3. Πόσες σχολές πρέπει να επιλέξει ο υποψήφιος στο μηχανογραφικό του; Το «τέχνασμα» της συμπλήρωσης ΟΛΩΝ των σχολών και οι επιπτώσεις του.
4. Τι σημαίνει η «επιτυχία» σε μια σχολή που δηλώθηκε π.χ. στην 75η σειρά προτίμησης στο μηχανογραφικό;
5. Προτάσεις προς την Πολιτεία για βραχυπρόθεσμες βελτιώσεις του συστήματος πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και προς τους υποψηφίους για τη συμπλήρωση του μηχανογραφικού δελτίου
------------------------- ------------------------- ----------------------------

ΘΕΜΑ 1ο: Πως θα βοηθηθούν οι μαθητές στη συμπλήρωση του μηχανογραφικού;

Προτείνεται η αύξηση της συμβολής του θεσμού του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού στη ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ από τους υποψηφίους αλλά και στη ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ στα προβλήματα της εφηβείας.
Μετά το Γολγοθά των πανελλαδικών εξετάσεων, έφτασε η ώρα της συμπλήρωσης των μηχανογραφικών. Δύσκολο έργο για τους μαθητές, η συμπλήρωσή τους απαιτεί συμβουλευτική υποστήριξη που δεν παρέχεται στα σχολεία στην Γ΄ Λυκείου, ο θεσμός Σ.Ε.Π. εφαρμόζεται μόνο στην Α’ τάξη και βέβαια δεν υπάρχουν σε όλα τα Λύκεια και στα ΕΠΑ.Λ. ΓΡΑ.Σ.Ε.Π. που μπορούν σε ένα βαθμό με ατομικές συνεντεύξεις μαθητών να βοηθήσουν. Αλλά και τα ΓΡΑ.Σ.Ε.Π. δεν μπορούν να αποτελέσουν επαρκείς πηγές πληροφόρησης όταν υπάρχουν 510+ σχολές μεταξύ των οποίων θα πρέπει ο υποψήφιος να επιλέξει, χρειάζεται συστηματική όλο το χρόνο διάθεση ωρών μέσα στο ωρολόγιο πρόγραμμα για Σ.Ε.Π. Σαν πρόταση μπορούμε να εισηγηθούμε να υπάρχει μία (1) ώρα Σ.Ε.Π. την εβδομάδα στη Β’ και στη Γ΄ Λυκείου ώστε να μπορέσουν οι μαθητές να συμμετάσχουν σε δραστηριότητες σε συνεργασία με τον επιμορφωμένο καθηγητή – σύμβουλο που θα τους βοηθήσουν να πληροφορηθούν το αντικείμενο των σχολών που καλούνται να επιλέξουν και τη θέση του πτυχιούχου τους στη σύγχρονη αγορά εργασίας, να διαμορφώσουν σωστά τις επιθυμίες τους γνωρίζοντας το περιεχόμενο των σπουδών τους αλλά και να βοηθηθούν μέσα στη δίνη των συναισθηματικών, πνευματικών και σωματικών εφηβικών αλλαγών να ολοκληρώσουν κατά το δυνατόν την πορεία ανίχνευσης των κλίσεων, δεξιοτήτων και ενδιαφερόντων τους και να πάρουν έγκαιρα τις καλύτερες δυνατές αποφάσεις βάζοντας στόχους ρεαλιστικούς και ταιριάζοντας όλα τα παραπάνω με – το κυριότερο- το τι πραγματικά τους αρέσει. Τότε μόνο θα μπορούν να συμπληρώσουν με επιτυχία ένα μηχανογραφικό, χωρίς να παίζουν Lotto βάζοντας άτακτα αριθμούς σε κουτάκια που συνήθως αποδεικνύονται λανθασμένες επιλογές και η κατάληξη συχνά είναι π.χ. να «πετύχει» ο υποψήφιος π.χ. στην 75η !!! σχολή της «επιλογής» του. Θα δούμε παρακάτω τι σημαίνει αυτό.
Με την αναβάθμιση αυτή του θεσμού του Σ.Ε.Π. και τη λειτουργία του και στις τελευταίες τάξεις του Λυκείου θα υπάρχει η δυνατότητα της πληρέστερης λειτουργίας του θεσμού, όπως και είναι στην πραγματικότητα ο ρόλος του, δηλαδή θα παρέχονται ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ για ποικίλα ψυχολογικά, οικογενειακά κ.λπ. προβλήματα στους μαθητές μας που στην εποχή μας είναι σημαντικότερα και περισσότερα από ποτέ, λόγω του κάθε άλλο παρά ανθρωποκεντρικού χαρακτήρα της κοινωνίας μας και της προώθησης απαράδεκτων και καταστροφικών προτύπων για τα νέα παιδιά, που δεν εξασφαλίζουν την βελτίωση της ζωής αλλά αντίθετα την πνευματική και ηθική έκπτωση. Ενδεικτικά αναφέρω τη σχολική αποτυχία, τη σχολική διαρροή, τα ναρκωτικά, το κάπνισμα, την παραμέληση της ψυχικής και σωματικής υγείας (κακή διατροφή, έλλειψη άθλησης) κ.λπ. Γι αυτό το ρόλο εκπαιδεύονται – επιμορφώνονται οι Εκπαιδευτικοί – Σύμβουλοι σε μεγάλο μέρος του χρόνου των μεταπτυχιακών σπουδών και των σπουδών Συμβουλευτικής – Προσανατολισμού στην Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε. καθώς και στα διάφορα προγράμματα που εκπονούνται από το ΥΠΕΠΘ κ.ά. φορείς όπως μπορείτε να δείτε ανατρέχοντας στα σχετικά προγράμματα σπουδών. Έτσι θα βοηθηθεί το σχολείο γενικότερα και κυρίως φυσικά οι μαθητές σε όλους τους τομείς της σχολικής ζωής.
------------------------- ------------------------- ----------------------------

ΘΕΜΑ 2ο: Πότε πρέπει να συμπληρώνονται τα μηχανογραφικά;

Τώρα που ήλθε η ώρα των αποφάσεων, δημοσιεύονται στον τύπο ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗΣ του ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ προς τους υποψηφίους, δικαιολογημένα αφού οι υποψήφιοι –βλ παραπάνω- δεν έχουν επαρκή ενημέρωση λόγω μη συμμετοχής σε δραστηριότητες Σ.Ε.Π.
Καταρχήν ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ Η ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ. Η πολιτεία πρέπει να ορίσει (μέχρι να έχουμε ένα καλύτερο εξεταστικό σύστημα), τα μηχανογραφικά να συμπληρώνονται κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, σε κάποιο διάστημα από το Φεβρουάριο έως τον Απρίλιο, οπότε ο μαθητής θα βρίσκεται μέσα στο σχολείο και θα μπορεί να βοηθηθεί (έστω και εκτός ωρών μαθημάτων) από τους συμβούλους Σ.Ε.Π. και τους καθηγητές του. Τώρα είναι αβοήθητος, με τα σχολεία κλειστά και είναι φυσικό να κυριεύεται από ανασφάλεια και να κάνει λάθη. Τα ΚΕΣΥΠ μπορούν να βοηθήσουν με προσωπικές συνεντεύξεις αλλά σε περιορισμένο αριθμό παιδιών μέχρι τις 10 Ιουλίου και μερικές φορές οι γονείς απευθύνονται με σημαντική οικονομική επιβάρυνση σε ιδιωτικά κέντρα προσανατολισμού, αλλά οι πιο σοβαρές υπηρεσίες κοστίζουν πολύ και δικαιολογημένα ελάχιστοι μαθητές κάνουν χρήση τους. Αλλά σκεφτείτε το λίγο, μετά από τρία χρόνια Λυκείου, οι μαθητές να απευθύνονται σε βοήθεια έξω από το σχολείο ενώ αυτό είχε υποχρέωση να την παράσχει κατά τη διάρκεια της σχολικής φοίτησης.
Επίσης αν η συμπλήρωση του μηχανογραφικού γίνεται πριν τις πανελλαδικές εξετάσεις, αποφεύγονται τα ψυχολογικού τύπου σφάλματα, δηλαδή τα λάθη συμπλήρωσης με βάση τις ανεπίτρεπτες δημοσιευόμενες εκτιμήσεις της ανόδου – καθόδου των βάσεων που αποδεικνύονται συχνά λανθασμένες και παρασύρουν τους μαθητές σε κακές επιλογές. Δεν πρέπει να δημοσιεύονται εκτιμήσεις (διαβάστε και το πολύ καλό σχετικό άρθρο του συναδέλφου Δημ. Καλοδήμου (http://kesyp.didefth.gr:80/?p=970 ) (το κείμενο παρατίθεται σε σχόλιο σ' αυτή την ανάρτηση) και οι μαθητές να μην τις λαμβάνουν υπόψη τους. Με την ηρεμία και την ασφάλεια της χρονικής απόστασης ΠΡΙΝ από τις εξετάσεις θα συμπληρώνουν το μηχανογραφικό καλύτερα, σωστότερα με βάση τις πραγματικές τους επιθυμίες και επιδιώξεις.
------------------------- ------------------------- ----------------------------

ΘΕΜΑ 3ο: Πόσες σχολές πρέπει να επιλέξει ο υποψήφιος στο μηχανογραφικό του; Το «τέχνασμα» της συμπλήρωσης ΟΛΩΝ των σχολών και οι επιπτώσεις του.

Είναι ΛΑΘΟΣ να δίνονται οδηγίες στους υποψηφίους να δηλώνουν οπωσδήποτε OΛΕΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΕΣ ΣΧΟΛΕΣ των επιστημονικών πεδίων που έχουν επιλέξει. Για σκεφτείτε το αγαπητοί συνάδελφοι. Παρωθούνται οι μαθητές να επιλέξουν 150 – 200 σχολές!!! Βέβαια πρώτα υπεύθυνη είναι η πολιτεία με το παράδοξο αυτό σύστημα πρόσβασης που τους δίνει αυτή τη δυνατότητα που όμως θα αλλάξει ευτυχώς σύντομα και ελπίζουμε προς το καλύτερο. Αλλά δεν υποχρεώνονται από το υπάρχον σύστημα οι μαθητές να σημειώσουν τόσες επιλογές, είναι συμπεριφορά καθοδηγούμενη από παράγοντες εξωτερικούς, κοινωνικούς και κυρίως η μετατροπή του στόχου της εισαγωγής στην Ανώτερη ή Ανώτατη Εκπαίδευση σε αυτοσκοπό, καταλύοντας το σκοπό του σχολείου και της Εκπαίδευσης και μετατρέποντας το Εκπαιδευτικό σύστημα σε βιομηχανία παραγωγής ανέργων πτυχιούχων και ανθρώπων που δεν φθάνουν ποτέ σε επαγγελματική και προσωπική ικανοποίηση και ολοκλήρωση. Χωρίς υπερβολές έχει ιεροποιηθεί η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και φυσικά έχει απαξιωθεί το σχολείο και κάθε άλλη εκπαιδευτική διαδικασία.
Είναι γνωστό ότι οι μαθητές μπορούν να σημειώνουν 2 επιστημονικά πεδία, που είναι θεμιτό γιατί είναι δεδομένο ότι πολλοί μαθητές έχουν ικανότητες σε πολλούς διαφορετικούς τομείς και τα ενδιαφέροντά τους είναι πλούσια και δικαιούνται να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους σε διαφορετικές επιστημονικές κατευθύνσεις.
Αλλά παρατηρείται το φαινόμενο ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΕΔΙΟ, πόσο μάλλον μέσα στα δύο διαφορετικά που επιλέγει ο υποψήφιος φοιτητής να υπάρχουν Τμήματα τόσο άσχετα μεταξύ τους με τόση έλλειψη συνάφειας αντικειμένου που δεν μπορεί να πιστέψει κανείς ότι αποτελούν συνειδητές επιλογές ενός υποψηφίου που ανταποκρίνονται στις ικανότητες και επιθυμίες του.
Πώς μπορεί ένας υποψήφιος να θέλει να γίνει Φιλόλογος και ταυτόχρονα να θέλει να σπουδάσει Ζωική παραγωγή ή να θέλει να γίνει Πολιτικός Μηχανικός και ταυτόχρονα να βάζει και επιλογή την Κλωστοϋφαντουργία και ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν άφθονα. Kαι αντίθετα μαθητές που λόγω καταγωγής, τόπου κατοικίας, τρόπου ζωής, κλίσεων και προσωπικών ενδιαφερόντων θα ενδιαφέρονταν για αξιόλογα Τμήματα όπως τα παραπάνω (Ζωικής Παραγωγής, Κλωστοϋφαντουργίας κ.λπ.). ΔΕΝ τα δηλώνουν γιατί οι άλλες σχολές έχουν το prestige ή και αν τα δηλώσουν μπορεί να τα χάσουν από μαθητές που τα δήλωσαν χωρίς να τους ενδιαφέρουν και δεν θα τα παρακολουθήσουν, θα κάνουν την εγγραφή μόνο για το «πάσο», το μειωμένο εισιτήριο στις συγκοινωνίες και θα ξαναδώσουν εξετάσεις.
Φαιδρές καταστάσεις στις οποίες ωθούνται τα παιδιά μας να εμπλακούν δηλώνοντας ΟΛΕΣ τις επιτρεπόμενες σχολές. Τους λένε: «A.E.I./Τ.Ε.Ι. λοιπόν κι ότι να' ναι. Δηλώστε Τμήματα άσχετα με τα ενδιαφέροντά σας και τις κλίσεις σας, Τμήματα με άγνωστες ονομασίες, άγνωστο περιεχόμενο σπουδών, άγνωστη επαγγελματική εξέλιξη.» Α.Ε.Ι./Τ.Ε.Ι. και ξερό ψωμί, στην κυριολεξία, γιατί τα πενιχρά πολλές φορές οικογενειακά εισοδήματα δεν εγγυώνται καθόλου την καλοπέραση, αλλά ούτε μια στοιχειώδη αξιοπρεπή διαβίωση στις απομακρυσμένες από τον τόπο κατοικίας πόλεις όπου υπάρχουν στα Τμήματα που εισάγονται οι φοιτητές και που δεν τους ενδιαφέρουν καθόλου.
Και πως θα γινόταν αλλιώς με την ύπαρξη 510+ σχολών που περιμένουν με υπαρξιακή αγωνία την προσέλευση νέων ΠΡΟΣΟΔΟΦΟΡΩΝ φοιτητών (όχι γιατί θα πληρώνουν άμεσα αλλά θα κατευθύνουν τη ροή κρατικών δημόσιων πόρων, τους διορισμούς προσωπικού επιστημονικού και βοηθητικού, τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, τα ερευνητικά προγράμματα, τα νέα συγγράμματα των καθηγητών τους (illustration πολυτελείς εκδόσεις για αύξηση του κέρδους, εδώ είδαμε και τα ευτράπελα, φοιτητές να πωλούν στο διαδίκτυο τα βιβλία που τους χαρίζει το κράτος). Και οι τοπικές κοινωνίες της επαρχίας περιμένουν τους ΠΡΟΣΟΔΟΦΟΡΟΥΣ φοιτητές να νοικιάσουν τα κακοφτιαγμένα κλουβιά-διαμερίσματα και να διασκεδάσουν σε café και club για να γευτούν την «ξένοιαστη» φοιτητική ζωή.
Στην ελληνική κοινωνία έχει πλέον κυριαρχήσει λόγω των προβλημάτων της ανεργίας και υποαπασχόλησης η κυρίαρχη αντίληψη ότι το σημαντικότερο για ένα νέο άνθρωπο είναι να βρει μια δουλειά, ασχέτως αν αυτή εκπληρώνει τις προσωπικές του επιθυμίες και αν ανταποκρίνεται στις ικανότητές του. Κι η ανασφάλεια στον κόσμο της εργασίας φυσικά θέτει δικαιολογημένα το Δημόσιο Τομέα στην κορυφή των επιλογών του (και εκτινάσσει στα ύψη τις βάσεις των σχολών που δίνουν πιο σίγουρα το εισιτήριο για διορισμό).
Έτσι λοιπόν οι μαθητές σημειώνουν εκατοντάδες σχολές με τις ευλογίες του κράτους, της κοινωνίας και των γονιών και συγγενών και θεωρείται «επιτυχία» να «πετύχουν» ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ, σε οποιαδήποτε πόλη της Ελλάδας. 200 επιλογές είναι, δεν θα περάσουν σε κάποια;
Ας δούμε εν συντομία τι άλλο σημαίνει η δυνατότητα που δίνεται από το ισχύον σύστημα μαζί με την παρώθηση που κακώς δίνεται στα παιδιά μας να σημειώνουν εκατοντάδες «προτιμήσεις».
Καταρχήν τεκμηριώνεται η υποτίμηση του απολυτηρίου Λυκείου αλλά και άλλων μεταλυκειακών σπουδών αφού η επιδίωξη Α.Ε.Ι. / Τ.Ε.Ι. σε οποιαδήποτε σχολή θεωρείται πανάκεια για τους τελειόφοιτους μαθητές, ακόμη και αν πρόκειται για μια απομακρυσμένη σχολή άσχετη με τα ενδιαφέροντά τους που ποτέ δεν θα παρακολουθήσουν.
Δηλώνεται ευθέως η περιφρόνηση προς τις προτιμήσεις και τις κλίσεις των υποψηφίων, αυτές θυσιάζονται στο βωμό της εισαγωγής τους, οπουδήποτε.
Υποβιβάζεται και απαξιώνεται ο θεσμός του Σ.Ε.Π. που έδειξα σε προτεραιότητα παραπάνω την ανάγκη να ενισχυθεί και να εφαρμόζεται και στις τελευταίες τάξεις του σχολείου. Γιατί στο Σ.Ε.Π. ΠΑΝΤΑ σεβόμαστε τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα των υποψηφίων και με τη Συμβουλευτική παρέμβαση προσπαθούμε ο μαθητής να βοηθηθεί να πάρει τις καλύτερες και πιο ΧΡΗΣΙΜΕΣ αποφάσεις για το μέλλον του, όχι τυχοδιωκτικά να κάνει άχρηστες γι αυτόν επιλογές που θα μετανιώσει πολύ σύντομα.
Με τη δυνατότητα να δηλώσει κανείς εκατοντάδες σχολές, αρκετοί μαθητές πέφτουν στην παγίδα του εφησυχασμού (κάπου θα περάσω) με αποτέλεσμα τη μη καταβολή από μέρους τους της μέγιστης προσπάθειας της επίτευξης του πραγματικού τους στόχου.
Εφόσον οι περισσότεροι μαθητές που χρησιμοποιούν το ΤΕΧΝΑΣΜΑ της δήλωσης όλων των σχολών κάπου περνάνε, στον ανθρώπινο περίγυρο των μαθητών (οικογένεια, γνωστοί, φίλοι) καλλιεργείται άδικα ΚΛΙΜΑ ΒΑΘΙΑΣ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΤΥΧΑΝ ΚΑΠΟΥ, ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ επειδή αυτοί συνεπείς με τον εαυτό τους και μετά από ώριμη σκέψη δήλωσαν μόνο τις σχολές που ήθελαν και στις οποίες αν πέρναγαν θα απολάμβαναν την επιτυχία τους που θα ήταν πραγματική και όχι ψευδεπίγραφη και θα τους εξασφάλιζε αργότερα επιτυχία και στη σταδιοδρομία τους. Αυτοί οι μαθητές θα ξαναδώσουν και με επιμονή θα πετύχουν τελικά, ενώ οι άλλοι που πέρασαν με το παραπάνω τέχνασμα θα απογοητευθούν.
------------------------- ------------------------- ----------------------------

Θέμα 4ο : Τι σημαίνει λοιπόν η «επιτυχία» σε μια σχολή που δηλώθηκε π.χ. στην 75η σειρά προτίμησης στο μηχανογραφικό;

Μερικοί (λίγοι) μαθητές που πέρασαν ίσως παρακολουθήσουν τελικά τη σχολή αυτή και αποφοιτήσουν και ίσως βρουν κάποια ενδιαφέροντα και με τη θέληση και προσπάθεια να ωφεληθούν προσωπικά και επαγγελματικά τελικά από αυτή την πορεία τους, αν και θα έχουν απωθημένα μέσα τους για όλα εκείνα που ήθελαν και δεν πέτυχαν όταν μπορούσαν γιατί δεν προσπάθησαν αρκετά ή παρασύρθηκαν από το «τέχνασμα» της δήλωσης εκατοντάδων σχολών για να περάσουν σίγουρα κάπου. Αυτοί οι μαθητές είναι και οι λιγότεροι, ελάχιστοι. Άλλοι που επίσης θα προσπαθήσουν να συμβιβαστούν με ένα επάγγελμα που δεν τους ταιριάζει και δεν το αγαπούν, θα αποτύχουν τελικά (γιατί πετυχαίνουμε φυσικά πολύ καλύτερα στο αντικείμενο που μας αρέσει) και θα αλλάξουν επάγγελμα αργότερα στη ζωή τους, με γνώμονα απλώς πλέον την οικονομική επιβίωση.
Πολλοί από τους «επιτυχόντες» θα πάνε να εγγραφούν για να πάρουν το «πάσο» και θα ξαναδώσουν. Τι βαθιά υποτίμηση των σχολών και των καθηγητών τους όταν χρησιμοποιούνται γι αυτό μόνο το λόγο! Όμως το ψευδές αίσθημα ασφάλειας ότι «κάπου» πέρασαν καλλιεργεί τον εφησυχασμό και οδηγεί σε μικρότερη ή μηδενική καταβαλλόμενη προσπάθεια και φυσικά την επόμενη χρονιά έρχεται πάλι η αποτυχία.
Άλλοι θα μετακομίσουν και θα ζήσουν μερικά «ωραία» φοιτητικά χρόνια αδράνειας – αν και οι γονείς τους μπορεί να αιμορραγούν οικονομικά για να τα βγάλουν πέρα - μέχρι να βρουν το δρόμο τους σε ένα άλλο επάγγελμα, θα γίνουν κι αυτοί αιώνιοι φοιτητές, αυτό το ελληνικό φαινόμενο παρακμής και υποτίμησης της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Να είστε βέβαιοι όμως ότι βαθιά μέσα σ’ αυτά τα παιδιά θα υπάρχει το αίσθημα της αποτυχίας αφού δεν πέρασαν εκεί που ήθελαν και η αυτοεκτίμησή τους θα είναι χαμηλή με σοβαρές επιπτώσεις αργότερα στη ζωή τους.
Βέβαια θα γιγαντώνονται οι σχολές της επαρχίας, νέα Τμήματα θα φτιάχνονται για να υποδέχονται τους φοιτητές με το «τέχνασμα» των εκατοντάδων επιλογών, οι τοπικές κοινωνίες θα χαίρονται που θα εισπράττουν τα ενοίκια και τους καφέδες από το φοιτητικό τουρισμό (χρήματα είναι, τι σημασία έχει αν οι γονείς των αιώνιων φοιτητών κοπιάζουν για να τα βγάλουν), θα διορίζονται άνθρωποι (επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό), οι τοπικοί άρχοντες και βουλευτές των περιοχών θα αυξάνουν το κύρος τους και θα ανθεί μια τοπική βιομηχανία που δεν θα παράγει τίποτε ουσιαστικό, μόνο θα καταναλώνει πόρους από την ήδη υποχρηματοδοτούμενη Παιδεία. Τι κι αν πολλά Τμήματα είναι πια θνησιγενή και οδεύουν στο κλείσιμο δημιουργώντας πολύ περισσότερα προβλήματα στους εργαζόμενους σ’ αυτά και στις τοπικές κοινωνίες από όσα υποτίθεται ότι η δημιουργία τους θα έλυναν;
Φυσικά θα υπάρχει καλλιέργεια ψεύτικων ελπίδων στους γονείς ότι το παιδί τους θα πετύχει μια καλή σταδιοδρομία, οπότε αυτοί επιβαρύνονται οικονομικά και υφίστανται χίλιες δυο στερήσεις για να καταλάβουν μετά από χρόνια πόσο άδικα πάσχιζαν χωρίς αποτέλεσμα.
Φυσικά οι νέοι φοιτητές δεν πάνε στο στρατό (οι άνδρες) και αναβάλλεται η είσοδός τους στην αγορά εργασίας με αποτέλεσμα συχνά να χάνουν καλές ευκαιρίες επαγγελματικής αποκατάστασης σε άλλους τομείς.
Επίσης υπάρχει και το άδικο φαινόμενο, λόγω του «τεχνάσματος» της άκριτης δήλωσης εκατοντάδων σχολών οι σχολές της επαρχίας να γεμίζουν από φοιτητές που δεν ενδιαφέρονται και που δεν θα τις αξιοποιήσουν, ενώ παιδιά που ζουν στην επαρχία και ενδιαφέρονται πραγματικά για τα Τμήματα αυτά (και ίσως μόνο αυτά δήλωσαν στο μηχανογραφικό) μένουν απ’ έξω και υφίστανται τις συνέπειες των αδικιών του συστήματος που αφορούν το μέλλον τους.
Βλέπουμε λοιπόν πόσο το ισχύον σύστημα πρόσβασης σε συνδυασμό με την παράλογη ύπαρξη υπερβολικού αριθμού σχολών (το επιστημονικό αντικείμενο πολλών από αυτές θα έπρεπε να είναι αντικείμενο μεταπτυχιακών σπουδών αντί να δικαιολογεί την δημιουργία ολόκληρου Τμήματος για οικονομικούς λόγους) μπορεί να επηρεάσει τις ζωές των νέων ανθρώπων, να καλλιεργήσει φρούδες ελπίδες και να υποβαθμίσει ουσιαστικά την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Ευελπιστούμε στην αλλαγή του αλλά με την υπάρχουσα δομή της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί μια αξιόπιστη λύση.
------------------------- ------------------------- ----------------------------

Θέμα 5ο: Προτάσεις προς την Πολιτεία για βραχυπρόθεσμες βελτιώσεις του συστήματος πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και προς τους υποψηφίους για τη συμπλήρωση του μηχανογραφικού δελτίου

Θα πρέπει λοιπόν για να μειωθούν οι παρενέργειες του συστήματος πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και μέχρι η πολιτεία να αλλάξει το ισχύον σύστημα ριζικά να προτείνουμε κάποιες αλλαγές βραχυπρόθεσμες. Προτείνονται τα εξής:
Επέκταση της εφαρμογής του θεσμού του Σ.Ε.Π. μία ώρα την εβδομάδα στη Β’ και στη Γ΄ Λυκείου.
Δημιουργία ΓΡΑ.Σ.Ε.Π. σε Λύκεια και ΕΠΑ.Λ. όπου δεν υπάρχουν.
Το μηχανογραφικό να συμπληρώνεται κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς και όχι μετά τις πανελλαδικές εξετάσεις.
Θα μπορούσε προς το παρόν, μέχρι να δημιουργηθεί ένα νέο σύστημα πρόσβασης να γίνει αύξηση του αριθμού των επιστημονικών πεδίων και κάθε πεδίο να αποτελείται από σχολές με μεγαλύτερη επιστημονική συνάφεια, ώστε οι υποψήφιοι να διευκολύνονται στις επιλογές τους. Δεν έχει νόημα η δυνατότητα να επιλέγει κανείς 200 σχολές, είναι παράδοξο, παράλογο και οδηγεί σε πολλές παρενέργειες εις βάρος των νέων ανθρώπων της χώρας μας, όπως αναλυτικά περιέγραψα παραπάνω.
Οι μαθητές πρέπει να αξιοποιούν σε όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς τις δομές Σ.Ε.Π. (και εκτός ωρών του ωρολογίου προγράμματος) και να συνεργάζονται επίσης με όλους τους καθηγητές τους αλλά και μόνοι τους να αναζητούν ενεργητικά πληροφορίες στο διαδίκτυο και άλλες πηγές για να μπορέσουν να ενημερωθούν επαρκώς για όλες τις σχολές της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Οι μαθητές πρέπει να κάνουν ώριμες, συνειδητές επιλογές με βάση τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά τους που θα καθορίζουν τη σειρά προτίμησης των Τμημάτων που θα δηλώσουν στο Μηχανογραφικό. Να αγνοούν τις δημοσιευόμενες εκτιμήσεις για τις βάσεις που παραπλανούν και οδηγούν σε λανθασμένες αποφάσεις. Να αγνοούν τις παραινέσεις που τους ωθούν να σημειώνουν άκριτα ΟΛΕΣ τις σχολές, να έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και να μη σημειώνουν Τμήματα στα οποία δεν θα πάνε, δεν τους ενδιαφέρουν και που μπορεί η εισαγωγή σ’ αυτά να αποτελέσει τροχοπέδη για την επιτυχημένη προσωπική και επαγγελματική τους ανάπτυξη. Να επιμένουν στις κύριες επιλογές τους και να ξαναπροσπαθούν αν χρειάζεται με ζήλο και την επόμενη χρονιά, αντί να θυσιάσουν κάποια χρόνια σε κάποια απομακρυσμένα Τμήματα που ποτέ δεν θα τελειώσουν ή ποτέ δεν θα τους χρησιμεύσουν επαγγελματικά στη ζωή τους.
Στο δίλημμα αν πρέπει να δηλώσουν οι υποψήφιοι σχολές μακριά από τον τόπο κατοικίας τους π.χ. μόνο Αθήνα που μένουν ή και Επαρχία υπάρχουν δύο απαντήσεις, δεν υπάρχει ένας γενικός κανόνας.
Η μια είναι «να δηλώσω ΠΡΩΤΑ τη σχολή που ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ που υπάρχει γιατί όταν την τελειώσω το πτυχίο μου θα μου εγγυηθεί για όλη μου τη ζωή επαγγελματική και προσωπική ολοκλήρωση και επιτυχία. Τότε σίγουρα οι θυσίες των γονιών μου που θα κάνουν για να σπουδάσω αν χρειαστεί στην επαρχία, δεν θα αποβούν άκαρπες. Μετά σημειώνω τη 2η σε προτίμηση σχολή της επιλογής μου πάλι σε όλες τις πόλεις που υπάρχει κ.ο.κ.»
Η άλλη απάντηση είναι «να δηλώσω πρώτα όλες τις σχολές που με ενδιαφέρουν και είναι κοντά στον τόπο κατοικίας μου (ή και μόνο αυτές) αποδεχόμενος/-η το να χάσω τη σχολή που αγαπώ περισσότερο αν πρέπει να πάω μακριά για να σπουδάσω». Η λογική αυτή μειονεκτεί μακροπρόθεσμα όσον αφορά την επαγγελματική και προσωπική ικανοποίηση, και πλεονεκτεί βραχυπρόθεσμα όσον αφορά την οικονομική διευκόλυνση της οικογένειας. Κατά την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ μου άποψη, θα πρέπει να ακολουθείται η οδός αυτή ΜΟΝΟ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΥΣΠΡΑΓΙΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ που αποκλείουν εντελώς την απομάκρυνση του νέου από τον τόπο κατοικίας, ενώ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟ πρέπει να ακολουθηθεί η πρώτη λύση έστω και με θυσίες, γιατί το ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΟΦΕΛΟΣ είναι πολύ μεγαλύτερο. Σε κάθε περίπτωση η απόφαση πρέπει να ληφθεί με οικογενειακό συμβούλιο όπου θα γίνει πλήρης ανάλυση της κατάστασης για να ληφθεί η καλύτερη δυνατή απόφαση.

ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΛΑΒΟΥΝ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΔΥΝΑΤΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΤΟΥΣ.

Ευχαριστώ για την προσοχή σας.