Ξεκινώντας στο νέο μας σχολειό με χιούμορ ...
1o ΕΠΑ.Λ. Άνω Λιοσίων,
20 Δεκέμβρη 2010
Ένας καθηγητής κάθεται στο γραφείο σε ένα κενό και μέσα στη βαρεμάρα του αποφασίζει να καθαρίσει τα συρτάρια του. Βγάζοντας ένα σωρό φακέλους, φυλλάδια και άχρηστα χαρτιά, βλέπει μπροστά του ένα λυχνάρι μέσα στη σκόνη!!
“Ωραία αντίκα! Ρε λες να έχει μέσα κανένα τζίνι;» γελάει και το τρίβει για πλάκα.
Φυσικά ένα τζίνι πετάγεται μπροστά του.
- Μπορείς να πραγματοποιήσεις 3 ευχές σου!, του λέει το τζίνι επιβλητικά.
Σκέφτεται, «Άντε ρε, τι βλακείες, κάποιο κόλπο είναι του Αντρέα, σαν εκείνο τον παπαγάλο που μίλαγε ….»
-1η ευχή: Θέλω τώρα αμέσως ένα φρεντοτσίνο και ένα τοστ μόνο με μπιφτέκι, αυγά, πατάτες, μαγιονέζα και διπλό ζαμπόν. Χα χα χα …
Πριν ολοκληρώσει τη φράση, το τζίνι εξαφανίζεται μέσα στο λυχνάρι και μπαίνει η Αρετή με … δίσκο.
-Έφερα το φρεντοτσίνο και το τοστ. Καλή όρεξη.
Αφού καταβρόχθισε τα πάντα, παίρνει το λυχνάρι και το ξανατρίβει.
Φυσικά το τζίνι πετάγεται πάλι μπροστά του.
- Κιόλας αφέντη, ούτε να ξεκουραστώ δε μ’ αφήνεις, πεινάς κι άλλο; Έφαγες του σκασμού … Άντε λέγε τη 2η ευχή.
-Σκάσε βλαμμένο και άκου. Ξέρω ότι μου κάνουν πλάκα και θα το αποδείξω. Άκου καλά. 2η ευχή: Θέλω να πάμε στο νέο σχολείο !!! χα χα χα λέει φωναχτά να τον ακούσουν και στα διπλανά δωμάτια.
- Μάλιστα, λέει το τζίνι.Σε δυο μέρες το τζίνι ντύνεται … ψηλός μαθητής, φορτηγό, μετακόμιση, νέο σχολείο, αγιασμός, παπάδες, δημάρχοι κ.λπ.
Όλο τον επόμενο μήνα, ο καθηγητής σκεφτόταν τι να ζητήσει, έψαχνε να βρει κάτι σημαντικό, να μην πάει η 3η ευχή χαμένη …
4 Φλεβάρη 2011.
Μετά το σύλλογο της Πέμπτης, πρωί πρωί ο καθηγητής κάθεται στο ολοκαίνουργιο γραφείο με μπουφάν, κασκόλ, χωρίς θέρμανση, χωρίς φως, χωρίς φωτοτυπικό, χωρίς Internet, οι μαθητές δε μπαίνουν λέει στις τάξεις γιατί κρυώνουν και ξεκίνησαν να βρουν το Δήμαρχο, βρίζει την τύχη του ώσπου …. !!! μια ιδέα του κατεβαίνει ξαφνικά και ...
Παίρνει το λυχνάρι και το ξανατρίβει:
Παίρνει το λυχνάρι και το ξανατρίβει:
- Άντε ρε αφέντη, άργησες, λέγε γρήγορα να κάνω την 3η ευχή να ελευθερωθώ.
- 3η ευχή: Άκου, θέλω θέρμανση, φως, φωτοτυπικό, κομπιούτερ, Internet, τώρα ΑΜΕΣΩΣ. Άντε να τελειώνουμε με τα προβλήματα, βαρέθηκα.
-Η ευχή σας, διαταγή μου, απαντά το τζίνι.
Πριν ολοκληρώσει τη φράση, το τζίνι εξαφανίζεται μέσα στο λυχνάρι και ….
Μπαίνει ο …… γνωστός ψηλός μαθητής με 10 ακόμη μαθητές.
Μπαίνει ο …… γνωστός ψηλός μαθητής με 10 ακόμη μαθητές.
-Κύριε, εντάξει, έχουμε πάει όλα τα θρανία, τις βιβλιοθήκες, τα γραφεία σχεδόν τελειώσαμε με το φορτηγό. Χτύπησε και το κουδούνι, όλοι οι μαθητές έχουν μπει στα … containers, ελάτε.
- Ο καθηγητής λιποθυμάει. Μετά από λίγο ξυπνάει και βλέπει γύρω του. Όλα γνώριμα, σα να μην πέρασε μια μέρα, ο παπαγάλος πάνω στη ντουλάπα, οι χάρτες στους τοίχους, οι κουρτίνες ανοιχτές, τα containers απέναντι, το ... κομπιούτερ ανοιχτό, έξω διάλειμμα, μαθητές τρέχουν και παίζουν μπάσκετ … Γύρω του οι συνάδελφοί του τού μιλάνε.
-Άντε ρε Γιώργο, μας λαχτάρησες, τι έπαθες;
Ο καθηγητής ανασηκώνεται, ξεροκαταπίνει.
-Συγγνώμη, καλά είμαι, ρε παιδιά που έχω μάθημα τώρα;
-Στο 2ο container, δεν πειράζει, είπαμε στους μαθητές να κάνουν κενό.
-Όοοοοοοοοχι, φωνάζει. Ξαναλιποθυμάει.
Προσοχή λοιπόν στην τρίτη ευχή. Καλύτερα να ζητήσετε πάλι ...τοστ.
Αφιερωμένο εξαιρετικά, από μένα στον ... ψηλό μαθητή. Του οφείλουμε πολλά, και σε όσους τον βοήθησαν, τους εύχομαι καλή σταδιοδρομία και να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα, όπως με προθυμία και ανιδιοτέλεια βοήθησαν να γίνει και ένα από τα δικά μας και των μαθητών μας.
_
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου