1) Σχολεία Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (Δημόσια ή Ιδιωτικά).
2) Σχολεία Δευτεροβάθμιας και Μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (Δημόσια ή Ιδιωτικά).
3) Πανεπιστήμια, Τεχνολογικά Ιδρύματα και γενικά Ιδρύματα Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
4) Φροντιστήρια.
ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ επιτρέπεται σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ, ενώ επιτρέπεται στους φοιτητές ΑΕΙ/ΤΕΙ.
Σας υπενθυμίζω στο τέλος του κειμένου τη σχετική νομοθεσία.
Επίσης μόλις κατατέθηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης «για την προστασία ανηλίκων από τον καπνό και τα αλκοολούχα ποτά», σύμφωνα με το οποίο ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΠΩΛΗΣΗ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΚΑΠΝΟΥ ΣΕ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι η άλλη μεγάλη πληγή των νέων ανθρώπων είναι η ευρεία χρήση ΑΛΚΟΟΛ. Στο νομοσχέδιο αυτό συμπεριλαμβάνονται μέτρα για την απαγόρευση της κατανάλωσης αλκοολούχων ποτών από ανηλίκους και ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΥΣ ΩΣ 18 ΕΤΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΜΠΑΡ ΚΑΙ ΆΛΛΑ ΝΥΧΤΕΡΙΝΑ ΚΕΝΤΡΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ. Στο υπουργείο Υγείας δημιουργείται Ειδική Υπηρεσία Προστασίας Ανηλίκων από τον Καπνό και το Αλκοόλ, η οποία θα είναι αρμόδια, μεταξύ άλλων, για την ανάπτυξη έρευνας και τον συντονισμό προγραμμάτων σε αυτόν τον τομέα καθώς και την καθιέρωση - σε συνεργασία με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων - ενός εθνικού συστήματος επιδημιολογικής παρακολούθησης της κατανάλωσης καπνού και αλκοολούχων ποτών.
ΣΧΟΛΙΟ
Η παιδαγωγική αντιμετώπιση παραβατικών συμπεριφορών, ειδικά όταν αφορά ευαίσθητα θέματα υγείας, νομίζω ότι διευκολύνεται όταν υπάρχει και σχετική απαγόρευση από το νόμο. Βέβαια, υποστηρίζω ότι ΔΕΝ πρέπει η νομοθετική απαγόρευση να αποτελέσει μια απαρχή ευρείας εφαρμογής απορριπτικών τιμωρητικών ποινών στους μαθητές για την εφαρμογή της, γιατί αυτό που ΔΕΝ πρέπει να συμβεί με κανένα τρόπο, είναι να δημιουργήσουμε ένα αυταρχικό σχολείο, που αγνοώντας την ψυχολογία της εφηβείας θα βασίζεται σε απλές συμπεριφοριστικές τιμωρητικές πρακτικές που μόνο σε μικρά παιδιά ή σε άλλες ειδικές περιπτώσεις θα είχαν ενδεχομένως κάποιο παροδικό αποτέλεσμα.
Χρειαζόμαστε μόνο ένα σχολείο που σύμφωνα με τις σύγχρονες (αν και από δεκαετίες ήδη διατυπωμένες) επιστημονικές παιδαγωγικές απόψεις θα ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ συνεχώς για την ανάπτυξη στους έφηβους μαθητές μας μιας εσωτερικής αυτόνομης ηθικής, μιας ηθικής προσωπικών αξιών που θα τους βοηθήσει σε όλα τα στάδια της ζωής τους να είναι ολοκληρωμένες πνευματικές προσωπικότητες ΜΕ ΙΣΧΥΡΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΒΛΑΠΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ.
Η επίτευξη των παραπάνω στόχων είναι πολύ δύσκολη εξαιτίας των διαρκώς αυξανόμενων προβλημάτων ποικίλης παραβατικής συμπεριφοράς των μαθητών μας μέσα και έξω από το σχολείο, που ευνοείται από τη σημερινή κοινωνία που βασίζεται μόνο σε υλικές οικονομικές αξίες και στο νόμο της επικράτησης του πιο ισχυρού (σε οικονομική, στρατιωτική, σωματική δύναμη). Όμως ο δύσβατος δρόμος της «εξόδου από το σπήλαιο» μας έχει υποδειχθεί πριν 2500 χιλιάδες χρόνια, και δεν έχουμε πια καμιά δικαιολογία. Είναι ώρα να βοηθήσουμε τους μαθητές μας να βγουν!!!
