Η ομορφιά δε σβήνει

Πως να σβήσεις τον έρωτα, την ομορφιά, την ελπίδα;

Άργησα λίγο να γράψω αλλά δεν πειράζει,
Δεν άλλαξε τίποτε, ούτε θ’ αλλάξει
Κάθε κουβέντα που γράφτηκε, δεν έχει τρόπο να χαθεί
Σαν πέτρα που εκτοξεύθηκε, πίσω δεν γυρνάει
Έτσι κι αλλιώς συγγνώμη δεν ακούστηκε

Χάρη σε σένα λοιπόν
Ω «ευφυή» «συντάκτη», «δημοσιογράφε»;;!
Το περιοδικό σου (Focus) έγινε ξαφνικά διάσημο.
Το εξώφυλλό του έκανε το γύρο του κόσμου.
Τι τιμή για σένα !

Ο καρπός της στρεβλής σου σκέψης, το προσβλητικό χυδαίο σου εφεύρημα, να είναι παντού πρωτοσέλιδο! (για όσους τυχερούς δεν ξέρουν, «ζωγράφισε» με κομπιούτερ για το εξώφυλλο του Focus ένα ψεύτικο χέρι στην Αφροδίτη της Μήλου να κάνει άσεμνη χειρονομία δείχνοντας το μεσαίο δάχτυλο σε όσους βλέπουν το εξώφυλλο, με κύριο τίτλο ότι οι Έλληνες είναι απατεώνες)

Πήρες τουλάχιστον αύξηση;
Πληρώθηκες για τις υπερωρίες πάνω στο κομπιούτερ για να σχεδιάσεις το αριστούργημά σου;
Είχες φαντάζομαι και κάποιο μοντέλο.
Που – αναπόφευκτα και σημαδιακά - έδειχνε σε σένα τη χυδαία χειρονομία όση ώρα τη ζωγράφιζες.
Αλλά αυτό δεν σε πείραζε. Ψιλά γράμματα. Εσύ θα δείξεις τη χειρονομία σου στον κόσμο. Δημόσια. Σε εξώφυλλο.
Έχεις παιδιά; Ναι; Έφερες περήφανος το Focus στο σπίτι;
Τους την έδειξες; Τι σου είπαν;
Τους δίδαξες ότι εσύ γράφεις στα παλιά σου τα παπούτσια την αισθητική, την ιστορία, την τέχνη, την ομορφιά, τον έρωτα, τον πολιτισμό;
Για να βγάλεις λίγα ευρώ;
Καημένε
Ευτυχώς στο σχολείο έχουν δασκάλους μορφωμένους και θα τα βοηθήσουν
να αγαπήσουν
αυτά που εσύ μισείς

Δυστυχώς για σένα, το ΕΛΛΗΝΙΚΟ άγαλμα της Θεάς είναι πολύ γνωστό. Εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια μάτια το έχουν αντικρίσει με δέος από κοντά και πολύ περισσότερα θα το δουν στο μέλλον.

Αυτό το ελληνικό άγαλμα απαράμιλλης ομορφιάς και ψυχής, που υμνεί τον έρωτα, τον πολιτισμό, την τέχνη, τον άνθρωπο είναι παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά και αποτελεί ένα ιδανικό, μια ιδέα, μια ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Όπως και κάθε μεγάλο έργο τέχνης.

Και συ είσαι πολύ μικρός για να το προσβάλεις. Ασήμαντος. Άγνωστος. Μέχρι τώρα. Τώρα έγινες γνωστός. Αλλά δυστυχώς για σένα και πιο ασήμαντος. Πέρασες στην απέναντι όχθη και το ταξίδι σου δεν έχει επιστροφή. Από δω είναι η ομορφιά, η αισθητική, η τέχνη, η ζωή, η αγάπη, ο έρωτας, ο πολιτισμός, το φως, η ελπίδα, το ήθος.
Απέναντι είναι η ασχήμια, η αγένεια, η κακία, η ύβρις, η προσβολή, το μίσος, το σκοτάδι. Και εσύ βέβαια. Αυτά διάλεξες. Καλώς. Δικό σου πρόβλημα.

Ψυχολογικά είσαι ένας καταγεγραμμένος τύπος προσωπικότητας. Ο ανασφαλής, ο αφανής, ο άνθρωπος με χαμηλή αυτοεκτίμηση που θέλει με κάθε μέσο να κάνει εντύπωση, να τραβήξει την προσοχή, να αναδείξει το φτωχό του είναι, που μέχρι τώρα δεν είχε δα και τίποτε σπουδαίο για να δείξει για να γίνει παγκόσμια γνωστός. Δεν ξέρω βέβαια τι έφταιξε, αλλά δεν είσαι πια παιδί ή έφηβος για να σε δικαιολογήσει κάποιος, είσαι μεγάλος πια, σε ηλικία φυσικά.
Σου λείπει παιδεία, ήθος, πνεύμα, ψυχή. Μας το απέδειξες. Τώρα πια είναι αργά για να τα αποκτήσεις.

Βρήκες λοιπόν για να κάνεις «εντύπωση», να «ανέβεις» και να βγάλεις λίγα ευρώ, ένα θύμα, νομίζεις, να χτυπήσεις. Ένα λαό. Τον ελληνικό. Γιατί για σένα, ο κακοπληρωμένος Έλληνας εργαζόμενος, ο Έλληνας βιοπαλαιστής, ο Έλληνας άνεργος, ο Έλληνας αγρότης, ο Έλληνας χαμηλοσυνταξιούχος, η Έλληνίδα μητέρα, το Ελληνόπουλο που αγωνίζεται να μορφωθεί δουλεύοντας μετά το σχολείο, ο Έλληνας καλλιτέχνης, ο Έλληνας που αγοράζει τα γερμανικά προϊόντα κι εσύ πλουτίζεις, ο Έλληνας που αμείβεται για την ίδια δουλειά το μισό από το συνάδελφό του στη χώρα σου, ο φτωχός Έλληνας αλλά αξιοπρεπής, αυτός ο μέσος Έλληνας λοιπόν για σένα είναι απατεώνας και προφανώς πρέπει να χτυπηθεί αλύπητα. Ως οικονομικός «αναλυτής» και «έγκυρος» δημοσιογράφος και «μορφωμένος» και «οξυδερκής» (χα – χα), πιστεύεις και διαδίδεις ότι τα οικονομικά προβλήματα, την οικονομική κρίση τα δημιούργησε αυτός ο χαμηλόμισθος εργαζόμενος Έλληνας, αυτός είναι απατεώνας. Και θέλεις να του δώσεις ένα εντυπωσιακό χτύπημα, να γίνεις ο ήρωας που θα σώσει τον κόσμο που κινδυνεύει (!!!) από το μέσο χαμηλόμισθο εργαζόμενο Έλληνα.

Η μέθοδός σου λοιπόν έγινε γνωστή. Κλέβεις σύμβολα και τα παραποιείς με θλιβερές προσθήκες (που όσο κι αν θες δεν καταστρέφουν την τελειότητα). Με αναίδεια, αγένεια, κακογουστιά, τολμάς να παραθέτεις τη χυδαιότητα δίπλα στην ομορφιά. Βεβηλώνεις λοιπόν το αριστούργημα της ελληνικής τέχνης με το αισχρό σου χέρι - κατασκεύασμα, προσβάλλεις και την ελληνική σημαία υποβιβάζοντάς την σε παρεό στο άγαλμα και θαρρείς πως σε θαύμασε ο κόσμος όλος γιατί νομίζεις πως πρόσβαλες τον μισητό σε σένα ελληνικό λαό και ελληνικό πολιτισμό. Καημένε.

Προσβάλλοντας ένα έργο τέχνης, προσβάλλεις την τέχνη, τον πολιτισμό, το ανθρώπινο πνεύμα. Τα ίδια θα σου έγραφα αν πρόσβαλλες τη Τζοκόντα, τον Δαβίδ ή την 9η συμφωνία. Προσβάλλοντας μια σημαία, ελληνική ή οποιουδήποτε κράτους, προσβάλλεις τους αγώνες κάθε λαού για την ελευθερία του.
Αλλά, πώς να τα καταλάβεις εσύ αυτά; Για σένα η τέχνη είναι προφανώς άχρηστη και άγνωστη. Για σένα η σημαία ενός λαού είναι ένα ύφασμα για να το διασύρεις όπως θέλεις, ακόμη και σαν παρεό, για τους σκοτεινούς σου σκοπούς. Προφανώς δεν είσαι ικανός να τα καταλάβεις. Ίσως είναι το μόνο σου ελαφρυντικό.

Στην πραγματικότητα έκανες ένα καλό, άθελά σου φυσικά, δεν το σκόπευες. Εκατομμύρια άνθρωποι είδαν στο διαδίκτυο το εξώφυλλο του περιοδικού σου και ΘΑΥΜΑΣΑΝ για μια ακόμη φορά τη διαχρονική εκθαμβωτική ομορφιά της Αφροδίτης, ΣΚΕΦΤΗΚΑΝ την ελληνική τέχνη, την Ελλάδα, τη συμβολή της στον παγκόσμιο πολιτισμό. Και ταυτόχρονα έκανες ένα κακό στη χώρα σου. Όλοι, εκατομμύρια άνθρωποι, φυσικά γνωρίζοντας το εκπληκτικό καλλιτεχνικό δημιούργημα, ΔΙΑΧΩΡΙΣΑΝ και ΑΓΝΟΗΣΑΝ από την πρώτη στιγμή το αισχρό σου χέρι – κατασκεύασμα και ΕΝΟΧΛΗΘΗΚΑΝ και ΕΞΟΡΓΙΣΤΗΚΑΝ από τον παραχαράκτη που τόλμησε να μιάνει (έστω και σε φωτογραφία) ένα μυθικό καλλιτεχνικό δημιούργημα. Και σκέφτηκαν: Γερμανός είναι ο ιερόσυλος, ο εχθρός της τέχνης και του πολιτισμού. Σκέψου λοιπόν, αν και είναι αργά, η πράξη σου ωφέλησε στο ελάχιστο τη χώρα σου; Μήπως απεναντίας την έβλαψε;

Καημένε
Έχεις πάει ποτέ στο Λούβρο;
Θα πας ποτέ; Μην πας.
Πως θ’ αντικρίσεις τη Θεά
Τα μάτια της από κοντά είναι ζωντανά
Και η ματιά της θα σε κάψει
Αλλά και μπροστά σε κάθε πίνακα, σε κάθε άγαλμα, σε κάθε έργο τέχνης
Θα νιώθεις άβολα
Γιατί αυτοί οι καλλιτέχνες έβαλαν στα έργα την ψυχή τους
Αυτά τα έργα
Δεν φτιάχτηκαν για σένα
Αλλά για όλους τους άλλους

Γιατί εσύ
Μόνο να προσβάλλεις ξέρεις
Και η τέχνη
αυτό
δεν μπορεί να το ανεχτεί.
Μην πας λοιπόν στο Λούβρο
Ή στο Βρετανικό
ή στο Μουσείο της Ακρόπολης φυσικά
Και σε κανένα άλλο μουσείο
ή χώρο τέχνης και πνεύματος

Είσαι ανεπιθύμητος
στον πολιτισμό
Είσαι στην αντίπερα όχθη και
εκεί θα μείνεις.
Δική σου ήταν η επιλογή.