Χρειάζεται λοιπόν στο σύγχρονο σχολείο:
1) Η παροχή Γενικής Παιδείας σε όλους τους έφηβους μαθητές (και στους μαθητές των ΕΠΑ.Σ.)
2) Η διδασκαλία της Αγωγής Υγείας ως βιωματικό μάθημα σε ικανή έκταση μέσα στο σχολικό ωρολόγιο πρόγραμμα σε εβδομαδιαία βάση σε ΟΛΟΥΣ τους μαθητές ΟΛΩΝ των τύπων σχολείων, Γυμνασίων, ΕΠΑ.Λ. και ΓΕ.Λ. (στις ΕΠΑ.Σ. κατ’ εξαίρεση γίνεται) και όχι μόνο μέσα από τα - πολύ χρήσιμα φυσικά - προγράμματα, που όμως η πράξη έχει δείξει ότι δεν περιλαμβάνουν το σύνολο των μαθητών και δεν μπορούν να είναι τόσο πολλά σε ένα σχολείο ώστε να καλύπτουν τα δεκάδες θέματα Αγωγής Υγείας που είναι αναγκαίο να αναπτύσσονται ΚΑΘΕ χρόνο ΣΕ ΟΛΟΥΣ τους μαθητές.
3) Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΩΣ ΠΡΟΤΥΠΟ ΗΘΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ.
4) Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΩΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ –ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΤΕΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΑΣ ΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ.
5) Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ … ΓΙΑ ΟΛΑ. Το μάθημα δεν περιορίζεται στο σχολικό βιβλίο και στο Αναλυτικό Πρόγραμμα, το γνωσιοκεντρικό μοντέλο διδασκαλίας πρέπει να δώσει τη θέση του στην ανοιχτή κοινωνική μάθηση μέσα από διαδικασίες ανεμπόδιστης επικοινωνίας και κριτικού διαλόγου, με στόχο την αγωγή προσωπικότητας ως υπερσύνολο της απλής μηχανιστικής βελτίωσης στο γνωστικό τομέα.
6) Η δημοκρατική λειτουργία του σχολείου, με πρότυπο την ιδανική κοινωνία που οραματιζόμαστε και που θέλουμε οι μαθητές μας να δημιουργήσουν, όπου η τήρηση των κανόνων και η αποφυγή παραβατικών συμπεριφορών θα είναι αποτέλεσμα αμοιβαίας συμφωνίας με τους μαθητές και άρα συνειδητής πειθαρχίας με γνώμονα την προαγωγή της πνευματικής, ψυχικής και σωματικής τους υγείας.
Καθεμία από τις παραπάνω προτάσεις χρειάζεται ανάλυση, επεξήγηση, εξειδίκευση και σύνδεση με την καθημερινή σχολική πράξη, αλλά παρατέθηκαν εδώ απέριττες ως αφορμές για συλλογισμό. Αν αγαπητοί συνάδελφοι κάποια από τα παραπάνω μας φαίνονται δύσκολα και ουτοπικά, απλώς ας προσπαθήσουμε περισσότερο … Αξίζει τον κόπο, αλλά είναι και υποχρέωσή μας.
Ακολουθεί ο νόμος για το κάπνισμα που ήδη ισχύει. Για διευκόλυνση έχω αντικαταστήσει με ……. τα σημεία που δεν αφορούν την εκπαίδευση.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑΣ
ΓΕΝ. Δ/ΝΣΗ ΥΓΕΙΑΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ
ΤΜΗΜΑ Β΄
(ΦΕΚ 1001 τ.Β)
Αθήνα 1 / 8 / 2002
(ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ)
Αριθ. Υ1/Γ.Π./οικ.76017
Απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, μεταφορικά μέσα και μονάδες παροχής Υπηρεσιών Υγείας.
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑΣ
'Εχοντας υπόψη τις διατάξεις: …………………………………………………..
και την ανάγκη λήψης μέτρων για την προστασία της Δημόσιας Υγείας από τις επιπτώσεις του καπνού των τσιγάρων, αποφασίζουμε:
Εκδίδουμε την παρούσα Υγειονομική Διάταξη, η οποία θα ισχύει σε όλη την Επικράτεια.
I. Απαγορεύουμε το κάπνισμα στους παρακάτω αναφερόμενους χώρους.
α. Σε όλα τα κτίρια όπου στεγάζονται Γραφεία Δημοσίων Υπηρεσιών, Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου που εποπτεύονται και επιχορηγούνται από το Κράτος, Οργανισμοί και άλλα Ιδρύματα (Ο.Τ.Ε., Δ.Ε.Η., ΕΛ.ΤΑ. κ.λπ.). Επίσης σε χώρους εργασίας που ανήκουν σε ιδιωτικούς φορείς, καθώς και στους χώρους μακράς αναμονής του κοινού (αίθουσες αναμονής αεροδρομίων, σιδηροδρομικών σταθμών, σταθμών λεωφορείων κ.λ.π.)
β. Σε όλες τις μονάδες παροχής Υπηρεσιών Υγείας, όπως: 1) Νοσοκομεία.2) Ιδιωτικές Κλινικές.3) Κέντρα Υγείας.4) Περιφερειακά Ιατρεία.5) Δημοτικά Ιατρεία.6) Ιατρεία Νομικών Προσώπων Δημοσίου ή Ιδιωτικού Δικαίου (Ι.Κ.Α., κ.λ.π.)7) Ιδιωτικά Ιατρεία - Οδοντιατρεία. 8) Φαρμακεία.9) Λοιπές μονάδες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (Π.Φ.Υ.).1Ο) Σε κάθε άλλο χώρο που δεν αναφέρεται παραπάνω, όπου παρέχονται υπηρεσίες υγείας.
γ. Σε όλους τους χώρους που παρέχεται εκπαίδευση όπως:
1) Σχολεία Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (Δημόσια ή Ιδιωτικά).
2) Σχολεία Δευτεροβάθμιας και Μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (Δημόσια ή Ιδιωτικά).
3) Πανεπιστήμια, Τεχνολογικά Ιδρύματα και γενικά Ιδρύματα Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
4) Φροντιστήρια.
δ. Στα νηπιαγωγεία, παιδικούς σταθμούς, βρεφονηπιακούς σταθμούς, παιδότοπους.
Στα κτίρια των Δημοσίων Υπηρεσιών, Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου που εποπτεύονται και επιχορηγούνται από το Κράτος, Οργανισμών και άλλων Ιδρυμάτων (Ο.Τ.Ε., Δ.Ε.Η., ΕΛ.ΤΑ. κ.λπ.), στα Νοσηλευτικά Ιδρύματα, Ιδιωτικές Κλινικές, Κέντρα Υγείας, Ιατρεία Νομικών Προσώπων Δημοσίου ή Ιδιωτικού Δικαίου (Ι.Κ.Α., κ.λπ.), ορίζονται ειδικοί χώροι (καπνιστήρια) , στους οποίους θα υπάρχει ισχυρή εγκατάσταση συστήματος εξαερισμού για τους εργαζόμενους καπνιστές.
Τα ανωτέρω ισχύουν και για τα σχολεία, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και για τα Φροντιστήρια, ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ που επιθυμεί να καπνίσει, για δε τις σχολές τις τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για τους εργαζόμενους (επιστημονικό και διοικητικό και βοηθητικό προσωπικό) και για τους φοιτητές.
Οι χώροι θα οριστούν από τους διευθυντές - προϊστάμενους των αρμοδίων φορέων ανάλογα με τις ανάγκες τους, με σκοπό να μην παρεμποδίζεται η ουσιαστική λειτουργία της υπηρεσίας.
……………………… Αθήνα, 29 Ιουλίου 2002
Ευχαριστώ για την υπομονή και την προσοχή σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου